Ο 18χρονος Αγγελος των Τεμπών

ΒΓΗΚΕ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΤΡΕΝΟ, ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ 16 ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΕΣ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ… ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΗΡΩΑΣ

Της Νατάσας Πολυγένη
Εφιάλτης δίχως τέλος και μια χώρα βουτηγμένη στο πένθος. Μια χώρα που θρηνεί για όλες αυτές τις ψυχές που χάθηκαν τόσο άδικα, τόσο παράλογα. Μια τραγωδία που ο νους δεν μπορεί να χωρέσει. Μια τραγωδία με θύματα ζώντες και νεκρούς. Ναι, γιατί και όσοι επέζησαν δεν ήταν

τυχεροί όπως γράφεται παντού, ούτε «βγήκαν αλώβητοι» όπως κάπου αλλού γράφτηκε. Είναι άνθρωποι βαριά τραυματισμένοι στην ψυχή τους, είναι άνθρωποι που θα ζήσουν κουβαλώντας αυτό το αβάσταχτο βάρος μέσα τους για το υπόλοιπο της ζωής τους. Είναι νέα παιδιά που το χαμόγελο έσβησε από τα χείλη τους και έμειναν να αναρωτιούνται το ΓΙΑΤΙ. Ο 18χρονος φοιτητής από την Ιεράπετρα της Κρήτης, Άγγελος Τσιαμούρας, το παιδί αυτό που όλα τα μέσα ενημέρωσης αποκαλούν ήρωα, γιατί πράγματι είναι ήρωας αφού κατόρθωσε να βγει ζωντανός και να βγάλει έξω από το τρένο της φρίκης άλλους 16 συνεπιβάτες του δεν νιώθει έτσι. Προφανώς κάθε μέρα που περνά τον κάνει να συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο τι έχει συμβεί. Η αδρεναλίνη του ήταν εκείνη που τον έκανε να φαίνεται δυνατός και να μπορεί να περιγράφει μπροστά στις κάμερες όσα βίωσε. Κάθε μέρα που περνά θα είναι μια δύσκολη μέρα για τον Άγγελο. «Δεν θέλω να μιλάω άλλο γιατί έτσι τα ξαναζώ. Σε αυτό το μικρό κόσμο χρειαζόμαστε μεγάλες και ζεστές καρδιές για να μπορούμε να βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας» είπε στην «Ε». Ο Άγγελος μια μέρα μετά το ατύχημα έφυγε με τους δικούς του από τη Λάρισα, το μυαλό του όμως μένει εδώ. Με τους ανθρώπους που χάθηκαν και με εκείνους που επέζησαν. Δεν αισθάνεται ήρωας αλλά είναι. Έτσι ακριβώς είναι οι ήρωες σαν τον Άγγελο. Τον Άγγελο που έδρασε ως άγγελος…
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
Ο Άγγελος Τσιαμούρας ανέβηκε στο μοιραίο Intercity 62 με προορισμό τη Θεσσαλονίκη καθώς είναι φοιτητής του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων. Μετά από ένα ξέγνοιαστο τριήμερο της Αποκριάς επέστρεφε στις φοιτητικές του υποχρεώσεις. Η θέση του ήταν στο βαγόνι Νο 6 του μοιραίου επιβατικού τρένου. Αμέσως μετά τη σύγκρουση χωρίς καλά καλά να έχει συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί και αφού είδε ότι δεν έχει χτυπήσει κανείς απ’ όσους βρίσκονταν μέσα εκεί, μαζί με κάποιον άλλο έτρεξε στα άλλα βαγόνια για να βοηθήσει και να βγάλει κόσμο έξω. Συνολικά 16 άτομα κατάφερε μαζί με ένα άλλο παιδί τον Γιώργο να βγάλουν έξω από το 3ο, 4ο και 5ο βαγόνι, αρκετά από αυτά τραυματισμένα. Ο Άγγελος έμεινε εκεί να βοηθήσει, δεν έφυγε, δεν λύγισε. Έμεινε με τα σωστικά συνεργεία για τρεις ώρες για να βοηθήσει τους συνεπιβάτες του. Είδε πολλά, άκουσε πολλά και ένιωσε ακόμη περισσότερα. Αυτά όμως δεν μπορεί να τα περιγράψει, ρίζωσαν για πάντα μέσα του. Εκείνη τη στιγμή ήταν σε σοκ, η αδρεναλίνη στα ύψη, όσο περνούν οι ώρες, οι μέρες έρχεται η συνειδητοποίηση και ο πόνος. Τα δύσκολα δεν πέρασαν ακόμη.