Όλα ξεκίνησαν το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου όταν τα νερά του Πηνειού άρχισαν, στο ύψος του φράγματος της Γυρτώνης, να πλημμυρίζουν την πεδιάδα του Συκουρίου και γρήγορα αυτά να βρίσκουν διέξοδο προς την Κάρλα από τον χείμαρρο στο Ασμάκι και γενικότερα μέσω του προαναφερόμενου κομματιού.
Γνωστό αποτέλεσμα, πια, της κίνησης αυτής του νερού ήταν, αρχικά, να πλημμυρίσει από τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής 10 Σεπτεμβρίου ο δρόμος από Δήμητρα ως Ελευθέριο και από Ελευθέριο ως Ασμάκι αποκόπτοντας την Αγιά για πέντε μέρες από τη Λάρισα και, ταυτόχρονα, να πλημμυρίσει ένα πολύ μεγάλο τμήμα της πεδιάδας που περικλείουν το Ελευθέριο, η Δήμητρα, η Πλασιά, το Καστρί, η Αμυγδαλή, το Καλαμάκι, το Στεφανοβίκειο, το Αρμένιο, το Σωτήριο, η Νίκη, το Αχίλλειο, ο Πλατύκαμπος, προκαλώντας ουσιαστικά, μέσα σε λίγες ώρες, τη φυσική ανασύσταση της Κάρλας στην έκταση που είχε από τα αρχαία χρόνια ως τις αρχές της δεκαετίας του 1960 όταν και αποξηράθηκε.
Μέσα σε περίπου ένα 48ωρο από τη στιγμή (Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου) που τα νερά «γύρισαν» από τη Γυρτώνη με κατεύθυνση προς την Κάρλα, η καταστροφή, που προκλήθηκε στην πλημμυρισμένη περιοχή, μόνο ως βιβλική μπορεί να χαρακτηριστεί, με συνέπειες ίσως και πολυετείς γι’ αυτήν και τους κατοίκους της.
Χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης βυθίστηκαν στο νερό, με το ύψος του σε μεγάλη έκταση (κοντά στην Κάρλα κυρίως) να ξεπερνά τα δύο μέτρα, με αποτέλεσμα την ολική καταστροφή της παραγωγής και την πλήρη αδυναμία σποράς για φέτος, ίσως και για επόμενες χρονιές. Αρδευτικά μηχανήματα, αγροτικά οχήματα και μηχανήματα, γεωργικά εργαλεία, χάθηκαν ή καταστράφηκαν στο νερό. Χωριά απειλήθηκαν ή λίγο έλειψε να πλημμυρίσουν τα σπίτια, όπως λόγου χάρη στο Καστρί Αγιάς, όπου οι προσπάθειες αναχαίτισης του νερού και παρεμπόδισής του να μπει στο χωριό ήταν πολυήμερες, με τις μπουλντόζες και τα φορτηγά να μεταφέρουν εκατοντάδες τόνους άμμου για να δημιουργηθούν αναχώματα. Δεκάδες επιχειρήσεις και αποθήκες απειλήθηκαν με καταστροφή ή πλημμύρησαν, με ανυπολόγιστες, τεράστιες ζημιές, από το νερό. Όλος ο Δήμος Αγιάς αποκόπηκε (είχε αποκοπεί και από την πλευρά του Ομολίου και της Κοιλάδας των Τεμπών) για πέντε μέρες από τη Λάρισα (για οχτώ σύμφωνα με την Αστυνομία που μόλις χθες προχώρησε σε άρση της διακοπής κυκλοφορίας στην επαρχιακή οδό Αγιά - Λάρισα), με σωρεία προβλημάτων να δημιουργούνται, όπως μεταφοράς ασθενών και αιμοκαθαιρόμενων ή τροφοδοσίας της περιοχής. Η Εθνική Οδός, επίσης, πλημμύρισε σε μήκος εκατοντάδων μέτρων, και απαγορεύτηκε η κυκλοφορία δημιουργώντας τεράστια προβλήματα σε μετακινήσεις ανθρώπων και μεταφορές προϊόντων.
Τα ερωτήματα προκύπτουν αβίαστα για όλη αυτήν την εξέλιξη, όλη αυτήν την κατάσταση, όλη αυτήν την καταστροφή.
Τι ακριβώς συνέβη την Παρασκευή και το Σάββατο 8 και 9 Σεπτεμβρίου, αντίστοιχα, και τα νερά γύρισαν από τη Γυρτώνη προς τις πεδιάδες του Συκουρίου και των παρακάρλιων χωριών των Δήμων Αγιάς και Κιλελέρ προκαλώντας μια τέτοια ιστορική καταστροφή;
Έσπασαν φυσιολογικά τα αναχώματα στο ύψος του φράγματος της Γυρτώνης μην αντέχοντας άλλο την πίεση του νερού;
Κάποιοι τα έσπασαν για να σώσουν γειτονικές περιοχές από βέβαιη πλημμύρα;
Κάποιοι τα έσπασαν για να σωθεί η Λάρισα από μια πλημμύρα που θα κάλυπτε όλη την πόλη από άκρη σε άκρη με τραγικές γι’ αυτήν συνέπειες;
Το ίδιο το φράγμα μήπως λειτούργησε από μόνο του ως εμπόδιο να φύγει το νερό προς την Κοιλάδα των Τεμπών και στη θάλασσα;
Ερωτήματα ίσως εύλογα, ίσως ανόητα. Ερωτήματα, όμως, που πρέπει να απαντηθούν από ειδικούς ή αρμόδιους, τίμια, και να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Ερωτήματα που είναι στο μυαλό όλων όσων αυτήν την ώρα προσπαθούν να συνέλθουν από αυτό που τους συνέβη.
Η επιστολή, άλλωστε, που δεχθήκαμε από τον πρώην νομαρχιακό σύμβουλο κ. Βασίλειο Τατσίδη δείχνει αυτό ακριβώς το κοινό αίσθημα των ανθρώπων των παρακάρλιων, το αίσθημα της απορίας, του «γιατί» συνέβη αυτή η καταστροφή των περιουσιών τους.
Γράφει στην επιστολή του ο κ. Τατσίδης:
«Διανύουμε ήδη την ένατη μέρα από τότε που κόπασε η θεομηνία και αποφάσισα να ασχοληθώ με την υπάρχουσα δεινή κατάσταση που αναφέρεται στην πλημμυρισμένη περιοχή των παρακάρλιων σχολιάζοντας στην έγκριτη εφημερίδα σας.
Σαν συνταξιούχος αγρότης της Δήμητρας του Δήμου Αγιάς, και με βάση την απόλυτη καταστροφή των καλλιεργειών μας, παραθέτω τους προβληματισμούς μου με τα παρακάτω ερωτήματα:
1ον) Το φράγμα της Γυρτώνης έσπασε -στ’ αλήθεια- μόνο του ή παρενέβη ανθρώπινο χέρι;
2ον) Γιατί, άραγε, έσπασε σε εκείνο το σημείο, δύο χιλιόμετρα πριν τη Γυρτώνη; Μήπως τους διευκόλυνε κάποια ποσότητα νερού να διοχετευτεί προς Φαλάνη και οι τεράστιες ποσότητες από Γυρτώνη να διοχετευτούν προς εμάς με όποιο κόστος;
3ον) Αλήθεια, ο κεντρικός συλλεκτήρας νερού, από τον οποίο και διαπέρασε το νερό αυτό, έλαβε μέριμνας και καθαρισμού τα τελευταία 30 χρόνια; Μιλάμε για συλλεκτήρα που ξεκινά από την ΔΑΚ προς Ελευθέριο και δέχεται όλα τα όμβρια ύδατα των κάτωθι περιοχών: ΔΑΚ - Μαρμαρίνη - Ελευθέριο, διαπερνάει το γεφυράκι του δρόμου Ελευθέριου - Δήμητρας δεχόμενος τα νερά της Δήμητρας, του Αγίου Νικολάου, του Γερακαρίου, της Ανάβρας, Πλασιάς, Καστρίου, Αμυγδαλής, Καλαμακίου, καταλήγοντας στη λίμνη Κάρλα.
Με βάση τα παραπάνω (επαναλαμβάνω) το ακαθάριστο από χρόνια κανάλι, πώς ήταν δυνατόν να δεχθεί αυτές τις τεράστιες σε όγκο ποσότητες νερού;
Γιατί… κύριοι, εκλεγμένοι «άρχοντες», αποφασίσατε να πλημμυρίσετε όλα τα παρακάρλια χωριά καταστρέφοντας περιοχή με εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, για να προστατέψετε τη Λάρισα;
Μήπως, άραγε, λειτουργήσατε όπως και στον Παλαμά;
Τελειώνοντας, κλείνω με τη φράση Γάλλου περιβαλλοντολόγου, που ανέφερε χαρακτηριστικά πως όταν ένα κράτος δεν παράγει τουλάχιστον το 70% των προϊόντων που καταναλώνει, δεν έχει καμιά προοπτική και το μέλλον του είναι απλά ΔΥΣΟΙΩΝΟ.
Υ.Γ. Έπειτα από πόσα χρόνια θα ξανακαλλιεργηθεί η γη μας; Θα σταθεί, άραγε, το κράτος αρωγός απέναντι στους αγρότες και κτηνοτρόφους της πλημμυρισμένης περιοχής μας;
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ δίκαιες εκτιμήσεις και αποζημιώσεις άμεσα».