και αρνούμενοι παράλληλα τις κατηγορίες περί τρομοκρατικών πράξεων, απολογήθηκαν χθες στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων οι τρεις αντεξουσιαστές, δύο εκ των οποίων παραπέμπονται κατηγορούμενοι για δύο κακουργήματα και δύο πλημμελήματα, ενώ ο τρίτος παραπέμπεται για συνέργεια, ενώ με Βούλευμα απαλλάχθηκαν της κατηγορίας της ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση. Οι κατηγορούμενοι φέρονται να έδρασαν την περίοδο από το 2017 έως το 2022, με την πολυσέλιδη δικογραφία σε βάρος τους να αφορά σε «τρομοκρατικά» χτυπήματα σε δικαστικούς λειτουργούς της Θεσσαλονίκης, αστυνομικούς, εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων, Μητρόπολη της περιοχής κ.ά. Στο πλαίσιο της ακροαματικής διαδικασίας χθες κατέθεσαν μάρτυρες υπεράσπισης (σ.σ. τις προηγούμενες ημέρες κατέθεσαν μάρτυρες κατηγορίας, μεταξύ των οποίων και αστυνομικοί), ενώ στην απολογία του ο πρώτος κατηγορούμενος, που παραμένει προφυλακισμένος, τόνισε, μεταξύ άλλων, πως «η Αναρχική Δράση είχε μια συνεπή σταθερότητα στη διεθνιστική αντίληψη για τον επαναστατικό αγώνα».
Διευκρινίζοντας πως «σε μια συνθήκη, όπου οι εξεγέρσεις ολοένα και πυκνώνουν ακυρώνοντας στην πράξη τη συναίνεση στην καθεστωτική ευημερία, η επαναστατική διαδικασία για εμάς είναι ένας σχεδιασμός που αφορά τη γεωγραφική διάχυση των προταγμάτων στους απανταχού καταπιεσμένους που έχουν τη συνειδητή ανάγκη να αντισταθούν, να πολεμήσουν, να εξεγείρουν τις αρνήσεις τους».
Υπογράμμισε, επίσης, ότι «έχοντας σαν πυξίδα στην πορεία της την αλληλεγγύη, η Αναρχική Δράση δεν θα μπορούσε παρά να σταθεί ολόψυχα στο πλευρό όσων βρέθηκαν στη σκόπελο της βίας και της εκμετάλλευσης. Στάθηκε στο πλάι τους σαν ανάχωμα δικαιοπραξίας, σαν κραυγή θυμού και κατανόησης. Γιατί η Αναρχική Δράση βρίσκεται από την πλευρά των αδυνάτων». «Σταθήκαμε πλάι σε εργαζόμενους, σε αποκλεισμένους, σε παραγωγικά αδύναμους. Σταθήκαμε με αποφασιστικότητα στο πλάι των φυλακισμένων και διωκόμενων συντρόφων και συντροφισσών μας, στους αγώνες των αιχμαλώτων συντρόφων ενάντια στην εφαρμογή του δόγματος της ατομικής τρομοκρατίας, στις απεργίες πείνας των συντρόφων του Επαναστατικού Αγώνα και του συντρόφου Δημήτρη Κουφοντίνα ενάντια στον απομονωτισμό και τη γενικευμένη εξαίρεση».
Περιγράφοντας το πολιτικό σκηνικό σε διεθνές και εθνικό επίπεδο κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι «αγωνιστήκαμε για να υπάρχει κοινωνικός αντίλογος στην εκμετάλλευση και την εξαθλίωση, για να υπερασπιστούμε την αδιαλλαξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέσα σε ένα σύστημα υποταγής, για να οπλίσουμε τις μειοψηφικές αρνήσεις μέσα στη σκλαβωμένη μάζα της γενικευμένης αποδοχής. Αγωνιστήκαμε για να διαφυλάξουμε την επαναστατική παράδοση, για να οξύνουμε την πόλωση και τις ταξικές αντιθέσεις, θέτοντας ακέραια το πρόταγμα της Αναρχίας που αρνείται, επιτίθεται, εξεγείρεται».
Το ιδεολογικό πλαίσιο της δράσης τους περιέγραψαν στις απολογίες τους και οι άλλοι δύο κατηγορούμενοι, αρνούμενοι επίσης τις κατηγορίες. Ο Εισαγγελέας της έδρας στην αγόρευσή του πρότεινε την ενοχή του πρώτου κατηγορούμενου για ορισμένες πράξεις, την ενοχή της δεύτερης κατηγορουμένης για συνέργεια σε μη τρομοκρατική πράξη και την απαλλαγή του τρίτου κατηγορουμένου. Το Δικαστήριο διέκοψε για τις 14 Ιουνίου, όποτε ενδεχομένως να εκδοθεί και η απόφαση.
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ
