Μια καθημερινή διαδρομή 11 χιλιομέτρων που γίνεται χωρίς συνοδό. Δεν αποτελεί τη μοναδική περίπτωση, από τον συγκεκριμένο οικισμό επιβιβάζονται καθημερινά 7 παιδιά (Νηπιαγωγείου, Δημοτικού και Γυμνασίου), που αναλαμβάνουν την «υποχρέωση» να εισέρχονται μόνα τους στο λεωφορείο και να αποβιβαστούν.
Η περίπτωση του Αγίου Κωνσταντίνου δεν είναι η μοναδική, όπως, επίσης, δεν είναι και η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Υπάρχουν και άλλα δρομολόγια που εκτελούνται δίχως συνοδό, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ασφάλεια των παιδιών. Είναι ένα χρόνιο πρόβλημα που όλοι όσοι εμπλέκονται στη διαδικασία το γνωρίζουν και την ίδια ώρα βρίσκονται σε αδιέξοδο, καθώς η λύση, όπως ισχυρίζονται όλοι οι εμπλεκόμενοι, μπορεί να έρθει μόνο από την πολιτική ηγεσία του τόπου.
Συνοδός στα λεωφορεία δεν υπάρχει, γιατί πολύ απλά δεν μπορεί εύκολα να βρεθεί ο άνθρωπος που θα καλύψει τη θέση για να λάβει ως αμοιβή το ποσό των 150 ευρώ!
Ο απεγνωσμένος πατέρας που τηλεφώνησε στην «Ε» σημειώνει ότι: «Δεν μπορούμε να ησυχάσουμε. Μείναμε πάλι χωρίς συνοδό για τα παιδιά μας και κάθε μέρα τα στέλνουμε σχολείο τρέμοντας από φόβο μήπως συμβεί κάτι. Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη; Είναι δυνατόν να βρεθεί άνθρωπος, όταν η αμοιβή του είναι μόλις 150 ευρώ. Το Υπεραστικό ΚΤΕΛ κάνει συνέχεια προσκλήσεις, αλλά δεν υπάρχει ανταπόκριση με αυτά τα χρήματα. Από την Περιφέρεια Θεσσαλίας που δίνουν το κονδύλι μάς λένε ότι αυτό είναι το προβλεπόμενο ποσό από τη νομοθεσία, καθώς πρόκειται για εργασία που είναι μία ώρα το πρωί και μία ώρα το μεσημέρι. Δεν είναι, όμως, αυτή η πραγματικότητα. Μιλάμε για τις ζωές των παιδιών μας. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει συνοδός μέσα στο λεωφορείο μπορεί να συμβεί το οτιδήποτε. Τα παιδιά δεν φορούν τις ζώνες ασφαλείας του. Ένα μικρό παιδί μπορεί να χαθεί. Παίζουμε με τη φωτιά κάθε μέρα. Πόσο κοστολογούνται οι ζωές των παιδιών μας;».
Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
Το πρόβλημα είναι γνωστό λέει στην «Ε» ο διευθυντής της Οικονομικής Υπηρεσίας Γ. Μιχαλές, που ξεκαθαρίζει ότι πρόκειται για ολική μίσθωση δρομολογίου με υποχρέωση για συνοδό. «Στη σύμβαση αναφέρεται ξεκάθαρα η υποχρέωση για συνοδό. Όταν γίνεται ανάθεση, είναι δεδομένο ότι θα υπάρχει συνοδός. Το κόστος, όπως και η αμοιβή, προβλέπονται από την Κ.Υ.Α. Είναι ξεκάθαρα υποχρέωση του μεταφορέα, εμείς αναλαμβάνουμε τη διαγωνιστική διαδικασία. Καταλαβαίνουμε ότι είναι αδιέξοδο, συνολικά έχουμε 4 με 5 γραμμές που μεταφέρουν μαθητές/-τριες χωρίς συνοδούς και ο φορέας κάνει διαρκώς προσκλήσεις, αλλά εξαιτίας της χαμηλής αμοιβής δεν υπάρχει ανταπόκριση. Κατά την άποψή μου θα πρέπει να αλλάξει η σχετική νομοθεσία».
ΤΟ ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟ ΚΤΕΛ ΛΑΡΙΣΑΣ
Να αναλάβει το κράτος την επίλυση αυτού του σοβαρού προβλήματος ζητά και ο πρόεδρος του Υπεραστικού ΚΤΕΛ Λάρισας, Βασίλης Μανδηλάς, που, όπως λέει, αντιμετωπίζει αυτό το θέμα πάνω από μια δεκαετία.
«Οι γονείς έχουν δίκιο να διαμαρτύρονται. Κάθε χρόνο κάνουμε τα πάντα για να βρούμε συνοδούς, αλλά ποιος θα το κάνει αυτό για μόλις 150 ευρώ. Λένε ότι είναι μία ώρα το πρωί και μία το μεσημέρι, αλλά δεν είναι έτσι. Ο άνθρωπος που θα μπει στο λεωφορείο θα πρέπει να μείνει μαζί με τον οδηγό μέχρι το μεσημέρι. Το λεωφορείο που πάει στα χωριά δεν κάνει το δρομολόγιο και επιστρέφει. Μένει εκτός και περιμένει τα παιδιά να σχολάσουν το μεσημέρι. Αυτός ο άνθρωπος που θα έλθει, λοιπόν, για συνοδός θα πρέπει να μείνει μισή μέρα για 150 ευρώ; Να αναλάβει την ευθύνη η πολιτική ηγεσία. Πώς να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας με αυτές τις συνθήκες; Μιλάμε με όλους, αλλά το πρόβλημα παραμένει» λέει χαρακτηριστικά. Τα ερωτήματα που προκύπτουν πολλά… Το σίγουρο είναι ότι η Πολιτεία θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα της ασφαλούς μεταφοράς των μαθητών και μαθητριών.
