Η ζέστη στη Λάρισα είναι… αρχαία

Η «Ε» ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΚΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Στενή είναι η σχέση των Λαρισαίων με τη θάλασσα από τα αρχαία χρόνια. Άλλωστε, οι παραθαλάσσιες περιοχές του νομού κατοικούνταν διαχρονικά.

Η «Ε» παρουσιάζει σήμερα ευρήματα που αποκαλύφθηκαν στα παράλια της Λάρισας και εκτίθενται στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας.
Όπως αναφέρει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας κ. Σταυρούλα Σδρόλια: «Στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας μπορεί να δει κανείς στη μόνιμη έκθεση αντικείμενα από τα προϊστορικά μέχρι τα νεότερα χρόνια. Ανάμεσα στα πιο δημοφιλή συγκαταλέγονται τα νεολιθικά ειδώλια, το μενχίρ και τα ψηφιδωτά.
Προτείνουμε ορισμένα αντικείμενα από τα παράλια της Λάρισας, όπου μπορεί να επισκεφθεί κανείς σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους».
Η σχέση των αρχαίων Ελλήνων με τη θάλασσα ήταν έντονη, όχι μόνο ως «δρόμος» εμπορίου και «πεδίο» μαχών, αλλά και μέσο ψυχαγωγίας, ξεκούρασης και διακοπών.
Σύμφωνα με πηγές, οι αρχαίοι Έλληνες από μικροί μάθαιναν να δαμάζουν το υγρό στοιχείο ως μέρος της βασικής, αλλά και της στρατιωτικής τους εκπαίδευσης.
«Ο μη επισταμένος μήτε νειν μήτε γράμματα απαίδευτος εστί και βάρβαρος» (αυτός που δεν γνωρίζει κολύμπι και γράμματα είναι απαίδευτος και βάρβαρος), έγραψε ο Ηρόδοτος, ο οποίος για την ονομαστή Ναυμαχία της Σαλαμίνας, έγραψε ότι τα θύματα από την πλευρά των Ελλήνων ήταν λιγοστά, γιατί οι πολεμιστές που βρέθηκαν στη θάλασσα, όταν το καράβι τους βυθίστηκε, κολύμπησαν και βγήκαν σώοι στις γειτονικές ακτές. Απεναντίας, οι περισσότεροι από τους «βαρβάρους» πνίγηκαν επειδή δεν ήξεραν κολύμπι.
Επίσης ο καύσωνας και οι υψηλές θερμοκρασίες, δεν είναι ένα στοιχείο που βασανίζει τους σύγχρονους ανθρώπους την καλοκαιρινή περίοδο. Ο καύσωνας υπήρχε από την αρχαιότητα και χαρακτηρίζονταν ως «καύμα». Με τον χαρακτηρισμό αυτόν εννοούσαν εκείνη την περίοδο όπου ανέτειλε ο Σείριος μαζί με τον Ήλιο.
Στην αρχαιότητα, το χρονικό διάστημα μετά την 21η Ιουλίου αναφέρεται και σαν «κυνάδες ημέρες». Πήραν το όνομά τους από τον μύθο όπου ο Ωρίωνας, γιος του Ποσειδώνα και της Γης αποπειράθηκε να βιάσει τη θεά Άρτεμη. Τον τιμώρησε, όμως, η θεά, στέλνοντας εναντίον του έναν σκορπιό, που τσίμπησε τον γίγαντα στη φτέρνα.
Κι έγινε αστερισμός ο σκορπιός, όπως και ο Ωρίων και ο σκύλος του. Ο Μέγας Κύων, λοιπόν, (όπου ανήκει ο Σείριος, το λαμπρότερο αστέρι της νύχτας) είναι αυτός που φταίει για τον καύσωνα που ταλανίζει τη Μεσόγειο.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ