Διαδικτυακές «διαδηλώσεις» για την τραγωδία στην Πύλο

*Με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης *Επιζητούν επίλυση του μεταναστευτικού

Σχεδόν μια εβδομάδα μετά, και το ναυάγιο που σημειώθηκε στα ανοιχτά της Πύλου και στοίχισε τη ζωή σε 78 μετανάστες μονοπωλεί το ενδιαφέρον στις συζητήσεις των Λαρισαίων.

Άλλη μια τραγωδία εκτυλίχθηκε στα ελληνικά ύδατα, ανασύροντας τις μνήμες του δυστυχήματος των Τεμπών, οι πληγές του οποίου παραμένουν ακόμη νωπές, τρεισήμισι μήνες μετά. Άλλο ένα τριήμερο εθνικό πένθος κηρύχθηκε στα μέσα του 2023, επαναφέροντάς μας στην πραγματικότητα από την καλοκαιρινή ραστώνη στην οποία ετοιμαζόμασταν να μπούμε.
Εκτός, λοιπόν, από τα δελτία ειδήσεων και τις τηλεοπτικές εκπομπές, στα οποία αναπαράγονταν κατ’ αποκλειστικότητα σχεδόν, βρέθηκε και στο επίκεντρο των συζητήσεων μεταξύ φίλων, συναδέλφων, ζευγαριών, στις καφετέριες και τα καφενεία, στα διαλείμματα στους χώρους εργασίας, στα κομμωτήρια, στην υποδοχή των ιατρείων και αισθητικών κέντρων, μέχρι και στη λαϊκή αγορά ή στις κουβέντες στο πόδι, όπου εκεί μετά το «τι κάνεις;», «πώς είναι η οικογένεια» ερχόταν το θέμα στο ναυάγιο, στο «νέο κακό που μας βρήκε», καταλήγοντας με την ευχή «άλλο κακό να μη μας βρει».
Το πολύνεκρο δυστύχημα που σημειώθηκε σε διεθνή -κοντά στα χωρικά μας- ύδατα ξύπνησε τη συνείδηση πολλών, νέων και μη, που βλέποντας αφενός τη μια τραγωδία μετά την άλλη να μας χτυπά την πόρτα και αφετέρου την πολιτική αδράνεια και την έλλειψη αποτελεσματικής διαχείρισης φλέγοντων και κρίσιμων ζητημάτων, όπως το μεταναστευτικό, η ακρίβεια, η ανεργία κ.λπ., αντιδρούν με όποιον τρόπο μπορούν. Πολλοί κατέβηκαν σε πορείες και συλλαλητήρια, όπως αυτό που οργανώθηκε στην Κεντρική πλατεία από το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, με σκοπό να βροντοφωνάξουν για το νέο έγκλημα που εκτυλίχθηκε στη Μεσόγειο και θέλοντας με τον αγώνα τους να δώσουν το δικό τους μήνυμα για να μην επαναληφθεί.
ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Οι περισσότεροι, βέβαια, εκφράστηκαν μέσα από αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνδιαλεγόμενοι όχι μόνο με γνωστούς και φίλους, αλλά και αγνώστους, ξεκινώντας ατέρμονες συζητήσεις στον διαδικτυακό κόσμο για το επίμαχο θέμα. Χιλίων δυο ειδών αναρτήσεις «βρήκαν το φως της δημοσιότητας», με άλλες να εκφράζουν την αγανάκτηση του κόσμου, τον θυμό και τη θλίψη για το έγκλημα που σημειώθηκε, άλλες να στέλνουν μηνύματα συμπαράστασης στους διασωθέντες και τις οικογένειές τους, άλλες να στηλιτεύουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξήχθη και να θίγουν το μεταναστευτικό το οποίο παραμένει γόρδιος δεσμός για τις αρχές, με οδυνηρά, όπως τώρα, αποτελέσματα, άλλες να πολιτικοποιούν το θέμα και άλλες να κριτικάρουν τις στάσεις πολιτικών ταγών που ένιψαν τας χείρας τους αποπέμποντας τις ευθύνες, με το επιχείρημα ότι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και αρμόδια είναι η Υπηρεσιακή Κυβέρνηση, ενώ τις αντιδράσεις και την αποκαθήλωσή τους από μεγάλη μερίδα ανθρώπων προκάλεσαν και δηλώσεις πολιτικών και τηλεοπτικών «αστέρων» λόγω των κατακριτέων δηλώσεων στις οποίες προέβησαν σχετικά με το επίμαχο θέμα.
Δεν έλειψαν, βέβαια, και οι διαδικτυακές λογομαχίες που έλαβαν μέρος στα κοινωνικά δίκτυα μεταξύ ατόμων που φέρουν ρατσιστικές απόψεις και «διάκεινται εχθρικά» στο όλο θέμα της αποδοχής και προσφοράς βοήθειας στους μετανάστες και ανθρώπων που ενστερνίζονται τις αξίες της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας και της ισότητας, προάγοντάς τες. Απέναντι στις εθνικιστικές και ξεπερασμένες πια αντιλήψεις, οι περισσότερες αναρτήσεις έστελναν μηνύματα ανθρωπιάς, συμπάσχοντας για τους «συνανθρώπους» τους και επιζητώντας από τους αρμόδιους τη βέλτιστη διαχείριση της κατάστασης και επίλυσης του μεταναστευτικού, βάζοντας φρένο και τέλος στις λαθραίες μεταφορές ανθρώπινων ψυχών, που προσδοκώντας σε μια καλύτερη ζωή οδηγούνται να χάσουν τη ζωή τους στο Αιγαίο για την κερδοφορία ορισμένων απ-ανθρώπων. Κάτι που μόνο με τη συνεργασία όλων των κρατών και των αρμόδιων οργανισμών μπορεί να επιτευχθεί και να αποδώσει καρπούς.
Κραυγάζοντας, λοιπόν, με τον δικό τους τρόπο, με τον τρόπο που ξέρουν, με τον τρόπο που μπορούν, με τον τρόπο της εποχής της τεχνολογίας και των social media, στέλνουν τα δικά τους μηνύματα και «απαιτήσεις» με γνώμονα την πεποίθηση πως το δουλεμπόριο πρέπει να αναχαιτιστεί άμεσα και να μη δούμε άλλες «γαλέρες» υπερφορτωμένες και «ξεχειλωμένες» από ανθρώπους που στοιβάζονται κατά εκατοντάδες πάνω σε αυτές διακινδυνεύοντας τη ζωή των ίδιων και των οικογενειών τους για ένα καλύτερο αύριο να «τορπιλίζονται» στο Αιγαίο μετατρέποντας τη Μεσόγειο θάλασσα σε μια θάλασσα νεκρών. Άλλωστε, οι πρόσφυγες κι οι μετανάστες πρέπει να τυγχάνουν καλύτερης και ισότιμης αντιμετώπισης, καθώς όλες οι ζωές μετράνε…
Σοφία Καραΐσκου