Γι’ αυτό και κάθε βράδυ δεν λέμε «Δόξα σοι ο Θεός», αλλά «Ουφ πέρασε κι αυτή η μέρα». Αισθανόμαστε τις ώρες και τις ημέρες της ζωής μας ως ένα βάρος που πρέπει να ξεφορτωθούμε και όχι σαν μια πρόκληση, σαν μια ευκαιρία. Η ζωή στην πραγματικότητα, όμως, είναι ένα δώρο».
Με αυτό ως κεντρικό μήνυμα, ο πατήρ Λίβυος καθήλωσε τους θεατές που παρακολούθησαν την ομιλία του, στο πλαίσιο της παρουσίασης του βιβλίου του, με τον τίτλο «Ζήσε». Στη γεμάτη αίθουσα του «Χατζηγιάννειου» Πνευματικού Κέντρου μικροί και μεγάλοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την ανάλυση των σκέψεων του ιερέα γύρω από το ερώτημα «Τελικά φοβόμαστε να πεθάνουμε ή μήπως να ζήσουμε;».
Ο πατήρ Λίβυος, που ασχολείται με θέματα πνευματικής αυτογνωσίας και θεραπείας που έχουν βάση τους την ορθόδοξη χριστιανική πνευματικότητα, καθώς και τις σύγχρονες σχολές ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας, προσωπικής εξέλιξης και life coaching, είχε να έρθει πολλά χρόνια στην πόλη της Λάρισας. «Είχα ξαναρθεί στη Λάρισα και θυμάμαι πως με τον ίδιο ενθουσιασμό, αγάπη και θερμότητα με είχατε υποδεχθεί. Είναι ιδιαίτερη η χαρά μου που βρίσκομαι και πάλι μαζί σας. Αυτήν τη φορά ερχόμαστε μετά την έκδοση πολλών βιβλίων» και άρχισε να μιλάει για το βιβλίο «Ζήσε», λέγοντας πως «είναι το δέκατο βιβλίο και διαπραγματεύεται στην πραγματικότητα αυτήν την αρχέγονη δίψα του ανθρώπου για να ζήσει με πληρότητα, γιατί πολλές φορές συναντάμε ανθρώπους, οι οποίοι μπροστά στην οδύνη που έχει η ζωή και στα αντικειμενικά βάσανά της επιλέγουν να κρυφτούν από τη ζωή και όχι να τη ζήσουν. Δηλαδή την αντιλαμβάνονται σαν ένα βάρος που πρέπει κανείς να ξεφορτωθεί από πάνω του, παρά ως ένα δώρο με το οποίο μπορεί να ταξιδέψει και να ζήσει με όλη την ολότητά του. Το βιβλίο προσανατολίζεται στο δώρο της ύπαρξης και πως κανείς δεν πρέπει να το αποφεύγει».
Ο πατήρ Λίβυος έχει συγγράψει πολλά βιβλία, ενώ έχει συμμετάσχει με κείμενά του σε αρκετούς συλλογικούς τόμους. Έργα και ομιλίες του έχουν μεταφραστεί στα ρωσικά, τα ρουμανικά, τα βουλγαρικά, τα γεωργιανά και τα ουγγρικά. Χθες, για μία ακόμα φορά, επανέλαβε πως «η ζωή στην πραγματικότητα είναι ένα δώρο. Με όλα τα βάσανα, τις δυσκολίες και την οδύνη που έχει και όντως έχει, δεν παύει ποτέ να είναι ένα δώρο, το οποίο καλούμαστε να υπάρξουμε παρών και παρούσες και όχι να κρυφτούμε. Τις περισσότερες φορές κρυβόμαστε, γιατί φοβόμαστε να ζήσουμε, διότι η ζωή έχει αυτό το κομμάτι, το κομμάτι του πόνου».
Μάλιστα, στην περιγραφή του βιβλίου τονίζεται, μεταξύ άλλων, πως «τη ζωή δεν την αναλύουμε, αλλά τη ζούμε. Τη χαρά δεν τη βρίσκουμε, αλλά τη φτιάχνουμε. Τελικά δεν είναι το σκοτάδι που μας τρομάζει, αλλά το φως που κουβαλάμε μέσα μας. Καμία δυσκολία δεν πρέπει να μας φοβίζει, αφού ό,τι δυσκόλεψε το «εγώ» μας, ελευθέρωσε την ψυχή μας.
Ζήσε τώρα χωρίς να ζητάς όλα να είναι τέλεια. Δεν χρειάζεται να είσαι τέλειος για να είσαι ευτυχισμένος. Η ζωή δεν έχει κάποιο νόημα, η ίδια είναι το νόημα.
Γι’ αυτό τόλμησε να ζήσεις. Μην κρυφτείς από τις δυσκολίες. Κοίταξε κατάματα τους φόβους σου. Οι φόβοι είναι οι κρυμμένες μας αλήθειες. Κάθε φόβος κρατάει στο σκοτάδι το δικό μας φως. Τόλμησε να κοιτάξεις κατάματα τον δειλό εαυτό σου, εάν θέλεις να συναντήσεις τον ήρωα που κουβαλάς μέσα σου. Κι αυτό μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να το πραγματοποιήσεις: Να ζήσεις. Διότι στο τέλος του ταξιδιού δεν θα έχει σημασία πόσων χρόνων πέθανες, αλλά πόσο έζησες».
Την εκδήλωση οργάνωσαν το βιβλιοχαρτοπωλείο «Άνεμος» και οι Εκδόσεις «Ψυχογιός».
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ