Λαρισαίες πολυθαύμαστες και πρωτοπόρες…

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΚΑΤΣΙΓΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΙΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ-ΣΩΤΗΡΙΟΥ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ THΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Σε δύο Λαρισαίες πρωτοπόρες γυναίκες ήταν αφιερωμένη η χθεσινή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας. Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λάρισας, με την υποστήριξη του Συλλόγου Φίλων του Διαχρονικού Μουσείου, διοργάνωσε μια άκρως ενδιαφέρουσα εκδήλωση, το θέμα της οποίας ήταν δύο Λαρισαίες γυναίκες, πρωτοπόρες στον χώρο της επιστήμης και της χειραφέτησης του γυναικείου φύλου, η Άννα Κατσίγρα και η Μαρία Πιπινοπούλου-Σωτηρίου.

Για τις δύο γυναίκες μίλησαν ο κ. Νίκος Σκεντέρης, τέως αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής – Κοινωνικής και Αναπτυξιακής Παιδιατρικής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, και η κ. Αρχοντούλα Αναστασιάδου, προϊσταμένη του Τμήματος Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων και Μουσείων της ΕΦΑ Λάρισας.
Για την πρώτη εκλεγμένη υφηγήτρια Ιατρικής στη χώρα μας, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρώτη μαιευτήρας-γυναικολόγος Άννα Κατσίγρα μίλησε ο Νίκος Σκεντέρης, που ανάμεσα σε άλλα σημείωσε ότι: «Η Άννα Κατσίγρα είναι πολυθαύμαστη, και όχι μόνο για τη Λάρισα. Μία πραγματική πρωτοπόρος για την εποχή της. Πρωτοπόρος και στη γυναικεία χειραφέτηση, ως η πρώτη γυναίκα υφηγήτρια στη Μαιευτική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πρώτη μαιευτήρας γυναικολόγος στις αρχές του 20ού αιώνα. Από τις πρώτες φοιτήτριες της Ιατρικής και σε ένα περιβάλλον που η θέση της γυναίκας ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Πρωτοπόρος ήταν και στην επιστήμη της -πέρα από το έργο της, το καθαρά επιστημονικό- και στο εκλαϊκευμένο έργο της. Είχε εκδώσει πάρα πολλά βιβλία, ήταν τακτική αρθρογράφος και στο «Ελεύθερον Βήμα» και με τον τρόπο αυτόν με τις γνώσεις της εποχής συνέβαλε πολύ στην ενημέρωση των ανθρώπων της εποχής εκείνης. Πρωτοπόρος ήταν και σε κοινωνική προσφορά».
Για την αρχαιολόγο-βυζαντινολόγο Μαρία Πιπινοπούλου-Σωτηρίου η κ. Αναστασιάδου σημείωσε ότι: «…Όσοι τη γνώρισαν ως δέσποινα του Βυζαντινού Μουσείου μιλούν για ένα άνθρωπο ζεστό και άμεσο, με έντονη αίσθηση του χρέους και πάντοτε με νεανικό ενδιαφέρον για τα πράγματα που αγαπούσε. Μια γυναίκα από τη μια ρομαντική, με τάση στην εξιδανίκευση και στην αναζήτηση της ποιότητας και της ομορφιάς, και από την άλλη μια γυναίκα με οξυδερκή σκέψη, προοδευτικές ιδέες και μαχητική ιεραποστολική διάθεση. Η σχέση της με την τέχνη και την έρευνα αποτελούσε γι’ αυτήν τρόπο ζωής κι έτσι το πάθος και ο ενθουσιασμός της έμειναν ασίγαστα ως το τέλος. …Η Μαρία Σωτηρίου έχαιρε της εκτίμησης και του σεβασμού όλης της επιστημονικής κοινότητας των βυζαντινολόγων».
Θανάσης Αραμπατζής