Η εκδήλωση έγινε χθες το απόγευμα στο αμφιθέατρο «Κατσίγρα» της Ιατρικής Σχολής, με το μέλος της Κ.Ε. να κάνει εκτενή αναφορά στις ιστορικές και πολιτικές πλευρές του παλαιστινιακού ζητήματος, στους στόχους του Ισραήλ, καθώς και στο «σταυροδρόμι» της Μέσης Ανατολής, όπου μπλέκονται οι σχεδιασμοί πολλών δυνάμεων, όπως και στο «επιτακτικό καθήκον να δυναμώσει η πάλη σε όλον τον κόσμο, για να σταματήσει η σφαγή του λαού της Παλαιστίνης».
Σημείωσε ότι «την πάλη ενός βασανισμένου, ενός κατατρεγμένου λαού, όπως είναι ο λαός της Παλαιστίνης, που βιώνει την ξένη κατοχή, τα πολυετή εγκλήματα του κατακτητή, του κράτους του Ισραήλ, τη νιώθουμε σαν ένα αναπόσπαστο μέρος και της δικής μας πάλης ενάντια στην αδικία, στην καταπίεση, στην εκμετάλλευση.
Μιας πάλης για έναν καλύτερο κόσμο, που παρά τις αντιξοότητες που έχει, παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς δύναμης, τις «σιδερόφραχτες στρατιές» των καταπιεστών, μπορεί και πρέπει να νικήσει. Όπως ακριβώς συνέβη σαν σήμερα πριν 106 χρόνια, όταν η ρωσική εργατική τάξη «έσπασε τον πάγο, χάραξε τον δρόμο» της κοινωνικής απελευθέρωσης της ανθρωπότητας με την Οκτωβριανή Επανάσταση, που ήρθε να ενσαρκώσει το όραμα εκατομμυρίων εργαζομένων σε όλον τον κόσμο για μια καλύτερη ζωή, για μια ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό». Πρόσθεσε, ακόμη, ότι «είμαστε περήφανοι για το Κόμμα μας, μεταξύ άλλων και γιατί αυτές τις μέρες ηγείται σε ένα μεγάλο «κύμα» αλληλεγγύης με τον πολύπαθο λαό της Παλαιστίνης, που εδώ και 7 δεκαετίες βιώνει την κατοχή, την καταπίεση, τις διακρίσεις από ένα κράτος σύγχρονο «απαρτχάιντ», ένα κατοχικό κράτος, δολοφόνο ενός λαού».
Ο κ. Βαγενάς καυτηρίασε τη στάση της Κυβέρνησης της ΝΔ, που «από κοινού με ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τα εθνικιστικά μορφώματα στηρίζουν τη σφαγή του παλαιστινιακού λαού», με το πρόσχημα της «αυτοάμυνας» του κατακτητή, για να κάνει, τέλος, αναλυτική αναφορά στις θέσεις του ΚΚΕ, που απαιτεί «να αποσυρθούν οι ελληνικές φρεγάτες και να παύσει κάθε διευκόλυνση προς τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Να σταματήσει κάθε οικονομική, πολιτική, στρατιωτική συνεργασία με το κράτος-δολοφόνο. Να αναγνωριστεί το παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ. Με επιστροφή όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ και την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων και άλλων πολιτικών κρατουμένων που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές».
