«Δυστυχώς, ο λόγος είναι η καθαρά πολιτική επιλογή της επικοινωνιακής αντιμετώπισης των ζητημάτων της δικαιοσύνης και μάλιστα με όρους απροκάλυπτου λαϊκισμού. Όλες οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις, έγιναν σύμφωνα με απαίτηση εκπομπών - τηλεδικείων και με βάση την επικοινωνιακή αντιμετώπιση της επικαιρότητας» τονίστηκε χθες στη συνέντευξη Τύπου της Διοίκησης του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας.
Με αφορμή τις συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις του κλάδου, η Διοίκηση του ΔΣΛ άσκησε χθες έντονη κριτική στο Υπουργείο Δικαιοσύνης με αφορμή τις αλλαγές που επιφέρουν τα νομοσχέδια, μεταξύ άλλων για τον Ποινικό Κώδικα και τον Δικαστικό Χάρτη. H συνέντευξη άνοιξε με τον πρόεδρο του ΔΣΛ, Τρύφωνα Τσάτσαρο, αναφερόμενο στις κινητοποιήσεις των δικηγόρων που εισήλθαν στον 4ο μήνα να υπογραμμίζει ότι παρά την «οικονομική αιμορραγία μας, δεν έχουν κάμψει τη συνοχή και την αγωνιστικότητά μας». Προσθέτοντας ότι θα πρέπει «να καταλάβουν οι συμπολίτες μας ότι, η πλειοψηφία των προταγμάτων αυτής της αποχής, δεν έχει συντεχνιακό πρόσημο, αλλά κοινωνικό. Πρόκειται για έναν αγώνα με τον οποίο -ακόμη και εις βάρος πολλές φορές οικονομικών συμφερόντων μας- προσπαθούμε να προστατεύσουμε δικαιώματα των πολιτών που απειλούνται και να εξασφαλίσουμε την ορθή απονομή της δικαιοσύνης». Προανήγγειλε δικαστική προσφυγή με αφορμή το «εξοντωτικό, αναχρονιστικό και άδικο φορολογικό νομοσχέδιο» και κατέληξε σημειώνοντας επίσης την οικονομική ασυνέπεια της Πολιτείας, με αφορμή δεδουλευμένες αμοιβές.
«ΓΙΑ 421 ΑΡΘΡΑ ΕΓΙΝΑΝ 500 ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ»
Στο θέμα της τροποποίησης των Κωδίκων (ΠΚ - ΚΠΔ) αναφέρθηκε ο α’ αντιπρόεδρος του ΔΣΛ, Στ. Καλογεράς, για να τονίσει μεταξύ άλλων ότι «από το καλοκαίρι του 2019 έχουν γίνει 7 τροποποιήσεις και περισσότερες από 500 παρεμβάσεις! Ο ΠΚ έχει 421 άρθρα και έχει δεχτεί 500 παρεμβάσεις! Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος αστειευόμενος να πει ότι είχαμε ασέλγεια κατ’ εξακολούθηση τελεσθείσα με απίστευτη σκληρότητα σε βάρος των κωδίκων.
Αποτέλεσμα είναι να υπάρχει σήμερα αυξημένος κίνδυνος αδικίας και τελικά ανασφάλεια δικαίου, αφού δικαστές και δικηγόροι εργάζονται για την απονομή δικαιοσύνης σε 5 διαφορετικά νομικά πλαίσια. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι 8 στις 10 αποφάσεις του ΑΠ αφορούν στο ποιο νομικό πλαίσιο έπρεπε να εφαρμοστεί. Η συγκεκριμένη τροποποίηση των κωδίκων αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, αφού δεν υπάρχει νομοπαρασκευαστική επιτροπή που την έκανε και την εισηγείται, ούτε προηγήθηκε οποιαδήποτε διαβούλευση με δικαστές και δικηγόρους. Είναι άγνωστο ποιος έχει συντάξει αυτό το νομικό κείμενο».
Στην εισηγητική έκθεση του Υπουργείου, αλλά και στις δημόσιες τοποθετήσεις του υπουργού και παραγόντων του υπουργείου, μοναδική δικαιολογία για τις τροποποιήσεις είναι «η αυστηροποίηση των ποινών για να αντιμετωπιστεί η αύξηση της εγκληματικότητας». Αυτή η άποψη είναι επιστημονικά ξεπερασμένη σε όλα τα σύγχρονα κράτη. Θεωρείται ξεπερασμένη ακόμη και στους πιο συντηρητικούς κύκλους της θεωρίας του ποινικού δικαίου και της εγκληματολογίας.
Είναι πραγματικά τραγελαφικό ότι η χώρα με τους περισσότερους ισοβίτες στην Ευρώπη, προσπαθεί θεσπίζοντας πιο αυστηρούς νόμους να καταπολεμήσει την εγκληματικότητα! Είναι όμως και αναληθής η βάση που επικαλείται το υπουργείο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας και συγκεκριμένα με όσα δημοσιεύτηκαν στα τεύχη της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, για το 2023 σημειώθηκε… μείωση της εγκληματικότητας».
«ΤΗΛΕΔΙΚΕΙΑ»
Με τον κ. Καλογερά να υπογραμμίζει πως «δεν είναι αληθές ότι η αύξηση της εγκληματικότητας οδήγησε στις τροποποιήσεις. Δυστυχώς, ο λόγος είναι η καθαρά πολιτική επιλογή της επικοινωνιακής αντιμετώπισης των ζητημάτων της δικαιοσύνης και μάλιστα με όρους απροκάλυπτου λαϊκισμού. Όλες οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις, αν θυμηθείτε, έγιναν σύμφωνα με απαίτηση εκπομπών – τηλεδικείων και με βάση την επικοινωνιακή αντιμετώπιση της επικαιρότητας.
Δυστυχώς επικράτησε η άποψη ότι τόσο οικονομικά όσο κυρίως επικοινωνιακά, συμφέρει η διολίσθηση από το φιλελεύθερο μοντέλο που η χώρα μας ακολουθούσε στο εντελώς ξεπερασμένο αυταρχικό ή αλλιώς λεγόμενο «μηδενικής ανοχής». Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ όλες οι νομικές σχολές, οι δικαστές και οι δικηγόροι ασκούν έντονη κριτική, μόνο οι εισαγγελείς εκφράστηκαν θετικά επί της αρχής. Η σκληρή αλήθεια είναι ότι το να θεωρείς ότι θα εμπεδώσεις “αίσθημα ασφάλειας” στους πολίτες νομοθετώντας την έκτιση μέρους της ποινής ακόμη και σε μικρής απαξίας αδικήματα, είναι τεράστιο σφάλμα.
Στην ουσία καταστρέφεις την όποια αντεγκληματική αλλά και σωφρονιστική πολιτική είχες με κόπο σαν κοινωνία χτίσει και στέλνεις πολίτες άδικα και χωρίς νόημα στη φυλακή. Αν οι δικηγόροι βλέπαμε στενά επαγγελματικά, ίσως και να πιστεύαμε ότι το να κινδυνεύει να πάει όλος ο κόσμος φυλακή μας «συμφέρει». Όμως αντιδρούμε, απέχουμε και ματώνουμε, γιατί είναι άδικο για τον πολίτη και δεν θα προσφέρει τίποτα στο κοινωνικό σύνολο. Αντιδρούμε που επανέρχεται η άδικη μετατροπή σε χρήμα και εξαγορά της ποινής τη στιγμή που επί 5 χρόνια η πολιτεία δεν κατάφερε να λειτουργήσει τον θεσμό της παροχής κοινωφελούς εργασίας που προβλέπεται από τον κώδικα και εφαρμόζεται σε όλα τα πολιτισμένα κράτη. Μόνο εμείς σαν υπανάπτυκτοι ακόμα επιμένουμε σε εξαγορές και φυλακίσεις. Η «αυστηροποίηση» είναι μια επικοινωνιακή ανοησία, ξεπερασμένη επιστημονικά εδώ και δεκαετίες. Μόνο όσοι επηρεάζονται από «παλαιάς κοπής» εισαγγελικές απόψεις την υποστηρίζουν πλέον.
Απόδειξη αποτελούν τα παραδείγματα, του ν. 1608/1950 «περί καταχραστών δημοσίου» με ισόβια. Δεν είχαμε διαφθορά στην Ελλάδα; ‘Η με την οπαδική βία. Μετά τα ισόβια για τον Καμπανό, δεν είχαμε φόνο στη Φιλαδέλφεια και στου Ρέντη; ‘Η με τη βία ανηλίκων. Θα πάψει αν στείλεις σωρηδόν τα ανήλικα φυλακή; Οι γονείς εργάζονται, τα παιδιά μόνα, η βία κυρίαρχη ιδεολογία. Παιδαγωγοί, κοινωνικοί λειτουργοί, παιδοψυχολόγοι χρειάζονται για να προλαβαίνουμε πριν τελέσουν αδίκημα, όχι να στέλνουμε στη φυλακή μετά».
«ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΜΙΛΑΜΕ;»
Στην αναμόρφωση του Δικαστικού Χάρτη αναφέρθηκε τέλος το μέλος του ΔΣ, Νικολέττα Μπασδέκη, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως «οι αλλαγές γίνονται πρόχειρα και χωρίς προγραμματισμό. Έτσι ενώ αρχικά αποφασίσθηκε η δημιουργία μεγάλων δικαστικών σχηματισμών με κατάργηση Πρωτοδικείων και Εφετείων σύμφωνα με τις προτάσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Πορίσματος Πιτσαρίδη έχουμε μια άτακτη υποχώρηση προφανώς για ψηφοθηρικούς λόγους. Ετσι δεν καταργείται κανένα Εφετείο , αλλά σχεδόν κανένα Πρωτοδικείο, εκτός αυτών που ήταν 2 και 3 σε κάθε νομό.
Πρωτίστως δε αποφάσισε την ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας με την κατάργηση των Ειρηνοδικείων. Έτσι οι Ειρηνοδίκες γίνονται Πρωτοδίκες». Για να προσθέσει ότι «η αιφνίδια αυτή αλλαγή δημιουργεί ανασφάλεια δικαίου για τον πολίτη αφού δεν υπάρχει και δεν έχει υλοποιηθεί η επιμόρφωση ειρηνοδικών και δεν έχουν λυθεί βασικά ζητήματα που αφορούν την ταχεία και ορθή απονομή της Δικαιοσύνης. Για παράδειγμα ποιο θα είναι το αντικείμενο των Ειρηνοδικών; Θα χειρίζονται υποθέσεις που σήμερα ανήκουν στην αρμοδιότητα των Πρωτοδικών, ανακρίσεις, προανακρίσεις, προεδρεύοντες σε συνθέσεις τριμελών ή μονομελών πλημμελειοδικείων- ΜΟΔ κλπ.
Θα δικάζουν υποθέσεις οικογενειακού δικαίου; Υποθέσεις ακυρώσεως δικαιοπραξιών, πλαστότης διαθήκης κλπ; Τεράστια προβλήματα που αποδεικνύουν την προχειρότητα του μέτρου είναι η αποσιώπηση της προσβολής των αποφάσεων όλων πλέον στον β βαθμό, όπου δεν υπάρχει προγραμματισμός. Λογικά θα προσβάλλονται στο Εφετείο. Τούτο όμως σημαίνει ότι τα Εφετεία θα βαλτώσουν. Σήμερα ο προσδιορισμός για αποφάσεις Μονομελούς και Πολυμελούς είναι ένας χρόνος περίπου και η έκδοση αποφάσεων κατά κανόνα ένας χρόνος. Τώρα που θα υπαχθούν όλες οι υποθέσεις στο Εφετείο ποιος θα είναι ο χρόνος προσδιορισμού; Για ποια ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης μιλάμε; Αλλά σημαντικό είναι και το κόστος για τον πολίτη το οποίο θα ανέβει και θα επιβαρύνει σημαντικά τον πολίτη» κατέληξε η κ. Μπασδέκη.
Να σημειωθεί τέλος ότι ελλείψει απαρτίας η χθεσινή συνέλευση των Λαρισαίων δικηγόρων αναβλήθηκε για τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου στις 12 το μεσημέρι, με την αποχή ωστόσο να συνεχίζεται στο ίδιο πλαίσιο.
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ