Η Λάρισα δεν είναι… Ρόδος

ΧΑΩΔΗΣ ΜΕΝ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ, ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΚΕΣ ΟΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΕΛΑΤΩΝ ΣΤΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ – ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΛΕΕΙ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ

Του Κώστα ΓκιάσταΗ εικόνα με τον νεαρό σερβιτόρο να βρίσκεται μέσα στη θάλασσα με σκοπό να σερβίρει τους πελάτες που απολαμβάνουν τον ήλιο στις πλατφόρμες είναι αυτήν που έχει ανοίξει έναν κύκλο μεγάλων συζητήσεων στη χώρα. Μια κουβέντα γεμάτη αναλύσεις, οικονομικά

στοιχεία, εκδοχές και απόψεις που διίστανται. Για το αν έπρεπε να δεχθεί ο υπάλληλος, για τους λόγους που το έκανε, για τον μισθό που παίρνει, μέχρι και για το αν έχει άδεια το κατάστημα για τις εν λόγω πλατφόρμες.
Η Ρόδος είναι ένα από τα πιο «καλά χαρτιά» στον χώρο της βαριάς βιομηχανίας του τουρισμού στην Ελλάδα. Ένα από τα πιο γνωστά νησιά παγκοσμίως και μέσω αυτής της φήμης έχει αναπτύξει εδώ και δεκαετίες μια ευρεία γκάμα επιλογών για τους τουρίστες και όλα τα βαλάντια. Άνθρωποι με τεράστια οικονομική δύναμη επιλέγουν να περάσουν μερικές ημέρες στο νησί και κατά τη διάρκεια της παραμονής τους κάποιοι ξοδεύουν τα χρήματά τους με ό,τι τρόπο τους δίνεται η ευκαιρία. Ένας από τους χιλιάδες είναι και η επιλογή να κάνουν την ηλιοθεραπεία τους μέσα στο νερό και να πίνουν και να τρώνε πάνω σε πλατφόρμες.
«Μιλάμε για ένα τεράστιο μέγεθος στην οικονομία του τουρισμού της χώρας» υπενθυμίζει ο πρόεδρος του Συλλόγου Καταστηματαρχών Παραλιών Ν. Λάρισας κ. Δημήτρης Ηλιάδης, εν συγκρίσει με το μέγεθος της περιοχής, το οποίο δεν μπορεί να μπει καν στη διαδικασία της σύγκρισης. Και αφού ξεκαθαρίζει αυτό και το θέτει στη σωστή διάσταση, εξηγεί πως «και οι απαιτήσεις, όμως, των πελατών στη Λάρισα είναι προσγειωμένες και ταπεινές. Σε καμία περίπτωση δεν ζητούν κάτι το εξωπραγματικό, αναγνωρίζοντας τον αγώνα και την προσφορά παροχών που τους παρέχουν οι επαγγελματίες σε όλα τα παράλια». Και μάλιστα σε λογικές τιμές, καθώς αν σκεφτεί κάποιος πως στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα καταστήματα δεν χρεώνουν καν τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες και το μόνο που χρεώνεται είναι η κατανάλωση, με μια μικρή διαφορά από τις τιμές που βρίσκει κάποιος στα καταστήματα της Λάρισας, «και να μην ξεχνάμε πως στις ξαπλώστρες μέσο όρο μένουν περίπου 5 – 6 ώρες» προσθέτει ο κ. Ηλιάδης.
Οι επαγγελματίες, ωστόσο, στα παράλια της Λάρισας δυσκολεύονται ακόμη και για αυτά τα μεγέθη των επισκεπτών να βρουν προσωπικό για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις. Αν υπολογιστεί πως υπάρχουν περίπου 200 καταστήματα από τον Αγιόκαμπο μέχρι το Στόμιο, τότε πάνω από 3.000 εργαζόμενοι χρειάζονται για τη μικρή αυτή θερινή σεζόν.
«Δύσκολα, όμως, βρίσκουμε κόσμο» υποστηρίζει και εξηγεί πως οι περισσότεροι είναι από την πόλη της Λάρισας, αλλά τους πείθουν με δυσκολία, «παρά και τα καλά μεροκάματα».
Για το περιστατικό στη Ρόδο εκτιμά πως δεν χρειάζεται να δοθεί περαιτέρω έκταση, καθώς θεωρεί πως η αρνητική δημοσιότητα δεν κάνει καλό, αφού οι τουρίστες στρέφονται σε άλλες επιλογές, όπως είναι η γειτονική Τουρκία.
ΤΟ «ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ»
ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ
Από μια τέτοια συζήτηση δεν θα μπορούσε να λείπει και ο εκπρόσωπος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ο κ. Φώτης Παπανικολάου του Συνδικάτου Επισιτισμού. Μάλιστα, για σήμερα έχει προγραμματιστεί και σχετική συνέντευξη Τύπου με αφορμή τα όσα εκτυλίχθηκαν στη Ρόδο.
Σχολιάζοντας τα όσα έγιναν στο πανέμορφο νησί ο κ. Παπανικολάου στάθηκε σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι πως «φαίνεται ξεκάθαρα ποια είναι η ελεύθερη διαπραγμάτευση που μας λένε όλοι. Με ποιες συνθήκες και ποιους όρους γίνεται, καθώς το «πάνω χέρι» το έχει ο εργοδότης και όχι ο εργαζόμενος. Άρα, ο μόνος δρόμος είναι η συλλογική διαπραγμάτευση».
Με το δεύτερο καλεί τον κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη «να μη δέχονται να πάνε για εργασία με αυτούς τους όρους. Να πάνε δηλαδή και να σερβίρουν κατ’ αυτόν τον τρόπο ή να καίγονται από τα λάδια και μετά να τους κρύβουν οι εργοδότες. Να μη δέχονται τέτοιους όρους και να τους καταγγέλλουν άμεσα».
Μιλώντας γενικότερα για τα όσα συμβαίνουν στα νησιά και με αφορμή τους ισχυρισμούς των εργοδοτών πως δεν βρίσκουν προσωπικό, υπογραμμίζει πως «δεν γίνεται ένας εργαζόμενος να μένει σε καταλύματα που είναι στάβλοι, που ως συνήθως του παρέχονται δωρεάν. Αν πάλι προσπαθήσει να μείνει σε νοικιαζόμενο, τότε οι τιμές είναι στα ύψη».
Για την ευαισθητοποίηση που έδειξαν όλοι λέει πως «πρόκειται για κροκοδείλια δάκρυα των αρμοδίων στις αρχές και μετά ξεχνιέται το θέμα χωρίς να λύνεται» και φέρνει ως παράδειγμα τους διανομείς: «Έχουν σκοτωθεί τόσα παιδιά και δεν έχει αλλάξει κάτι γι’ αυτούς επί της ουσίας».
Εν κατακλείδι, ο κ. Παπανικολάου μίλησε για την κλαδική σύμβαση στην εστίαση, η οποία «επιτρέπει την 7ήμερη εργασία όταν το κρίνει ο εργοδότης πως χρειάζεται ανάλογα με τις ανάγκες». Ωστόσο, υπάρχει και το θέμα των αυξήσεων (5,5% το 2023 και 5% το 2024), για το οποίο ισχυρίζεται πως «ακόμη και μ’ αυτές τις αυξήσεις οι αποδοχές δεν φτάνουν τον μισθό του 2012. Ενώ όλα γύρω μας έχουν αυξηθεί κατακόρυφα».
Στη Λάρισα, ωστόσο, και ο ίδιος υποστηρίζει πως δεν μπορούν να υπάρξουν τέτοια φαινόμενα ανάλογα με αυτά της Ρόδου, αφού η βιομηχανία του τουρισμού δεν την αγγίζει.