Ξεπερνούν τα εμπόδια και στοχεύουν ψηλά!

* Κερδίζει έδαφος το μπάσκετ με αμαξίδιο * Ο προπονητής του Α.Σ. Ολυμπιάδα ΑμεΑ Σωτ. Γκιουλέκας μιλά στην «Ε» για το άθλημα, την πορεία του Συλλόγου, αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομάδα * «Στόχος μας να βγάλουμε τα παιδιά από το σπίτι. Δε χωράνε αποκλεισμοί. Ολοι μπορούν να έχουν τη θέση τους στο γήπεδο…» τονίζει

Της Νατάσας Πολυγένη
Οι παράλυτοι βετεράνοι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ανακάλυψαν το μπάσκετ σε αμαξίδιο.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, οι παραπληγικοί διέδωσαν το άθλημα – και άλλαξαν το παιχνίδι, δίνοντας το έναυσμα για το κίνημα των δικαιωμάτων των ανθρώπων της αναπηρίας. Στην Ελλάδα ο πρώτος αθλητικός σύλλογος κινητικά αναπήρων ιδρύθηκε το 1987 και έκτοτε ο δρόμος, πέρα από μακρύς, ήταν και είναι δύσκολος. Δε θα έπρεπε, αλλά δυστυχώς ακόμη, πολλές φορές, συζητάμε για τα αυτονόητα. Στη Λάρισα το μπάσκετ με αμαξίδιο «ζωντάνεψε» μετά από αρκετά χρόνια, χάρη στο όραμα του Σωτήρη Γκιουλέκα που έγραψε ιστορία στα παρκέ και συνεχίζει να γράφει από άλλη θέση, καθώς και της Δάφνης Νταουντάκη, που αποτελούν το προπονητικό δίδυμο του Α.Σ. Ολυμπιάδα ΑμεΑ Λάρισας.
Όλα ξεκίνησαν από τη βαθιά τους επιθυμία, οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα να έχουν ίση πρόσβαση στον αθλητισμό. Ακούγεται απλό, αυτονόητο, αλλά από τη θεωρία στην πράξη υπάρχει μεγάλη απόσταση… Όπως εξομολογείται μιλώντας στην «Ε» ο προπονητής της ομάδας Σωτήρης Γκιουλέκας, ήταν ένα τεράστιο σοκ για τον ίδιο όταν συνειδητοποίησε σε μια από τις πρώτες προπονήσεις ότι δε χωρούσε να περάσει το αμαξίδιο αθλητή από την πόρτα για να έχει πρόσβαση στην τουαλέτα.
Όσο σοκαριστικό και απογοητευτικό κι αν ήταν, άλλο τόσο λειτούργησε ως κίνητρο για να αλλάξει το τοπίο μέσα σε λίγους μήνες. Φυσικά, υπήρχαν πολύτιμοι συμπαραστάτες, αφού η διοίκηση του ΕΑΚ έσπευσε να βοηθήσει, κάνοντας τις απαραίτητες μετατροπές στον χώρο, ενώ και η Περιφέρεια Θεσσαλίας και ο Δήμος Λαρισαίων είναι συμπαραστάτες στην προσπάθεια.
Στο καλογυαλισμένο παρκέ του κλειστού του Αγίου Θωμά, τα αμαξίδια έχουν πλέον τη δική τους θέση, οι προπονήσεις συνεχίζονται και μάλιστα ο αγώνας μπάσκετ με αμαξίδιο στο πλαίσιο του Πρωταθλήματος της Α2 μεταξύ της Ολυμπιάδας και του Ήφαιστου Πατρών ακόμη συζητιέται.
«Στόχος μας να βγάλουμε τα παιδιά από το σπίτι. Δε χωράνε αποκλεισμοί. Όλοι μπορούν να έχουν τη θέση τους στο γήπεδο και είμαστε δίπλα τους για να το παλεύουμε. Είμαστε όλοι μια παρέα. Ο αθλητισμός είναι για όλους. Στο μπάσκετ με αμαξίδιο δεν υπάρχει ηλικιακός περιορισμός, ούτε διάκριση φύλου. Προχωράμε σιγά-σιγά γιατί θέλουμε γερά θεμέλια» εξηγεί ο προπονητής.
Ωστόσο, όσο κι αν η θέληση, η εργατικότητα, η ενσυναίσθηση και ο εθελοντισμός από φίλους και αθλητές αποτελούν ισχυρά εχέγγυα επιτυχίας υπάρχουν προβλήματα-ελλείψεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα, για να μπορεί η ομάδα να κάνει τις προπονήσεις και να συμμετέχει σε διοργανώσεις.
«Έχουμε ελλείψεις σε εξοπλισμό. Χρειαζόμαστε άμεσα 5 αγωνιστικά αμαξίδια, αλλά δυστυχώς το κόστος τους είναι μεγάλο, περίπου στα 4.000 ευρώ το ένα. Δεν μπορούμε φυσικά να ζητήσουμε από έναν αθλητή να το καλύψει, οπότε όποιος μπορεί να βοηθήσει θα ήμασταν ευγνώμονες. Η επόμενη σημαντική έλλειψη είναι ένα βαν για τις μεταφορές των αθλητών και των αμαξιδίων. Τώρα προσπαθούμε ο ένας με τον άλλο, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο. Αν θα πρέπει να μετακινηθούμε σε μια άλλη πόλη για αγώνα πώς θα μεταφερθούν τόσα αμαξίδια; Δεν είμαστε κερδοσκοπικός οργανισμός, κάθε βοήθεια είναι πολύτιμη» σημειώνει.
Παρά τις δυσκολίες, ο Σωτήρης Γκιουλέκας δηλώνει αισιόδοξος, καθώς βλέπει το ενδιαφέρον για την ομάδα να μεγαλώνει. «Στην ομάδα μας έχουμε το μέλος της Εθνικής Ομάδας, τον Ελασσονίτη Μπάμπη Βαρυτιμίδη, και κάνει αγώνα δρόμου προκειμένου να συμμετάσχει στους αγώνες και τις δράσεις της Ολυμπιάδας, καθώς μετακινείται μεταξύ Λάρισας και Θεσσαλονίκης. Στην ομάδα μας έχουμε και 2 αρτιμελείς παίκτες, όπως προβλέπει ο κανονισμός. Θέλουμε και άλλους στην παρέα μας. Τα οφέλη για τους παίκτες είναι πολλαπλά, καθώς συμβάλλει στη σωματική και πνευματική τους καλλιέργεια. Η ενασχόληση με τον αθλητισμό αποδεδειγμένα βελτιώνει την ποιότητα ζωής τους. Η αναπηρία δε θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κάτι «διαφορετικό» και όλα τα άτομα, ανεξαιρέτως φύλου, ηλικίας, με ή χωρίς αναπηρία, έχουν δικαίωμα στον αθλητισμό. Είναι χρέος όλων μας να προωθήσουμε μια κοινωνία πιο προσβάσιμη, μια κοινωνία που δε θα αποτελεί εμπόδιο, αλλά αρωγό στην πορεία της ανάπτυξης όλων των ανθρώπων» αναφέρει.
Όσον αφορά το ίδιο το άθλημα, ξεκαθαρίζει ότι η διαφορά από το κλασικό μπάσκετ είναι τεράστια, καθώς οι παίκτες που παίζουν σε αμαξίδιο πρέπει να κάνουν τους κατάλληλους χειρισμούς και οι προπονήσεις είναι εντατικές για να έχουν τη δύναμη, την αντοχή, αλλά και την τεχνική. Το σουτ και η τρίπλα έπονται του κατάλληλου χειρισμού του αμαξιδίου. Οι δράσεις σε σχολεία είναι βασική αποστολή του Α.Σ. Ολυμπιάδα ΑμεΑ Λάρισας, προκειμένου τα παιδιά να γνωρίσουν το άθλημα και να διαδώσουν το μήνυμα ότι «ο αθλητισμός είναι για όλους».