συστήματος εξουσίας με αυλικούς και μυστικοσύμβουλους οι οποίοι απομυζούν, «εν τη αεργία τους», την όποια ικμάδα της εκκλησίας του Δήμου...» αυτά αναφέρει σε επιστολή του ο δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Λαρισαίων Θωμάς Δαούλας που παραιτήθηκε από τη δημοτική παράταξη του νυν δημάρχου («Συμπαράταξη») και εκ νέου υποψηφίου Απόστολου Καλογιάννη.
Την επιστολή φέρνει σήμερα στο φως η «Ε», λύνοντας το μυστήριο της παραίτησής του από τη δημοτική παράταξη της πλειοψηφίας. Ο κ. Δαούλας δεν αναφέρεται με καθόλου κολακευτικά λόγια στον νυν Δήμαρχο, κάνοντας λόγο για προσωποκεντρική διοίκηση και «μικρές προσωπικές μωροφιλοδοξίες».
Τον κατηγορεί ότι μόνος του αποφάσιζε για όλα τα θέματα και το ποτήρι ξεχείλισε όταν, λίγο πριν την ψηφοφορία για την ενοικίαση χώρων από τον Δήμο στο Ael Fc Arena, είπε «αυτό αποφάσισα, αυτό ψηφίστε». Αναφέρει χαρακτηριστικά στην επιστολή του: «Κορυφή του παγόβουνου της τακτικής αιφνιδιασμού, λίγο πριν ξεκινήσει η κρίσιμη συνεδρίαση Δ.Σ., της δημοτικής ομάδας, η υπόθεση του γηπέδου της ΑΕΛ ...»αυτό αποφάσισα, αυτό ψηφίστε», η εξέλιξη των γεγονότων δικαιώνει τους διαφωνούντες».
Καλεί άμεσα τον λαό της Λάρισας να μην ψηφίσει τον νυν Δήμαρχο τον οποίο χαρακτηρίζει καθεστώς αναφέροντας: «Οφείλουμε όλοι ως πολίτες να αφαιρούμε την εξουσία από ανθρώπους που τους δόθηκε η ευκαιρία να την ασκήσουν για ικανό χρόνο και να εναλλάσσεται αυτή με νέους σε κάθε επίπεδο και ηλικιακό και από άποψη ιδεών και οραμάτων θέτοντας οι ίδιοι οι διεκδικητές της εξουσίας τις προθέσεις τους στη διάθεσή του πολίτη κάθε φορά...».
Η επιστολή του Θωμά Δαούλα που φέρνει ταραχή ενόψει του σημερινού Δημοτικού Συμβουλίου, και λίγο πριν κατατεθούν οι συνδυασμοί για τις αρχαιρεσίες στους Δήμους όλης της χώρας στο Πρωτοδικείο, αναφέρει τα ακόλουθα:
«Στην αρένα της εκλογικής μάχης κατέρχονται τα αυτοδιοικητικά σχήματα, με τους πολίτες για μια φορά ακόμη εγκλωβισμένους σε λογικοφανή ερωτήματα που χρήζουν απαντήσεων και αφορούν την έτσι κι αλλιώς σκληρή καθημερινότητά τους. Περισπούδαστες διακηρύξεις για το λαό οι οποίες συνήθως ξεχνιούνται με το που θα καταλάβει ο κάθε μνηστήρας την εξουσία.
Με την πεποίθηση ότι οι χαρακτήρες που υπηρετούν τους θεσμούς, θέτουν και την ανάλογη σφραγίδα τους, αναβαθμίζοντας ή απαξιώνοντάς τους, καταγράφονται οι όροι και οι προϋποθέσεις διεκδίκησης της Δημοτικής Αρχής... από όλους...!
Έντονη και προβληματισμένα γόνιμη η παρουσία ενός νέου πλην έμπειρου διεκδικητή του δημαρχιακού θώκου, ο οποίος οφείλει να πείσει τους πολίτες για το αγνό των προθέσεών του, και να θέσει τα πάντα από την αρχή στη διαρκή αίρεση της εκκλησίας του Δήμου...
Αρχικό προεκλογικό επιχείρημα του ήδη επί εννιά χρόνια Δημάρχου. «Προσωπικό στοίχημα η επανεκλογή για να ολοκληρώσουμε το έργο μας». Στην απαρχή αυτής της προεκλογικής περιόδου το είπε ο ίδιος στην αγωνία του να προκαταλάβει τους πάντες, το πήρε πίσω μετά από υποδείξεις, μιλούσε για ολοκλήρωση του έργου του, ωσάν να μην υπήρχε συνέχεια μετά απ’ αυτόν ...και μετά το χάος;
Πώς είναι πρακτικά εφικτό μια κοινωνία να ολοκληρώνει το έργο της, και μετά να μην υφίσταται η ανάγκη ύπαρξης της...; και αναφέρομαι στη Συμπαράταξη που ως κίνηση της κοινωνίας είναι όντως συστατικό της ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι γιατί έτσι συγκροτήθηκε η Συμπαράταξη. Ανοιχτό κοινωνικό αυτοδιοικητικό σχήμα το οποίο δυστυχώς μετεξελίχθηκε σε ισχυρή καθεστωτική φράξια ενός ανδρός και της αυλής του. Με περισσή αλαζονεία πλέον και εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων.
Η τρίτη θητεία των προσώπων δεν αφορά καμία ολοκλήρωση του έργου... ίδιους σκοπούς εξυπηρετεί και μικρές προσωπικές μωροφιλοδοξίες. Η συνεχής και ανανεωμένη παρουσία της κοινωνικής αυτοδιοίκησης, μέσα από δημοκρατικά σχήματα που αναβαπτίζονται και ανανεώνονται συνεχώς στον λαό, είναι το ζητούμενο εχέγγυο της δημοκρατίας... Αυτό δυστυχώς δεν υφίσταται. Πρόσκληση ατόμων γίνεται με παροχή υποσχέσεων για θέσεις εξουσίας κάθε λογής. Όλα για τον αρχηγό και όποιος αντέξει...
Η διεκδίκηση τρίτης θητείας από τα ίδια πρόσωπα σε ανώτατα αξιώματα διαχείρισης της εξουσίας, είναι ή εμμονή με την πολιτική και την εξουσία ή αντανακλά τον ισχυρό δεσμό μεταξύ των συμφερόντων διαπλοκής της εξουσίας με τους κρατικοδίαιτους οικονομικούς παράγοντες, των οποίων η εμφάνιση και στην πόλη μας είναι πλέον γεγονός... και η οποία διασύνδεση εξουσίας και οικονομικών συμφερόντων οφείλει την ύπαρξη της στα χαλαρά ή ανύπαρκτα αντανακλαστικά συλλογικής άσκησης διακυβέρνησης, κάποιοι έχουν ευθύνη και φροντίζουν γι’ αυτό, επιτρέποντας σε μονοπρόσωπα σχήματα να ασκούν εξουσία... Αφέθηκε ο νυν δήμαρχος να συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες στο πρόσωπό του, αφομοιώνοντας μια μεγάλη παράταξη, με κύρια ευθύνη των επικεφαλής της, την «Λαρισαίων Πόλις», μιας παράταξης που τον ανέδειξε δήμαρχο, αλλά μετά απ’ αυτό την οδήγησε στην αυτοδιάλυση, δίνοντας ανταλλάγματα εξουσίας σε όσους την οδήγησαν στην «ποδιά» του, και απαξιώνοντας όσους την ήθελαν ενεργή και παρούσα, δεδομένου ότι εξέφραζε το πλειοψηφικό ρεύμα μιας κοινωνίας η οποία μπήκε στο περιθώριο, δίνοντας πεδίο δράσης σε νεοπαγή στελέχη της κυβερνώσας αριστεράς, η οποία με τη σειρά της απογοήτευσε απόλυτα την κοινωνία... αλλά και στη δημιουργία ισχυρής αυλής με έντονη καμαρίλα και χαρακτηριστικά νεποτισμού και χάραξης πολιτικής κλειστών θυρών και μυστικοπάθειας...
Κορυφή του παγόβουνου της τακτικής αιφνιδιασμού, λίγο πριν ξεκινήσει η κρίσιμη συνεδρίαση Δ.Σ., της δημοτικής ομάδας, η υπόθεση του γηπέδου της ΑΕΛ ...»αυτό αποφάσισα, αυτό ψηφίστε» , η εξέλιξη των γεγονότων δικαιώνει τους διαφωνούντες.
Οι προσωποπαγείς σχηματισμοί είναι ο πυρήνας καθεστωτικών αντιλήψεων και η απαρχή δημιουργίας συστήματος εξουσίας με αυλικούς και μυστικοσύμβουλους οι οποίοι απομυζούν, «εν τη αεργία τους», την όποια ικμάδα της εκκλησίας του Δήμου....
Η στελέχωση δεν ακολούθησε τον κανόνα του τι ανάγκες έχω άρα αξιοποιώ και το ανθρώπινο δυναμικό, αλλά ποιός αυλικός θα πάρει μισθό να βιοποριστεί ευκαιριακά από τη διαχείριση των δημοτικών πραγμάτων... αυτό οφείλει να το βλέπει η κοινωνία σε κάθε επίπεδο πολιτικών επιλογών, από τη στιγμή που η ίδια χειμάζεται οικονομικά και υποφέρει από φαινόμενα κακοδιαχείρισης και διασπάθισης των δημόσιων πόρων σε όλες της μορφές διακυβέρνησης...!
Στη μέθη της διαχείρισης, ξεχάστηκαν νωρίς βαρύγδουπες διακηρύξεις για ανοιχτό δημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης του δήμου με οδηγό και γνώμονα τα συμφέροντα των δημοτών και μόνο.
Στις καλένδες και η αξιοκρατική διαχείριση του πολύπαθου υπηρεσιακού δυναμικού του δήμου μας, το οποίο προέρχονταν από μια καθεστωτική διακυβέρνηση δεκαέξι ετών, ανήμπορο για μια ακόμη φορά να αντιδράσει δεδομένου ότι οι ήδη εσωτερικές συνδικαλιστικές δομές εξουσίας του είχαν προλάβει να υιοθετήσουν κώδικες απευθείας επικοινωνίας με το νέο υπό διαμόρφωση καθεστώς... Αιρετοί άρχοντες υψηλά ιστάμενοι στην ιεραρχία του Δημάρχου απαξίωσαν άριστα και ικανά διοικητικά στελέχη με πρωτόγνωρα αντιδημοκρατικό και αντιδεοντολογικό τρόπο αντιμετώπισης. Μια πολύπαθη και ισχνή απόπειρα νέου Ο.Ε.Υ. στις υπηρεσίες του Δήμου, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα ενός προσώπου προς ικανοποίηση ίδιων στόχων και μεγαλεπήβολων επιδιώξεων.
«Περσινά ξινά σταφύλια» θα πουν κάποιοι και ίσως δίκαια να το πουν. Ωστόσο, δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την αλήθεια της άποψης που λέει ότι τους πολιτικούς στην εξουσία και τα μωρουδιακά πάμπερς οφείλουμε να τα αλλάζουμε συχνά και για τον ίδιο λόγο «...τόσο συχνά δε που να μην προλαβαίνει η κατεστημένη ούτως ή άλλως παραεξουσία να σφίγγει τον κλοιό γύρω από τον ελλιπώς πληροφορημένο και ανά τετραετία καλούμενο να εκφραστεί, πολίτη...!
Οφείλουμε όλοι ως πολίτες να αφαιρούμε την εξουσία από ανθρώπους που τους δόθηκε η ευκαιρία να την ασκήσουν για ικανό χρόνο και να εναλλάσσεται αυτή με νέους σε κάθε επίπεδο και ηλικιακό και από άποψη ιδεών και οραμάτων θέτοντας οι ίδιοι οι διεκδικητές της εξουσίας τις προθέσεις τους στη διάθεσή του πολίτη κάθε φορά... έτσι μόνον θα μπορούμε να λέμε με βεβαιότητα ως κοινωνία ότι... «...τα στερνά τιμούν τα πρώτα...» κι όχι να σιγοψιθυρίζουμε ...«πρώτη μου νιότη που ‘λεγες, πως θα γινόμουν άλλος...»
Συνεχής αλλαγή λοιπόν στους άρχοντες, να μην προλαβαίνουν να γίνουν κατεστημένο...
Εκφράζω προς όλους τους πολίτες του Δήμου μας την ειλικρινή και βαθιά μου ευγνωμοσύνη για το συναρπαστικό ταξίδι των δύο θητειών που μου προσφέρατε, εύχομαι δε «καλό βόλι» σε όλους σας...!».
