καθώς πρόκειται για μια πολύ δύσκολη δουλειά και απουσιάζουν οι άνθρωποι που θα αφιερώσουν χρόνο για ένα τέτοιο μεροκάματο, ενώ και οι νέοι παραγωγοί στρέφονται σε άλλες καλλιέργειες, λιγάκι πιο εύκολες εν συγκρίσει με το σκόρδο. Την ίδια ώρα, ωστόσο, οι άνθρωποι του χώρου περιμένουν καρτερικά να ευδοκιμήσει επί της ουσίας και η συνεργασία με τους Ιάπωνες που θα εκμεταλλευτούν το σκόρδο και για φαρμακευτικούς λόγους. Η «Ε» βρέθηκε στο χωριό που το σκόρδο αποτελεί σήμα κατατεθέν και συνομίλησε με ανθρώπους που σχετίζονται μ’ αυτό είτε άμεσα είτε έμμεσα:
ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΘΕΟΧΑΡΗΣ
Ο Γιάννης Χατζηθεοχάρης είναι παραγωγός και θυμάται πως παλιότερα καλλιεργούσαν 40 στρέμματα, ενώ τώρα έχει περιοριστεί στα 20. Ο λόγος είναι πως υπάρχει μεγάλος φόρτος εργασίας και γίνονται όλα με τα χέρια.
Το μάζεμα, το φόρτωμα, το ξεφόρτωμα, το άπλωμα για στέγνωμα, το νέο μάζεμα, το βρέξιμο, το πλέξιμο και ξανά μανά φόρτωμα. Και όλα αυτά κάτω από τον καυτό ήλιο, γιατί το σκόρδο το χρειάζεται και το έχει ανάγκη.
«Από δω φεύγουν για την αγορά του Ρέντη και μάλιστα σε ποσοστό 80-90%» λέει ο παραγωγός και διευκρινίζει πως οι τιμές καθορίζονται τόσο από την εν λόγω αγορά όσο και από τα σούπερ μάρκετ.
«Φέτος οι τιμές ήταν καλύτερες, καθώς δεν υπήρχαν πολλά σκόρδα λόγω καιρού» και δεν ήταν μόνο η κακοκαιρία των προηγούμενων ημερών, αλλά δεν έκανε και την κατάλληλη παγωνιά τον χειμώνα που απαιτείται για να γίνει χοντρό το σκόρδο.
Όση ώρα μιλάμε, η Αγαπούλα και ο Βασίλης, δύο εργατικοί Ρομά, δεν σταματούν να τα φτιάχνουν πλεξούδες των 25 τεμαχίων.
«Τα σούπερ δηλαδή τα καλά κοστίζουν περίπου 7 ευρώ, τα πρώτα κοστίζουν 5 ευρώ, τα δεύτερα 4 ευρώ και πάει λέγοντας».
Χαρακτηρίζει τις τιμές πολύ καλύτερες απ’ όλα όσα έχουν δει τα τελευταία χρόνια, αλλά εξηγεί πως αυτό δεν θα λύσει το πρόβλημα, καθώς εκτός από εργατικό προσωπικό που χρειάζονται, έχουν ανάγκη και μιας αλλαγής στη διαδικασία που τα χειρίζονται εκείνοι μέχρι να φτάσουν στον καταναλωτή.
Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΘΑΝΟΣ
Η δουλειά του παραγωγού εκτός από το ότι είναι δύσκολη, είναι και χρονοβόρα. Αρχίζει η σπορά Σεπτέμβριο μέχρι Νοέμβριο και μαζεύουν τον Μάιο και τον Ιούνιο. Από τα μεγάλα κεφάλια θα μείνουν οι σπόροι για την επόμενη χρονιά και πάει λέγοντας.
Ο Σωτήρης Θάνος στα 55 του νιώθει πως κάθε χρόνο δουλεύει και περισσότερο «και κάτι τέτοιο είναι δύσκολο για όλους μας», εξηγώντας πως λείπουν τόσο το εργατικά χέρια, ενώ η νέα γενιά παραγωγών δεν ακολουθεί.
Για την ποιότητα του σκόρδου Πλατυκάμπου εικάζει πως παίζει ρόλο το μικροκλίμα, ενώ θα εξεταστεί αν οφείλεται και στο έδαφος.
«Φέτος η χρονιά πήγε καλά παρά τα όποια προβλήματα από βροχή και ασθένειες, όμως στην ποιότητα και την τιμή είμαστε καλά. Καλύτερα από πέρυσι σίγουρα.
Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΤΑΛΑΜΠΥΡΑΣ
Ο Γρηγόρης Νταλαμπύρας μπορεί να μην είναι παραγωγός, όμως γνωρίζει τη σπουδαιότητα της παραγωγής του σκόρδου, καθώς είναι ο πρόεδρος της Κοινότητας Πλατυκάμπου.
«Το σκόρδο για την τοπική οικονομία από τα πιο παλιά χρόνια ήταν το κύριο προϊόν. Μ’ αυτό μεγάλωσαν οικογένειες και σπούδασαν παιδιά. Ήταν τα καλοκαιρινά χρήματα που ερχόταν στην οικογένεια» εξηγεί.
Τα προηγούμενα χρόνια το σκόρδο μπορεί να ήταν γνωστό για την ποιότητά του στην ευρύτερη περιοχή, όμως εδώ και χρόνια «έχει γίνει γνωστό σε όλη την Ελλάδα και έφτασε στα πέρατα του κόσμου», αναφερόμενος στην Ιαπωνία.
«Έπαιξε ρόλο η ομάδα παραγωγών και φυσικά ο Δημήτρης Κουρέτας, για να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα», τονίζοντας πως το σκόρδο, πλέον, αποτελεί προστιθέμενη αξία για όλη την περιοχή, ενώ με τη γιορτή ακούγεται όλο το χωριό.
Ένα χωριό περίπου δύο χιλιάδων κατοίκων, που κατά κύριο λόγο είναι αγρότες. Διαθέτει Παιδικό Σταθμό, Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο.
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ
Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Πλατυκάπου είναι ο Γιάννης Κουκούτσης, που εξηγεί στην «Ε» ότι υπάρχουν τρεις ομάδες παραγωγών στην περιοχή. Η μία εξ αυτών είναι αυτή του σκόρδου και οι άλλες είναι σιτηρών και βάμβακος. Με 12 μέλη και 700 περίπου στρέμματα βγάζει το eNtopio προϊόν.
«Η ιστορία του χάνεται στα βάθη της ιστορίας» λέει με περηφάνια και εξηγεί πως πάντα είχε την ίδια σταθερή ποιότητα. Κάποια στιγμή, μάλιστα, άνοιξαν και οι πόρτες της Ιαπωνίας. «Σ’ αυτό βοήθησε η μελέτη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας από τον Δημήτρη Κουρέτα. Πιστοποίησαν αυτό που γνωρίζαμε όλοι. Πως το σκόρδο μας, δηλαδή, είναι το καλύτερο. Το ξέραμε εμπειρικά, αλλά πλέον αναγνωρίστηκε και εργαστηριακά».
Θυμάται, μάλιστα, πως «από τη στιγμή που οι Ιάπωνες είδαν πως υπάρχει αυτό το προϊόν, άρχισαν να κάνουν συνεχώς δειγματοληψίες. Αποστέλλονται εκεί δείγματα και γίνονται μελέτες. Παίρνουν το εκχύλισμα και το εξετάζουν αν είναι κατάλληλα και για φαρμακευτική χρήση».
Μετά την τελευταία επαφή που υπήρξε τον Μάιο αναμένεται με ενδιαφέρον άλλη μια το φθινόπωρο, ενώ αρχές της άνοιξης ενδέχεται αντιπροσωπεία από τον Πλατύκαμπο να μεταβεί σε ειδική έκθεση στη Γερμανία.
Ο κ. Κουκούτσης αναφέρθηκε στον σημαντικό ρόλο τόσο του περιφερειάρχη, κ. Κώστα Αγοραστού, όσο και σ’ αυτόν τον Δημήτρη Σταυρίδη, που είναι προϊστάμενος του Τμήματος Περιφέρειας και συμβάλλει για να πιστοποιηθεί με σήμα Π.Ο.Π.
«Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, είναι το μεγάλο κοστολόγιο για τους παραγωγούς. Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί παραγωγοί εγκαταλείπουν» λέει και ζητάει να δοθεί βάση στη μείωση του κόστους παραγωγής.
«Να βάλει πλάτη και η Πολιτεία δηλαδή…».