5ου Γυμνασίου Λάρισας όπου οι μαθητές προσπάθησαν να ανακαλύψουν πώς αντιδρούν τα φυτά στο μπούλινγκ.
Το πείραμα πραγματοποιήθηκε με αφορμή το σχέδιο δράσης με θέμα «Ένα σχολείο χωρίς φόβο» που υλοποιείται στο πλαίσιο του Ετήσιου Συλλογικού Προγραμματισμού - της Εσωτερικής και Εξωτερικής Αξιολόγησης των σχολείων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο, του Άξονα 3 «Σχέσεις μεταξύ μαθητών - μαθητριών».
Το πείραμα περιελάμβανε δύο φυτά, που αγόρασαν οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί Μωϋσιάδου Ευμορφία, Μεντζέλου Ευαγγελία, Λαζινού Αθηνά και Καραδημητρίου Ναταλία και εγκατέστησαν στην αίθουσα μουσικής του Γυμνασίου. Και για τα δύο φυτά οι συνθήκες ήταν ίδιες, ίδιο ηλιακό φως, ίδιο πότισμα, ίδια γλάστρα. Το μόνο διαφορετικό ήταν ο τρόπος συμπεριφοράς των παιδιών.
Οι εμπλεκόμενοι στο σχέδιο δράσης και κατά συνέπεια στο πείραμα μαθητές περνούσαν καθημερινά από την αίθουσα και στο μεν ένα φυτό ενθαρρύνονταν να δίνουν θετική ενέργεια ταΐζοντάς το με φιλοφρονήσεις, στο δε άλλο να δίνουν αρνητική ενέργεια ταΐζοντάς το με αρνητικές παρατηρήσεις. Με τρυφερό τρόπο έλεγαν στο ένα: «Τι όμορφο που είσαι. Τι όμορφο πράσινο χρώμα έχουν τα φύλλα σου! Πόσο υγειές είσαι! Πόσο γρήγορα ψηλώνεις! Τα άνθη σου είναι μυρωδάτα! Σε αγαπώ πολύ!». Με θυμό και νεύρα έλεγαν στο άλλο: «Πω, πω! Πόσο άσχημο είσαι! Τι σάπιο φυτό, τα φύλλα σου έχουν κιτρινίσει. Μυρίζεις πολύ άσχημα! Δεν μπορώ να σε βλέπω! Μου προκαλείς αηδία! Μπλιαχ!»
Μετά από 1 μήνα το φυτό που επαινούσαν αναπτύχθηκε περισσότερο, τα φύλλα του παρέμειναν φρέσκα και καταπράσινα, ενώ το άλλο ξεράθηκε σχεδόν. Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν από το αποτέλεσμα. Αυτός ήταν ένας άμεσος τρόπος να δουν με τα ίδια τους τα μάτια τη δύναμη του Λόγου, τις συνέπειες του bulling και να συνειδητοποιήσουν τι κάνει ο εκφοβισμός στον ψυχισμό μας. Μπορεί να μην είναι πολλές φορές το ίδιο ορατό το αποτέλεσμα, όπως στα φυτά, αλλά οι πληγές είναι πολύ πιο βαθιές και επικίνδυνες στον άνθρωπο, πόσο μάλλον στις τρυφερές ηλικίες.
Συγχρόνως τα παιδιά συνειδητοποίησαν πως και τα φυτά έχουν συναισθήματα, «βλέπουν», «ακούνε», αντιλαμβάνονται, έχουν μνήμη. Άνθρωποι και περιβάλλον αξίζουν την αγάπη και τον σεβασμό, που γλυκαίνουν και ομορφαίνουν τη ζωή μας».