της πανδημίας, λίγα χιλιόμετρα από την πόλη των Φαρσάλων, στο Νέο Μοναστήρι Δομοκού, στο σταυροδρόμι τριών Νομών -Λάρισας, Καρδίτσας και Φθιώτιδας-, αναβίωσε το δρώμενο «Καμήλες και Ντιβιτζήδες», παρουσία πλήθους κόσμου.
Το έθιμο συμβολίζει την αναγέννηση, την αρχή ενός νέου κύκλου ζωής και τα έθιμα που συνδέονται με την ημέρα αυτή, σε πολλές από τις χώρες των Βαλκανίων, έχουν ρίζες στο μακρινό παρελθόν.
Το δρώμενο «Καμήλες και Ντιβιτζήδες» είναι ένα από τα πιο γνωστά πρωτοχρονιάτικα έθιμα της Ανατολικής Ρωμυλίας. Εμφανίζεται ως μεταμφίεση τελετουργικού χαρακτήρα με «αόριστη γονιμοποιητική σημασία». Ο θόρυβος των κουδουνιών, καθώς η καμήλα κουνιέται, συντελεί στο ξύπνημα της φύσης από τη χειμωνιάτικη νάρκη. Μετά την πρωινή εκκλησιαστική λειτουργία στην Κεντρική πλατεία συγκεντρώθηκε όλο το χωριό και ξεκίνησε το γλέντι. Με έναν μεγάλο ενιαίο χορευτικό κύκλο, όπου οι καμήλες και οι Ντιβιτζήδες έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, οι Νεομοναστηριώτες υποδέχονται τη νέα χρονιά. Τα ντόπια καυτερά λουκάνικα έχουν την τιμητική τους και το παραδοσιακό κρασί ρέει άφθονο. Το γλέντι υπό τη συνοδεία ντόπιων οργανοπαιχτών κρατά μέχρι αργά το απόγευμα και ολοκληρώνεται με τη «μάχη» του Ντιβιτζή και της καμήλας. Φέτος, η εκδήλωση είχε πολλούς επισκέπτες από τις γύρω περιοχές, καθώς και από Λάρισα, Αλεξανδρούπολη, Πάτρα, Κατερίνη κ.ά. περιοχές.
Ως μια πολύ σημαντική στιγμή χαρακτήρισε ο πρόεδρος του Συλλόγου Ν. Μοναστηρίου και πρόεδρος της Κοινότητας, κ. Πασχάλης Καμπουρούδης, την ένταξη του εθίμου «Καμήλες και Ντιβιτζήδες» στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά του Υπουργείου Πολιτισμού, που προέκυψε από τη συνεργασία των 5 όμορων χωριών Νεομοναστηριωτών και θα μείνει παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Ο θόρυβος των κουδουνιών, καθώς η καμήλα κουνιέται, συντελεί στο ξύπνημα της φύσης από τη χειμωνιάτικη νάρκη. Η καμήλα στερεώνεται με ζωνάρια δεμένα σταυρωτά πάνω στο ανθρώπινο σώμα και ζυγίζεται με τέχνη για να μη γέρνει και κουράζει τον «καμιλτζή». Οι Ντιβιτζήδες, η καμήλα, ο γκαϊντατζής ή ο φιουρτζής (παίζει φλογέρα) συνοδεύουν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τις σάρτες (χορωδίες) από σπίτι σε σπίτι. Οι νοικοκύρηδες, αφού ακούσουν τα τραγούδια και τα παινέματά τους, κερνούν όλους και δίνουν κάποιο φιλοδώρημα. Πολλές φορές η καμήλα πέφτει κάτω και κάνει την άρρωστη και σηκώνεται μόλις βγει το κέρασμα.
Το συγκεκριμένο έθιμο έχει τις ρίζες του στην Αρχαιότητα και παραπέμπει στις γιορτές προς τιμήβ του Διονύσου, όπου οι πιστοί μεταμφιέζονταν και τιμούσαν τον θεό με σάτιρες και χορούς σε «ξέφρενους» ρυθμούς. Μετά την επικράτηση της χριστιανικής θρησκείας, διαμορφώθηκε ανάλογα ώστε να μπορέσει να διατηρηθεί και να συνεχίσει. Θα μπορούσε να πρόκειται για το έθιμο των Μωμόγερων από το χωριό Λιβερά της ορεινής Τραπεζούντας, μόνο που πρόκειται για ένα άλλο έθιμο της Πρωτοχρονιάς και έρχεται από την Ανατολική Ρωμυλία.
