Και η γραφίδα του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού, αποτυπώνοντας την ξεχωριστή «Ημέρα της Λαμπρής», υπενθυμίζει:
«…ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες
ομπροστά στους Αγίους και φιληθείτε.
Φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη,
πέστε Χριστός Ανέστη, εχθροί και φίλοι…».
Πασχαλιά με έναν μάλλον φθινοπωρινό και άστατο καιρό είχαμε φέτος, με καιρικές συνθήκες που… δεν ταίριαζαν απόλυτα στην ιδιαίτερη αναστάσιμη λαμπρή μέρα, αλλά με αναστάσιμα μηνύματα για ειρήνη, αγάπη, χαρά, αλληλεγγύη, συναδέλφωση, με ελπίδες και προσδοκίες για ένα καλύτερο «αύριο», με κύριο χαρακτηριστικό την ιδιαίτερα μεγάλη κοσμοσυρροή επισκεπτών και «απόδημων» Ελασσονιτών, που βρέθηκαν για λίγες ημέρες στην περιοχή για να γιορτάσουν με συγγενείς και φίλους, κατακλύζοντας στην κυριολεξία κάθε γωνιά της επαρχίας.
Στην πόλη της Ελασσόνας, το Αναστάσιμο μήνυμα έγινε δεκτό με το Άγιο Φως, που έφθασε αργά το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, λίγη ώρα πριν την Ανάσταση, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου. Η κεντρική τελετή της Ανάστασης πραγματοποιήθηκε με λαμπρότητα και επισημότητα, με την παρουσία των αρχών στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου και στην Κεντρική πλατεία, με τη συμμετοχή εκατοντάδων Ελασσονιτών και πολλών επισκεπτών. Το ίδιο αναστάσιμο «σκηνικό» και σε όλες τις εκκλησίες και τα μοναστήρια της Ελασσόνας και της περιοχής. Λίγο πριν τις 12 τα μεσάνυχτα, ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων, αφού πρώτα στο εσωτερικό του Μητροπολιτικού Ι. Ναού «μοίρασε» το Άγιο Φως, κατευθύνθηκε στην Κεντρική πλατεία, πλαισιωμένος από τον κλήρο και τους ιεροψάλτες και ανήγγειλε το «Χριστός Ανέστη».
Στις 12 τα μεσάνυχτα, οι καμπάνες όλων των εκκλησιών και τα βεγγαλικά «ζωντάνεψαν» την ήδη γιορτινή ατμόσφαιρα, με «φόντο» έντονα συναισθήματα αγάπης, χαράς και ελπίδας. Όπως γίνεται κάθε χρόνο, έτσι και φέτος πολλοί ήταν αυτοί που δέχθηκαν το φως της Ανάστασης, τόσο στην Ι. Μονή της Παναγίας Ολυμπιώτισσας όσο και στην Ιερά Μονή Αναλήψεως στα Καλύβια Ανάληψης Συκέας Ποταμιάς, αλλά και στην Ι. Μονή Αγίας Τριάδος Σπαρμού Ολύμπου, στην Ι. Μονή Αγίου Δημητρίου «Βαλέτσικο» Τσαριτσάνης, στην Ι. Μονή Αγίας Τριάδος Λιβαδίου, καθώς και στα άλλα μοναστήρια της επαρχίας Ελασσόνας.
Ανήμερα του Πάσχα, ο φθινοπωρινός και κατά διαστήματα συννεφιασμένος καιρός… δεν ενόχλησε και ο κόσμος (ντόπιοι και επισκέπτες) χάρηκε για τα καλά το ψήσιμο του οβελία, το γεμάτο πασχαλινό τραπέζι και τη διασκέδαση που ακολούθησε σε αυλές και γειτονιές, αλλά και οικογενειακές στιγμές με συγγενείς και φίλους, σε μια καθαρά οικογενειακή γιορτή, όπως είναι το Ελληνικό Πάσχα.
Λίγο μετά τις 7 το απόγευμα της Κυριακής, το «Χριστός Ανέστη» ξανακούστηκε στην Ελασσόνα, αυτήν τη φορά στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ελασσόνας, εκεί όπου σε ατμόσφαιρα κατάνυξης και μυσταγωγίας και με θρησκευτική λαμπρότητα, κάτω από τις ψαλμωδίες κληρικών και ιεροψαλτών, τελέσθηκε ο καθιερωμένος, εδώ και πολλά χρόνια, Εσπερινός της Αγάπης (Δεύτερη Ανάσταση). Εκεί χοροστάτησε ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων, ενώ συλλειτούργησαν ο πρωτοσύγκελος της Ι. Μητρόπολης – αρχιμανδρίτης π. Βησσαρίων Καραλάσκος, ο αρχιερατικός επίτροπος της Ι.Μ. – πρωτοπρεσβύτερος π. Δημήτριος Παπαγεωργίου, οι πρωτοπρεσβύτεροι π. Νικόλαος Πνευματικός και π. Ευάγγελος Γκανάτσιος και ο διάκονος π. Σπυρίδων Σταμούλης, με την παρουσία δεκάδων πιστών και προσκυνητών από την ευρύτερη περιοχή της επαρχίας Ελασσόνας, αλλά και πολλών επισκεπτών.
Στη διάρκεια του Εσπερινού αναγνώστηκε το Ευαγγέλιο στην Ελληνική (…από τον Μητροπολίτη κ. Χαρίτωνα και τον διάκονο π. Σπυρίδωνα), Αγγλική (…από τον Χρυσόστομο Μελινό) και Τουρκική (…από τον γνωστό θεολόγο – συγγραφέα και διευθυντή της Βιβλιοθήκης της Ιεράς Συνόδου Εμμανουήλ Μελινό) γλώσσα.
Χαρακτηριστικά τα λόγια του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου, στο πασχαλινό μήνυμά του, που ανέγνωσε προς το εκκλησίασμα ο Μητροπολίτης κ. Χαρίτων, αφού πρώτα ευλόγησε τα «κόκκινα αυγά» της ημέρας.
«Η ζωή της Εκκλησίας, εις όλας τας πτυχάς της, δονείται από την ανεκλάλητον χαράν της Αναστάσεως. «Πείραν αναστάσεως» μαρτυρούν οι άθλοι των Αγίων και των Μαρτύρων της πίστεως, η λατρευτική και μυστηριακή εμπειρία, η εξαγγελία του Ευαγγελίου «έως εσχάτου της γης», η ευσέβεια και η πνευματικότης των πιστών, η θυσιαστική αγάπη και η κατά Χριστόν αναστροφή αυτών, η προσδοκία ενός κόσμου, ένθα «ο θάνατος ουκ έσται έτι, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος ουκ έσται έτι». Εν τη Αναστάσει και δι’ αυτής, τα πάντα ευρίσκονται εν κινήσει προς την τελείωσίν των εν τη Βασιλεία του Θεού. Αυτή η εσχατολογική ορμή έδιδε πάντοτε εις την Ορθόδοξον εγκόσμιον μαρτυρίαν δυναμισμόν και προοπτικήν. Παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα, λόγω του εσχατολογικού προσανατολισμού της ζωής της, η Εκκλησία ποτέ δεν εσυνθηκολόγησεν απέναντι εις την παρουσίαν του κακού εν τω κόσμω εις όλας τας μορφάς του, δεν απώθησε την πραγματικότητα του πόνου και του θανάτου, δεν ηγνόησε την αμφισημίαν των ανθρωπίνων πραγμάτων, ποτέ δεν εθεώρησε τον αγώνα δι’ ένα δικαιότερον κόσμον αλλότριον προς την αποστολήν της. Η Ορθόδοξος πίστις είναι υπέρβασις της ουτοπικής σωτηρίας «χωρίς Σταυρόν» και του υπαρκτικού ναυαγίου του σταυρού «χωρίς Ανάστασιν». Η μετοχή μας εις την Ανάστασιν του Χριστού εν τω μυστηρίω της Εκκλησίας είναι αφ’ ενός έμπρακτος κατάργησις κάθε ουτοπισμού των «ευρυχώρων οδών» και των ψευδεπιγράφων παραδείσων απροσκόπτου ευδαιμονίας, εν ταυτώ δε και οριστική υπέρβασις του απέλπιδος εγκλωβισμού εις την δήθεν ανυπέρβλητον αρνητικότητα, αφού ο Σταυρός του Χριστού κυοφορεί την Ανάστασιν, την «άληκτον ευφροσύνην», της «αιωνίου δόξης την απόλαυσιν». Η συντριβή του θανάτου διά του Σταυρού και της Αναστάσεως του Σωτήρος αναφέρει την ζωήν μας εις την θεανθρωπίνην ουσίαν της και εις τον ουράνιον προορισμόν της. Εν Χριστώ γνωρίζομεν και βιούμεν ότι ο παρών βίος δεν είναι όλη η ζωή μας, ότι ο βιολογικός θάνατος δεν αποτελεί τέλος και εκμηδενισμόν της υπάρξεώς μας. Δεν ορίζουν τα βιολογικά όρια της ζωής την αλήθειάν της. Εξάλλου, η αίσθησις ότι η ζωή είναι αναπότρεπτος «πορεία προς τον θάνατον» οδηγεί εις υπαρξιακά αδιέξοδα, εις απόγνωσιν και μηδενισμόν, εις αδιαφορίαν διά τα ουσιώδη του βίου. Η επιστήμη, η οικονομική και κοινωνική πρόοδος, αδυνατούν να προσφέρουν ουσιαστικήν λύσιν και διέξοδον. Οι Χριστιανοί είναι οι «έχοντες ελπίδα, οι προσδοκώντες την ερχομένην Βασιλείαν του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ως την τελικήν πραγματικότητα, ως πληρότητα ζωής και γνώσεως, ως χαράν πεπληρωμένην, όχι μόνον διά τας επερχομένας γενεάς, αλλά διά σύμπαν το ανθρώπινον γένος απ’ αρχής και άχρι της συντελείας του αιώνος. Αυτήν την θέασιν της ιστορίας και της αιωνιότητος, τον αναστάσιμον χαρακτήρα της πίστεως, του ήθους και του πολιτισμού της Ορθοδοξίας, το αδιαμφισβήτητον γεγονός ότι το μέγα θαύμα της Αληθείας αποκαλύπτεται μόνον «τοις προσκυνούσιν εν πίστει το μυστήριον», καλούμεθα να μαρτυρώμεν σήμερον εις ένα πολιτισμόν απωθήσεως του Υπερβατικού και ποικίλων συρρικνώσεων της πνευματικής ταυτότητος της ανθρωπίνης υπάρξεως». Στο τέλος του Αναστάσιμου Εσπερινού, ο Μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων, τηρώντας το έθιμο, μοίρασε στον κόσμο δεκάδες κόκκινα αυγά.
ΕΛΑΣΣΟΝΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Γιάννη Μουκίδη
