σε γεωγραφικούς παράγοντες, δηλαδή στο γεγονός πως η πόλη βρίσκεται καταμεσής του κάμπου, αλλά στο ότι τα οικονομικά δεδομένα «πνίγουν» κάθε επιθυμία ολιγοήμερων διακοπών. Προορισμοί όπως Κυκλάδες και Δωδεκάνησα, Κρήτη, Επτάνησα φαντάζουν απαγορευτικοί το φετινό καλοκαίρι, ενώ το ίδιο ακριβοί για τις «τσέπες» των οικογενειών είναι και προορισμοί λιγότερο εμπορικοί, όπως είναι το Βόρειο Αιγαίο ή τα κοντινά νησιά των Σποράδων. Σημεία που πριν από μια δεκαετία μπορούσε έστω και με δυσκολία κάποια οικογένεια, με εργαζόμενα τα δύο μέλη, να πιάσει ως στόχο. Τώρα, πλέον, αυτό που αναζητούν είναι προορισμούς άγνωστους προς το ευρύ κοινό, σημεία που τα φτάνουν με το Ι.Χ. τους και χώρους όπου μπορούν να μαγειρεύουν για να εξοικονομήσουν λίγα παραπάνω χρήματα από τις εξόδους.
«Δεν μπορούμε να μην το παραδεχθούμε πως αυτήν πλέον είναι μια πραγματικότητα. Σκληρή μεν, αλλά πραγματικότητα. Δύσκολα κάποια οικογένεια μπορεί να κλείσει διακοπές μιας εβδομάδας σ’ ένα νησί της Ελλάδας. Από τη μια τα μεγάλα κόστη και από την άλλη οι μικροί μισθοί» υποστηρίζει στην «Ε» ο κ. Γρηγόρης Λαβδάς, που είναι πολλά χρόνια στον χώρο του τουρισμού. Είναι, άλλωστε, πρόεδρος του Συνδέσμου Τουριστικών Γραφείων Νομού Λάρισας και αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας και μ’ αυτήν την εμπειρία του περιγράφει πως «οι Λαρισαίοι, όπως δηλαδή σχεδόν όλοι οι Έλληνες, ψάχνουν προορισμούς πιο οικονομικούς. Κυρίως ψάχνουν λύσεις που δεν έχουν τη μετακίνηση με το πλοίο» και εξηγεί πως η λύση για μείωση του εισιτηρίου έπρεπε να έχει προβλεφθεί πολύ νωρίτερα από την Κυβέρνηση για να αποτελέσει ουσιαστικό μέτρο. Για να φύγει μια τετραμελής οικογένεια, για παράδειγμα, από τη Λάρισα και να πάει στη Σύρο, θα χρειαστεί με το αυτοκίνητό της 120 περίπου ευρώ για τη μετακίνηση μέχρι τον Πειραιά. Αν υπολογίσουμε άλλα 450 για το πλοίο (μαζί με το Ι.Χ.), ένα διπλάσιο ποσό για διαμονή μερικών ημερών και 100 περίπου ευρώ για καθημερινό ποσό στο φαγητό, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό πως δεν υπάρχουν πολλοί που έχουν και διαθέτουν τόσα χρήματα για διακοπές. Τη στιγμή, μάλιστα, που οι μισθοί είναι καθηλωμένοι στις περισσότερες εργασίες εδώ και μια δεκαετία, ενώ το κόστος της καθημερινότητας έχει αυξηθεί, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει και η όποια αποταμίευση.
«Ακόμη και στα νησιά που πριν από μερικά χρόνια δεν είχαν πολύ κόσμο, τώρα δυσκολεύονται οι Έλληνες να τα πλησιάσουν και όπου κι αν γυρίσεις, βλέπεις σχεδόν πάντα ξένους» υποστηρίζει ο κ. Λαβδάς. Όμως, δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια οι Λαρισαίοι, αφού ψάχνουν κάτι το διαφορετικό, καθώς «ψάχνουν βασικά προορισμούς που δεν χρειάζεται πλοίο. Μέρη που να μπορούν να τα φτάνουν με το αυτοκίνητό τους και να μην έχουν γίνει τόσο πολύ γνωστά τελευταία, για να μην έχουν και μεγάλη τιμή στη διαμονή και στο φαγητό». Βέβαια, στο κομμάτι του φαγητού οι περισσότερες οικογένειες αυτό που επιδιώκουν είναι να επιλέγουν δωμάτια με κουζίνα για να μπορούν να εξοικονομούν και μερικά γεύματα. «Κοιτάζουν ακόμη και στη γειτονική Αλβανία, το Μαυροβούνιο», προορισμούς που σύμφωνα με τον κ. Λαβδά είναι πιο οικονομικοί. Γενικότερα, μιλώντας για την πορεία του τουρισμού το φετινό έτος, ο κ. Λαβδάς υποστηρίζει πως αν δεν ήταν τα γεγονότα των τελευταίων ημερών με τις φωτιές, τότε τα νούμερα θα ήταν πολύ πιο διαφορετικά. Επίσης, τονίζει πως σταθερή επιλογή αρκετών είναι και η εκδρομή με τα τουριστικά λεωφορεία που έχουν συγκεκριμένες εκδρομές σε Ελλάδα, αλλά κυρίως στο εξωτερικό.
Η ΕΡΕΥΝΑ ΣΕΛΠΕ
Εν τω μεταξύ, η εικόνα αυτή φαίνεται πως επιβεβαιώνει και τα αποτελέσματα της πρόσφατης έρευνας του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Λιανικής Πωλήσεως Ελλάδος για τις καλοκαιρινές διακοπές. Από αυτήν προέκυπτε ότι οι Έλληνες φέτος επιλέγουν οικονομικότερες λύσεις. Ο κύριος λόγος, σύμφωνα με τις απαντήσεις, ήταν το μειωμένο εισόδημα λόγω των ανατιμήσεων των προϊόντων σε ποσοστό 69%, το κόστος μεταφορικών σε ποσοστό 43%, το αυξημένο κόστος διαμονής σε ποσοστό 38% (23% πέρυσι) και το μειωμένο εισόδημα λόγω κόστους ενέργειας σε ποσοστό 37% (50% πέρσι).
Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΜΠΙΝΓΚ
Μια οικονομική λύση και ιδιαίτερη επιλογή, ως απάντηση στο πρόβλημα της ακρίβειας, διαχρονικά είναι το κάμπινγκ. Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 300 κάμπινγκ και αυτό μεταφράζεται σε σχεδόν 22.000 θέσεις συνολικά. Παρά το γεγονός ότι ο Μάιος, λόγω των καιρικών συνθηκών κυρίως, δεν ήταν ένας αποδοτικός μήνας, η κίνηση άρχισε σταδιακά να επανακάμπτει και πλέον, μεσούσης της τουριστικής σεζόν, τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν καλά.
Όπως αναφέρει μιλώντας στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιοκτητών Επιχειρηματιών Κάμπινγκ Αντώνης Δεληδημητρίου, μετά την πανδημία ο κόσμος αυξήθηκε, αλλά μειώθηκε η κατανάλωση στην εστίαση και τα beach bar, καθώς περιορίστηκε και η αγοραστική δύναμη του κόσμου, κυρίως των Βαλκάνιων, αλλά και των Ελλήνων που επιλέγουν προορισμούς της Βόρειας Ελλάδας στην πλειονότητά τους. Από την άλλη, στην Πελοπόννησο, το 90% των κατασκηνωτών είναι ξένοι και κυρίως Ελβετοί, Γάλλοι, Βέλγοι και Αυστριακοί, που έρχονται με αυτοκινούμενα μέσω Ιταλίας, είτε από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας είτε από την Πάτρα. Οι τιμές στα κάμπινγκ είναι ελεύθερες, όπως εξηγεί ο κ. Δεληδημητρίου, αλλά ενδεικτικά αναφέρει ότι το κόστος για μια τετραμελή οικογένεια, με δικό της κατασκηνωτικό μέσο, μπορεί να ξεκινάει από 30 με 45 ευρώ, με τα οποία πληρώνει τη θέση, τη θέση για το αυτοκίνητο και το ρεύμα. Σε περίπτωση που δεν διαθέτει κατασκηνωτικό μέσο, οι τιμές αρχίζουν από τα 60 ευρώ.
