Μια υπόθεση που παρουσιάζει ενδιαφέρον, καθώς αγρότες με χρήματα του Συνεταιρισμού τους πλήρωσαν 143.000 ευρώ για να αποκτήσουν μια τοματοσυλλεκτική μηχανή, προκειμένου να διευκολυνθούν στην καλλιέργειά τους, όπως έγινε τα δύο πρώτα χρόνια. Όταν, ωστόσο, τη χρειάστηκαν στη συνέχεια μέλη του Δ.Σ. του Συνεταιρισμού με καθυστέρηση 4 ετών από τη χρονιά που την έστειλαν στο συνεργείο για επισκευή, απαίτησαν την επιστροφή της, διαπίστωσαν ότι η μηχανή είχε γίνει… παλιοσίδερα, είχε μετατραπεί σε ανακυκλώσιμο υλικό (σκραπ).
Αναλυτικότερα, η υπόθεση αφορά σε μια αυτοκινούμενη μηχανή συλλογής ντομάτας ιδιοκτησίας τού, υπό εκκαθάριση πλέον, Αγροτικού Συνεταιρισμού Λάρισας «Ο Ησίοδος». Για μια τοματοσυλλεκτική μηχανή που πλήρωσαν οι αγρότες – μέλη του Συνεταιρισμού και σήμερα δεν την έχουν στη διάθεσή τους, όπως επίσης δεν έχουν και τα χρήματα της αξίας της μηχανής που αγόρασαν το 2005, όπως αναφέρθηκε χθες στο Δικαστήριο.
Η μηχανή μεταφέρθηκε το 2009 στο συνεργείο των Τρικάλων για επισκευή και συντήρηση και, ενώ θα παραδιδόταν σε έναν μήνα, πέρασαν… τέσσερα χρόνια, καθώς το 2013 διαπιστώθηκε ότι η ογκοδέστατη κατά τα άλλα τοματοσυλλεκτική μηχανή έχει χαθεί, έχει εξαφανιστεί, αφού πρώτα διαλύθηκε και τα εξαρτήματά της ενδεχομένως να χρησιμοποιήθηκαν αλλού.
Μια ολοκαίνουργια τοματοσυλλεκτική, την οποία, όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο, προμηθεύτηκε ο Συνεταιρισμός το 2005 για τις ανάγκες των μελών του, αντί του ποσού των 143.000 ευρώ.
Η μηχανή χρησιμοποιήθηκε για δύο καλλιεργητικές περιόδους (2005 – 2006 και 2007 – 2008) και «δούλεψε μόνο για 200 ώρες, για ελάχιστες ώρες δηλαδή», όπως τόνισε χθες η Πολιτική Αγωγή, αλλά η καλλιέργεια σταμάτησε στη συνέχεια, «γιατί δεν πλήρωναν τα εργοστάσια».
Για την επισκευή της οι δύο κατηγορούμενοι απαίτησαν και έλαβαν περί τις 9.000 ευρώ και έτσι η τοματοσυλλεκτική μεταφέρθηκε το 2009 στο εξειδικευμένο συνεργείο στα Τρίκαλα, με τη διαβεβαίωση πως θα είναι έτοιμη σε λιγότερο από έναν μήνα.
Μέλη του Δ.Σ. του Συνεταιρισμού επικοινωνώντας με το συνεργείο, τους απαντούσαν ότι έχουν παραγγείλει ένα εξάρτημα και πως θα το έφερναν από την Ιταλία, τον Μάρτιο του 2013, όμως, που πήγαν να παραλάβουν τη μηχανή, αυτή δεν υπήρχε. Έτσι, απέστειλαν εξώδικο στο συνεργείο για παράδοση της μηχανής σε διάστημα 10 ημερών, κάτι που δεν συνέβη, με αποτέλεσμα η υπόθεση να λάβει τη δικαστική οδό, όπου βρίσκεται ακόμη, 10 χρόνια μετά, αφού σήμερα εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό.
Στο πλαίσιο της δίκης κατέθεσαν χθες δύο εκκαθαριστές του Συνεταιρισμού, ενώ απολογήθηκαν και οι δύο κατηγορούμενοι. Ο ιδιοκτήτης του συνεργείου αρνείται τις κατηγορίες, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, πως η μηχανή δεν ήταν καινούργια και πως η μηχανή έχει μεγαλύτερη αξία ως ανταλλακτικά, παρά ως επισκευή και υπήρξε προφορική ενημέρωση γι’ αυτό και προφορική συμφωνία.
«ΧΑΘΗΚΕ Η ΜΗΧΑΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ»
«Δεν έχω καμία αμφιβολία για την υπεξαίρεση» της μηχανής τόνισε ο Εισαγγελέας, προσθέτοντας ότι «με κάποιον τρόπο την ιδιοποιήθηκαν παράνομα, τέλεσαν την υπεξαίρεση» οι κατηγορούμενοι, καθώς η μηχανή κατέληξε «σε μη λειτουργική κατάσταση».
Πρότεινε, ωστόσο, την παύση της ποινικής δίωξης, αφού η μείωση της αξίας της μηχανής σε ποσό κάτω των 120.000 ευρώ μετατρέπει το αδίκημα από κακούργημα σε πλημμέλημα, παρατηρώντας ότι «δυστυχώς» σήμερα δεν υπάρχει εκτίμηση για την αξία της μηχανής.
«Την κράτησαν 4 χρόνια για να τη φτιάξουν και τον Μάρτιο του 2013, όταν πήγαν μέλη του Συνεταιρισμού στο συνεργείο, η μηχανή είχε εξαφανιστεί, την πήραν παλιατζήδες» τόνισε η Πολιτική Αγωγή, για να υπογραμμίσει πως «οι αγρότες πλήρωσαν για να αγοράσουν τη μηχανή και σήμερα ούτε τη μηχανή έχουν ούτε και την αξία της», τονίζοντας πως «η υπεξαίρεση έχει τελεσθεί».
Τις θέσεις των κατηγορουμένων παρουσίασε και η πλευρά της υπεράσπισης, με το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας να επιφυλάσσεται για τις 31 Μαΐου προκειμένου να εκδώσει απόφαση. Υπενθυμίζεται ότι πρωτόδικα οι δύο κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε κάθειρξη 5 ετών.
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ