«Τώρα ή ποτέ» για τις γραμμές του ΟΣΕ στη Λάρισα

Της Ρένας Καραλαριώτου

Βαθιά οδύνη, θρήνος, θυμός και οργή. Αυτά είναι τα συναισθήματα των πολιτών της χώρας και της Λάρισας για την τραγωδία στα Τέμπη. Εκεί όπου χάθηκαν άδικα μέσα σε μια στιγμή συμπολίτες μας, οι πιο πολλοί νέα παιδιά, σε ένα φρικτό σιδηροδρομικό δυστύχημα, χωρίς προηγούμενο για την πατρίδα μας.

Η Λάρισα έζησε τη μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία των ελληνικών σιδηροδρόμων, έχοντας και η ίδια πληρώσει -τα προηγούμενα χρόνια- βαρύ φόρο αίματος, συνεπεία της διαχρονικής αδυναμίας του κράτους να δημιουργήσει έναν σιδηρόδρομο οργανωμένο, ασφαλή, που λειτουργεί σε αρμονία με τη ζωή της πόλης και σέβεται τους κατοίκους της.
Η απάντηση της Πολιτείας στον όλεθρο και τη συντριβή στα Τέμπη είναι η αμέριστη, έμπρακτη και διαρκής υποστήριξη των οικογενειών των θυμάτων. Η ίδια αμέριστη υποστήριξη οφείλεται και στους συμπολίτες μας, τις Λαρισαίες και τους Λαρισαίους που έχουν χάσει ανθρώπους τους σε σιδηροδρομικό δυστύχημα - κι έζησαν ξανά τη δική τους απώλεια, μέσα από την τραγωδία της 28ης Φεβρουαρίου.
Η τραγωδία στα Τέμπη δεν μπορεί και δεν πρέπει να ξεχαστεί. Από καμία και κανέναν μας. Οφείλει να είναι μέρα μνήμης, αλλά και ευθύνης για όλους: για τις κυβερνήσεις, για τους συνδικαλιστές, για τις διοικήσεις, ακόμη και για τη Δικαιοσύνη. Γιατί κάποιοι ήξεραν. Για το μεγάλο έλλειμμα στην κουλτούρα και τις διαδικασίες ασφάλειας, που πρέπει να διέπουν έναν οργανισμό, ο οποίος εκτελεί συγκοινωνιακό έργο και μεταφέρει καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους. Για την αναξιοκρατία στην επιλογή και στην τοποθέτηση εργαζομένων σε θέσεις αυξημένης ευθύνης. Για τη διαρκή κλοπή υλικού από οργανωμένες συμμορίες. Κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από ένα καταφανέστατο ανθρώπινο λάθος.
Η ανευθυνότητα και η επιπολαιότητα στον ΟΣΕ περίσσεψαν τη νύχτα της τραγωδίας στα Τέμπη. Δεν συνέβη όμως το ίδιο με την Πυροσβεστική, την ΕΜΑΚ, το ΕΚΑΒ, τους γιατρούς και τους νοσηλευτές και το προσωπικό των νοσοκομείων που με υψηλότατο αίσθημα ευθύνης, με γνώσεις και αποτελεσματικότητα, επιτέλεσαν το έργο τους κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Απέδειξαν ότι όλο το Δημόσιο δεν είναι το ίδιο.
Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση ανέλαβαν τις ευθύνες τους ως όφειλαν να κάνουν. Απέδειξαν ότι δεν είναι όλες οι κυβερνήσεις ίδιες. Δεν αρκεί όμως αυτό. Για να έχει αντίκρισμα στην κοινωνία, η ανάληψη της ευθύνης πρέπει να μετατραπεί σε πρόγραμμα δράσης και ριζικών, σαρωτικών αλλαγών. Να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο σε επίπεδο ευθυνών.
Να μετατρέψουμε την ανάληψη ευθύνης σε δράση. Σε προγράμματα εκσυγχρονισμού, ώστε ο τόπος μας να αποκτήσει, επιτέλους, ασφαλείς και σύγχρονες σιδηροδρομικές υπηρεσίες.
Όσον αφορά την πόλη μας, όλα αυτά τα χρόνια η Περιφέρεια, όλες οι Δημοτικές Αρχές, όλοι όσοι έχουμε θητεύσει στην αυτοδιοίκηση έχουμε θέσει ξανά και ξανά το ζήτημα της ασφάλειας των πολιτών σε σχέση με τις σιδηροδρομικές γραμμές, συναντώντας δυστυχώς άρνηση, αδράνεια και αδιαφορία από τον ΟΣΕ και την εκάστοτε κεντρική εξουσία.
Ήρθε λοιπόν η ώρα, «τώρα ή ποτέ» για να θυμίσουμε το σύνθημα του κ. Πρωθυπουργού, η Λάρισα, τώρα, να θέσει δυναμικά και τεκμηριωμένα στο τραπέζι όλο το πλέγμα των σχέσεων της με τον ΟΣΕ, που είναι προβληματικές σε όλα τα επίπεδα.
Η εκπόνηση μελέτης σκοπιμότητας για τη διερεύνηση των εναλλακτικών σεναρίων θα μας δώσει τις πιο ενδεδειγμένες λύσεις - κι εμείς, όλοι μαζί θα διεκδικήσουμε την υλοποίησή τους.
Οι ειδικοί θα μας δώσουν τις αναγκαίες κατευθύνσεις. Όλοι, όμως, διαπιστώνουμε ότι ορισμένες παρεμβάσεις είναι εκ των ων ουκ άνευ:
* Να μεταφερθεί ο εμπορευματικός σταθμός διαλογής του ΟΣΕ εκτός Λάρισας.
* Να εξασφαλιστούν παντού σύγχρονες ασφαλείς διαβάσεις των κατοίκων, ειδικά στη γραμμή Λάρισας-Βόλου.
* Να ολοκληρωθεί η κατασκευή των ηχοπετασμάτων.
* Να αντιμετωπιστούν όλα τα επιμέρους ζητήματα ασφαλείας.
Η Κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβαν την ευθύνη και το δύσκολο καθήκον αποκατάστασης του αισθήματος της ασφάλειας στους πολίτες. Καθώς και το ακόμα πιο δύσκολο έργο της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των πολιτών. Είναι μια διαδικασία επίμονη και επίπονη, έρχεται να αντιμετωπίσει την εγκληματική αμέλεια ετών, συγκρούεται μετωπικά με συμφέροντα και νοοτροπίες που μόνον ζημιά προξένησαν. Και το κάνει αυτό σε όλα τα επίπεδα, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό και ηθικό.
Με την ίδια αποφασιστικότητα, επιμέλεια και επιμονή καλείται να αποκριθεί στο αίτημα της Λάρισας για ασφαλή, αρμονική συνύπαρξη με το κομβικής σημασίας -για την ανάπτυξη και ευημερία της Κεντρικής Ελλάδας- σιδηροδρομικό δίκτυο. Η Λάρισα δικαιούται «τώρα ή ποτέ» σοβαρές λύσεις, που δεν θα είναι μόνο επ’ ωφελεία της πόλης, αλλά και της χώρας, καθώς και των χιλιάδων επιβατών που καθημερινά ταξιδεύουν. Δεσμεύομαι ότι το ενδιαφέρον μου για το θέμα αυτό θα είναι συνεχές και επίμονο.