Δεύτερη ορφάνια η προσφυγιά

Γι’ αυτό, η ιστορική μνήμη πρέπει να αποτελεί παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές, τόνισε ο δήμαρχος Κιλελέρ Θαν. Νασιακόπουλος σε Eπιστημονικό Συνέδριο στην αδελφοποιημένη Κοινότητα Πισσουρίου Κύπρου

Την αδελφοποιημένη Κοινότητα Πισσουρίου της Κύπρου επισκέπτεται αντιπροσωπεία από τον Δήμο Κιλελέρ με επικεφαλής τον δήμαρχο, Θανάση Νασιακόπουλο.
Στο 4ο Επιστημονικό Συμπόσιο που διοργάνωσε η Κοινότητα Πισσουρίου με θέμα «Μετανάστευση - Προσφυγιά - Εξορία και ΜΜΕ» συμμετείχε και ο Δήμος Κιλελέρ με ομιλητή τον Κώστα Νταμπεγλιώτη, αναπληρωτή προϊστάμενο του Τμήματος Προγραμματισμού Οργάνωσης και ΤΠΕ, ο οποίος εισηγήθηκε το θέμα «Η επίδραση του προσφυγικού Ελληνισμού των αρχών του 20ού αιώνα στη διοικητική τη δημογραφική δομή της περιοχής του Δήμου Κιλελέρ».

Στον χαιρετισμό του, πριν από την έναρξη του Συνεδρίου, ο Θανάσης Νασιακόπουλος ανέφερε τα εξής:
«Είναι μεγάλη τιμή για τον Δήμο Κιλελέρ η παρουσία του και στο 4ο Επιστημονικό Συμπόσιο που διοργανώνεται στην αδελφοποιημένη Κοινότητα Πισσουρίου.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, εν μέσω πολεμικών συρράξεων, χιλιάδες άνθρωποι από την Ανατολική Ρωμυλία αρχικά και τη Μικρά Ασία στη συνέχεια αναγκάστηκαν με πολιτική απόφαση να αφήσουν τις εστίες τους για να μετακινηθούν σε άλλες περιοχές, σε μιας ιδιότυπης μορφής προσφυγιά.
Οι πρόσφυγες της Ανατολικής Ρωμυλίας (1906-1907) αποτέλεσαν ένα από τα μαζικότερα προσφυγικά ρεύματα των αρχών του 20ού αιώνα. Οι προσφυγικές αυτές ομάδες εγκαταστάθηκαν κυρίως σε περιοχές της Θεσσαλίας και στα χωριά Δίλοφο, Μεγάλο Μοναστήρι, Νάματα, Νέα Λεύκη και Νέες Καρυές του Δήμου μας. Οι μεγάλες αγροτικές εκτάσεις της περιοχής συντέλεσαν καθοριστικά στην αγροτική κατεύθυνση της αποκατάστασής τους. Οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία εγκαταστάθηκαν, κυρίως στα Βούναινα και το Ομορφοχώρι, αφού αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν πίσω τους τα πάντα.
Άνθρωποι στον δρόμο βίωσαν την υποχρεωτική μετακίνησή τους. Στις περιοχές εγκατάστασης η επιβίωση ήταν δύσκολη, καθώς απουσίαζε, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η κρατική οργάνωση και τα υποστηρικτικά κοινωνικά δίκτυα.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΟΡΦΑΝΙΑ
Έχουν καταγραφεί στον Δήμο μας έντονες μνημονικές περιγραφές από υπερήλικες αφηγητές, οι οποίες περιγράφουν το πώς βίωσαν τα γεγονότα στο σύνολό τους, τη μετακίνηση, τη μετεγκατάσταση, την καθημερινότητα στον «νέο» τόπο. Παιδιά μετέωρα, σε κίνδυνο, ταλαίπωρα, εγκαταστάθηκαν σε πρόχειρα καταλύματα. Για αυτά τα παιδιά η υπενθύμιση της προσφυγιάς αποτέλεσε τις πρώτες μνήμες της ζωής τους. Η προσφυγιά βάρυνε σαν μία δεύτερη μορφή ορφάνιας μετά τα έντονα, στη μνήμη τους, γεγονότα του πολέμου που έζησαν.
Πέρυσι συμπληρώσαμε 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή που επέφερε την αναγκαστική, βίαιη μετακίνηση 1,5 εκατομμυρίου Ελλήνων από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο στην Ελλάδα. Δεν ήταν, όμως, αυτό το πρώτο μεγάλο προσφυγικό ρεύμα κατά τον 20ό αιώνα όπως προαναφέραμε. Είχε προηγηθεί ένα μεγάλο ρεύμα προσφύγων από την Ανατολική Ρωμυλία το 1906-1907. Πώς προέκυψαν οι πρόσφυγες αυτοί; Με ποιον τρόπο σχεδίαζε η ελληνική πλευρά να το αντιμετωπίσει; Ήταν, άραγε, το κύμα προσφύγων από την Ανατολική Ρωμυλία προμήνυμα για αυτό που συντελέστηκε τελικά στη Μικρά Ασία και στον Πόντο κάποια χρόνια αργότερα;
Είμαι πεπεισμένος ότι στο Συνέδριό σας θα επιδιωχθεί η ανάδειξη της ιστορικής διάστασης των γεγονότων που σχετίζονται με το διαχρονικό θέμα της μετανάστευσης, της προσφυγιάς και της εξορίας. Τέτοια συνέδρια, όπως αυτό στο οποίο έχω την τιμή να παρευρίσκομαι ως δήμαρχος Κιλελέρ, ενδυναμώνουν την ιστορική μνήμη και τα συμπεράσματα που θα εξαχθούν είμαι βέβαιος ότι θα αποτελέσουν σημαντική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.
Εύχομαι επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου, το οποίο θα παρακολουθήσουμε όλοι με μεγάλο ενδιαφέρον».
Το Συμπόσιο παρακολούθησαν ο πρόεδρος της Κοινότητας Πισσουρίου Λάζαρος Λαζάρου, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κιλελέρ Σωτήρης Νταφόπουλος και η πρόεδρος των Απποδήμων Πισσουρίου Νίκη Γεωργίου, η οποία αντάλλαξε με τον Θανάση Νασιακόπουλο αναμνηστικά δώρα.