Του Κ. Γκιάστα
Από τη μια η Ελληνική Κυβέρνηση. Από την άλλη η λαμπερή σύζυγος του διάσημου Τζόρτζ Κλούνει, Αμάλ Αλαμουντίν, που όπως φαίνεται αποτελεί, επικοινωνιακά, τον «πολιορκητικό κριό» πίσω από τους διάσημους νομικούς Νόρμαν Πάλμερ και Τζέφρι Ρόμπερτσον που εκπροσωπούν ένα από σημαντικότερα δικηγορικά γραφεία του Λονδίνου («Doughty Street Chambers») και ειδικεύεται σε θέματα διεθνούς δικαίου. Στόχος δεν είναι άλλος από την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα.
Εδώ και μερικές ημέρες όμως μπήκε και μια προσπάθεια - «σφήνα» στις δύο πλευρές, που μπορεί να έχει τον ίδιο σκοπό αλλά υπερασπίζεται πως αυτό μπορεί να γίνει από Έλληνες νομικούς και μάλιστα... αφιλοκερδώς. Αυτή η προσπάθεια έχει λαρισινό χαρακτήρα σε πρώτη φάση.
Ο λόγος δεν είναι άλλος από έναν 25χρονο δικηγόρο, τον Δημήτρη Α. Κούρτη. Και αν στα 25 τους υπάρχουν δυστυχώς άνθρωποι που δεν γνωρίζουν καν την περίπτωση των γλυπτών του Παρθενώνα, ο νεαρός Λαρισαίος συνέταξε για λογαριασμό της Πανελλήνιας Ένωσης Δικηγόρων τη γνωμοδότηση περί του Νομικού Καθεστώτος των αφαιρεθέντων γλυπτών υπό το ισχύον Διεθνές Δημόσιο Δίκαιο.
Δικηγόρος Λάρισας, ΜΑΕ Διεθνούς Δικαίου ΑΠΘ, μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου, Εταίρος-Ερευνητής του Ινστιτούτου των Ηνωμένων Εθνών για την Ενοποίηση του Ιδιωτικού Δικαίου και της Ομάδας Εργασίας της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου για την Ιστορία του Διεθνούς Δικαίου. Πολυγραφότατος και δραστήριος λοιπόν...
Του ζητήσαμε να κάνει ένα διάλειμμα από την αξιέπαινη προσπάθεια και να μας περιγράψει την υπόθεση:
«Μετά τις πρόσφατες δηλώσεις φαίνεται πως αν προχωρήσει το ζήτημα διά της νομικής οδού θα γίνει με τους συγκεκριμένους αλλοδαπούς δικηγόρους που έχουν παχυλές αμοιβές και είναι επιβαρυντικές για τον προϋπολογισμό της Ελλάδας. Εμείς θα το κάνουμε χωρίς χρήματα ενώ παράλληλα υπάρχει και ηθικό κίνητρο» μας είπε και συνέχισε αναφερόμενος στην Ελληνική Κυβέρνηση για την οποία ανέφερε ότι «οι κινήσεις της όλο αυτό το διάστημα χαρακτηρίζονται απλά λαμπερές και μόνο εσωτερικής κατανάλωσης. Αγνόησε εντελώς τους Έλληνες επιστήμονες. Η ελληνική κυβέρνηση έκανε μια λάθος επιλογή, όχι από πλευράς επάρκειας αλλά από την πλευρά του συμβολισμού και του οικονομικού. Είχε εξίσου αξιόλογο δυναμικό και εξίσου πρόθυμους ανθρώπους και τους παραμέρισε. Εμείς προσπαθούμε να αποδείξουμε πως τα νομικά επιχειρήματα είναι ισχυρά».
«ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ
ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟ»
Μπορεί τα γλυπτά να έφυγαν με τον Έλγιν το 1803 για τη Βρετανία, όμως σύμφωνα με τον Δημήτρη Κούρτη: «Το ζήτημα είναι ζωντανό ευτυχώς για μας από το 1983 – 1984 με τη Μελίνα Μερκούρη και λέω ευτυχώς για εμάς διότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει απαγορέψει στο Διεθνές Δικαστήριο να εξετάζει περιπτώσεις που προέκυψαν προ του 1974.
...Αυτή τη στιγμή έχουμε τη δυνατότητα με βάση τις μονομερείς δηλώσεις που έχουμε καταθέσει ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και εμείς αλλά και το Ηνωμένο Βασίλειο, κάτι που αναφέρεται στη γνωμοδότηση, να προσφύγουμε μονομερώς στο συγκεκριμένο όργανο για τον επαναπατρισμό. Είναι μια λύση που δεν είναι η ιδανική πολιτικά, αλλά είναι μια λύση που υπάρχει και δεν χρειάζεται τη συναίνεση του Ηνωμένου Βασιλείου σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες, καθώς η αρχή της συναίνεσης έχει μεγάλη σημασία για τις πολιτικές μεθόδους».
Αυτή τη στιγμή η γνωμοδότηση (62 σελίδων) ήδη δόθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού μέσω της Πανελλήνιας Ένωσης Δικηγόρων σύμφωνα με τον ίδιο και «το ζάρι είναι τώρα στην πλευρά του υπουργείου, της κυβέρνησης και στους επιμέρους δικηγορικούς συλλόγους...».
Ωστόσο ο 25χρονος δικηγόρος- που νιώθει ιδιαίτερη τιμή για το γεγονός πως του δόθηκε η δυνατότητα της σύνταξης του γνωμοδοτικού- αναφέρθηκε και στα προβλήματα τα οποία εγκλωβίζουν την προσπάθεια στις τυπικότητες καθώς «η ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων στην οποία μετέχουν εκπρόσωποι απ’ ολους τους συλλόγους, είναι ένα δύσκαμπτο όργανο που δεν συγκαλείται εύκολα και έχει ήδη συγκληθεί για φέτος. Επομένως δεν μπορεί να συνεδριάσει ξανά φέτος».
