Του Θανάση Αραμπατζή
Λάσπες μέχρι το γόνατο, ολόκληρα νοικοκυριά απλωμένα στον φράχτη, φορτηγά φορτωμένα να κάνουν ανατροπή και να αδειάζουν τους κόπους μιας ζωής. Οι κάτοικοι του Σωτηρίου του Δήμου Κιλελέρ από την προηγούμενη εβδομάδα ζουν πρωτόγνωρες καταστάσεις. Πρώτα ήρθε η πλημμύρα, έπειτα η εκκένωση και τώρα η μάχη με τις λάσπες. Και όλα αυτά με το μυαλό στο νερό που έρχεται από κάτω, από την Κάρλα και απειλεί το χωριό ξανά με πλημμύρα.
Η «Ε» βρέθηκε στο Σωτήριο, περπάτησε στους γεμάτους λάσπη δρόμους και συνομίλησε με κατοίκους που μετράνε πληγές.
«Ξύπνησα στις τέσσερις το πρωί από τα μπουμπουνητά» θα πει ο Κώστας Χ., διηγούμενος το ιστορικό της πλημμύρας στο χωριό. «Έβλεπα το νερό να έρχεται με ορμή από πάνω, από το Αρμένιο, αλλά δεν πίστεψα ούτε μια στιγμή ότι θα πλημμυρίσουμε. Έλεγα κι εγώ ότι θα πάει προς τα κάτω και θα μπει στο χαντάκι. Μετά από λίγο σηκώθηκε και η γυναίκα μου και μου λέει “Κώστα, θα πλημμυρίσουμε”, “άντε μαρή που θα πλημμυρίσουμε”, της είπα γελώντας. Ε, και άρχισε να φουσκώνει και βλέπαμε τα σκαλοπάτια από το σπίτι ένα-ένα να χάνονται. Τι να κάνουμε κι εμείς βάλαμε πετσέτες και κουβέρτες πίσω από τις πόρτες. Ούτε ένα δευτερόλεπτο δεν άντεξαν, όσο νερό είχε έξω, είχε και μέσα στο σπίτι. Ο πατέρας μου, 96 χρονών άνθρωπος, σε καροτσάκι, πήραμε την Πυροσβεστική και ήρθαν τα παλικάρια και τον έσωσαν, ο Θεός να τους έχει καλά. Από κει και πέρα ό,τι βλέπετε, μάχη με τη λάσπη μπας και σώσουμε τίποτα». Σώσατε τίποτα, θα τον ρωτήσουμε... «Παλεύουμε να σώσουμε. Σκέψου ότι αυτήν τη στιγμή δεν δουλεύουν ούτε τα αυτοκίνητα ούτε τα τρακτέρ, τα περισσότερα πράγματα από το σπίτι τα φορτώνουμε στο φορτηγό για πέταμα και 450 τόνοι σιτηρά που ήταν μέσα στις αποθήκες, γιατί είμαι έμπορος, πήγαν χαμένα. Α, και ένα άλλο σπίτι έπεσε από την πλημμύρα. Όλα καλά» μας λέει με ένα χαμόγελο που πίσω του κρύβονταν η θλίψη και η στεναχώρια.
Όση ώρα μιλάμε, στο χωριό μπαίνουν φορτηγά της οδικής βοήθειας και φορτώνουν αυτοκίνητα. «Μην το κοιτάς, αυτή είναι η κατάσταση, κανένα αυτοκίνητο δεν δουλεύει, ούτε τρακτέρ» μας λέει, για να τον ρωτήσουμε πώς πιστεύει πως έγινε το κακό. «Ε, έκλεισαν με χώμα τον Σαλασλαριώτη ποταμό, έριχναν φορτηγά με χώμα την προηγούμενη μέρα, για να μην πλημμυρίσουν άλλα χωριά και πλημμύρισε το Αρμένιο και το δικό μας» θα πει κουνώντας το κεφάλι με αγανάκτηση.
Ο Ν.Τ. περνούσε με το αυτοκίνητό του που κατάφερε να σώσει την τελευταία στιγμή, «καταστραφήκαμε. Όπως το ακούς, κα-τα-στρα-φη-κα-με. Οι κόποι μιας ζωής πήγαν χαμένοι. Ολα αυτά για οποία αγωνίζονταν και μόχθησαν οι πατεράδες μας χάθηκαν στη λάσπη. Μη με ρωτάς τίποτα, δημοσιογράφε» και έκανε να φύγει, για να γυρίσει λέγοντας «α, κι αυτά τα λεφτά που είπε θα μας δώσει ο πρωθυπουργός, να γράψετε ότι δεν φτάνουν για τίποτα. Πριν από λίγο καιρό μπήκα στο καινούργιο σπίτι που επέλεξα να το κάνω στο χωριό, και τώρα είναι μέσα στη λάσπη, θα μου δώσει λεφτά για να φτιάξω όλες τις ζημιές;» θα ρωτήσει φεύγοντας. Λίγο πιο δίπλα, έπλεναν τα ρούχα τους και τις αυλές τους δύο γυναίκες, μετανάστριες, απ’ αυτές που ξεσπιτώθηκαν από τη χώρα τους, ήρθαν στην Ελλάδα για ένα καλύτερο αύριο και τώρα είδαν να τις ξαναχτυπάει η μοίρα «τι να κάνουμε, μαθημένες είμαστε» λένε, ενώ γελάνε αμήχανα αφού βλέπουν τον φωτογραφικό φακό να τις στοχεύει.
Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΕΑΣ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ
Το Σωτήριο ξανακινδυνεύει με πλημμύρα όμως. Τα νερά από την «ανασυσταθείσα» παλιά λίμνη Κάρλα ανεβαίνουν και απειλούν να πλημμυρίσουν ξανά το χωριό. «Ας ελπίσουμε να πέσει η στάθμη του Πηνειού γιατί το Σωτήριο θα είναι το πρώτο χωριό που θα πλημμυρίσει», είπε χθες ο δήμαρχος Κιλελέρ Θανάσης Νασιακόπουλος σε συνέντευξη Τύπου. «Αν ανέβουν άλλα 60 εκατοστά τα νερά, θα πλημμυρίσει το χωριό, ας ελπίσουμε ότι δεν θα συμβεί» σε μια ευχή και σχόλιο μαζί.
