Τα Βούναινα μικρογραφία δυσκολιών των προσφύγων

ΜΑΞ. ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΒΟΥΝΑΙΝΩΝ

«Ο Μικρασιατικός Σύλλογος Βουναίνων «Η κάθ’ ημάς Ανατολή» προέρχεται από ένα μικρό χωριό και η δραστηριότητα που αναπτύσσει είναι πολλαπλάσια των δυνάμεών του. Να έχουμε συναίσθηση αυτού. Από ένα μικρό χωριό, ένας σύλλογος που έχει ξεπεράσει όχι μόνο τα όρια του χωριού και του Δήμου Κιλελέρ, αλλά και του νομού και έχει γίνει πανελλαδικά γνωστός. Έχει αναπτύξει πρωτοβουλίες, δραστηριότητες που ξεπερνούν τις πραγματικές δυνάμεις μας. Άρα, αξίζουν πρώτα απ’ όλα συγχαρητήρια σε όλους εσάς που δραστηριοποιείστε μέσα από τις τάξεις του Συλλόγου, αλλά και όλες και όλους που στηρίζουν τις δραστηριότητές του στην κοινότητα και στον Δήμο». Τα παραπάνω τόνισε ο βουλευτής και συγγραφέας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, κληθείς να απευθύνει χαιρετισμό από τον πρόεδρο κ. Ηλία Αθαναηλίδη στην εκδήλωση του Μικρασιατικού Συλλόγου Βουναίνων που πραγματοποιήθηκε πριν από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Ο Θεσσαλός πολιτικός και διδάκτωρ Κοινωνιολογίας υπογράμμισε ότι «καθώς συμπληρώνονται 40 χρόνια από την ίδρυση του Συλλόγου, νομίζω ότι αν θελήσουμε να κάνουμε έναν απολογισμό θα έλεγα ότι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, τρεις είναι οι κορυφαίες στιγμές:
- Η πρώτη είναι η διοργάνωση της πανελλήνιας σύναξης των Καππαδοκών, το «γαβούστημα» που στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία.
- Η δεύτερη είναι η δημιουργία του Λαογραφικού Μουσείου στο χωριό, που είναι μία εστία πολιτισμού, καταγραφής της ιστορικής μνήμης. Κι αυτό έχει ιδιαίτερη αξία γιατί τα περισσότερα παιδιά αγνοούν πώς ήταν η ζωή πριν από 30, 40, 50 χρόνια, πόσο δε μάλλον πώς ήταν η ζωή όταν ήρθαν οι πρόσφυγες στο χωριό.
- Και η τρίτη είναι το γεγονός ότι καταγράφηκε και ακούστηκε η φωνή του Μικρασιατικού Συλλόγου Βουναίνων στη Βουλή των Ελλήνων. Και καταγράφηκε στα πρακτικά η μαρτυρία και του προέδρου και όσων βρέθηκαν εκεί σε αυτές τις επετειακές εκδηλώσεις που κάναμε στη Βουλή, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από το εθνικό τραύμα της Μικρασιατικής Καταστροφής».
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος συνέχισε λέγοντας ότι «του χρόνου συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη δημιουργία του χωριού, από τότε που ήρθαν οι πρόσφυγες από τον Δοξαρά με το τρένο, σε δυο-τρεις παρτίδες και εγκαταστάθηκαν στα μέρη μας και δημιούργησαν τότε το Τσαμπασλάρ, τα μετέπειτα Βούναινα. Έχουμε ένα χρέος του χρόνου να πραγματοποιήσουμε σειρά εκδηλώσεων που να φωτίσουν περισσότερο αυτό το ιστορικό γεγονός και τη διαδρομή ενός αιώνα του χωριού. Θα είναι, λοιπόν, μία πρόκληση».