Εκείνες τις τρομερές μέρες ένιωθα τα πλημμυρισμένα μάτια μου και τα δάκρυά μου έφταναν τόσο κοντά και έσβηναν τις φωτιές και η καρδιά μου μάτωσε. Δυστυχώς, συμπολίτες μου το κακό δε σταματάει εδώ, ένας άλλος κίνδυνος πλήττει στην πατρίδα μου, την όμορφη πόλη Λάρισα και όλα τα γύρω χωριά, ορμητικοί χείμαρροι σαρώνουν περιοχές, πνίγονται σπίτια, χάνονται ανθρώπινες ζωές, βυθίζονται στο σκοτάδι και θάφτηκαν όλα στα λασπόνερα, βιβλική καταστροφή, δρόμοι απροσπέλαστοι σκηνές τρομακτικές παντού χάος. Ο θεσσαλικός κάμπος έγινε απέραντη λίμνη, ζημιές ανυπολόγιστες μία κατάσταση τραγική που προκαλεί φόβο, πόνο και απελπισία σ’ αυτή τη θεομηνία που έζησαν οι συμπολίτες μου, αποκλεισμένοι, ταλαιπωρημένοι δίχως ρεύμα, χωρίς πόσιμο νερό, δίχως τροφή, πληγωμένοι και ο ανθρώπινος πόνος ζωγραφισμένος στα μάτια τους ζητώντας βοήθεια. Αυτά τα θλιβερά γεγονότα που βίωσα η καρδιά μου μάτωσε, έγινε κομμάτια, δεν μπορώ να διώξω από το μυαλό μου τον φριχτό κίνδυνο που απειλούσε τα αδέλφια μου να μην πνιγούν οι προσευχές μου και η συμπόνια σ’ όλους που έζησαν τόσο δύσκολα. Οι δραματικές στιγμές, μέρες άνοιξε μια μεγάλη πληγή για όλους μας. Η κινητοποίηση ήταν άψογη, η βοήθεια μεγάλη από τον στρατό, τους πυροσβέστες, τα εναέρια μέσα της πατρίδας μας με αυτοθυσία της ζωής τους είναι πάντα σε ετοιμότητα, θαυμάζω τις ηρωικές πράξεις. Με θάρρος δίνονται μάχες παντός καιρού σε κάθε καταστροφή σώζονται ανθρώπινες ζωές και όχι μόνο. Έλληνες παλικάρια μπράβο! για το μεγαλείο της ψυχής και το θεάρεστο έργο σας. Εγώ προσωπικά μέσα από την καρδιά μου χαρίζω τα τιμητικά μετάλλια σε όλους σας, περήφανοι Έλληνες, δοξασμένοι, πρώτοι στο καθήκον της πατρίδας μας. Εγώ μία Ελληνίδα γεμάτη περηφάνια σας στέλνω την εκτίμησή μου και την αμέριστη αγάπη. Σας αγκαλιάζει όλους η Ελλάδα με τιμή και δόξα!Αγαπημένοι συμπολίτες μου, μέσα από την καρδιά μου σας στέλνω τη συμπαράστασή μου, την ψυχή μου γεμάτη χρώματα όπως όλα τα όμορφα λουλούδια της γης ν’ ανθίσει στην καρδιά σας το χαμόγελο, να λάμψει ο ήλιος στη ζωή σας, υπομονή, κουράγιο η καταιγίδα έχει κοπάσει. Ρουφάω τον πόνο σας και τον κρύβω στην καρδιά μου βαθιά να μην τον βλέπει κανείς. Η ευαίσθητη.
Η καρδιά νου λύγισε μπροστά στον ανθρώπινο πόνο!
ΝΙΚΗ ΚΕΦΑΛΕΑ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ
