Με λαμπρότητα και κατάνυξη τίμησαν οι Φαρσαλινοί τον Άγιο Γεώργιο στον ομώνυμο ιερό ναό στην πόλη των Φαρσάλων, αλλά και στα χωριά της επαρχίας, Αγ. Γεώργιος, Παλαιόμυλος, Σιτόχωρο, Ασπρόγεια και Χαλκιάδες.
Παραμονή της εορτής τελέστηκε Μέγας Εσπερινός και δόθηκε αρτοκλασία, ενώ ανήμερα της εορτής του Αγίου τελέστηκε Θεία Λειτουργία και αρτοκλασία.
Στα Φάρσαλα αρκετοί πολίτες ανηφόρησαν για να τιμήσουν τη μνήμη του Αγίου και να ανάψουν ένα κερί στην πανέμορφη εκκλησία που δεσπόζει σε περίοπτη θέση και έχει θέα προς τον θεσσαλικό κάμπο.
Η ιστορια του Αγιου Γεωργιου
Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε μεταξύ των ετών 280-285 μ.Χ., πιθανώς στην περιοχή της Αρμενίας, από τον Έλληνα Συγκλητικό, στρατηλάτη στο αξίωμα, κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, Γερόντιο. Εκεί, σε ένα μοναστήρι της περιοχής, ο Άγιος δέχθηκε το Μυστήριο του Βαπτίσματος και έγινε μέλος της Εκκλησίας.
Σε νεαρή ηλικία ο Γεώργιος κατατάγηκε στον ρωμαϊκό στρατό. Διακρίθηκε για την τόλμη και τον ηρωισμό του και έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Λίγο αργότερα ο Διοκλητιανός τον έκανε Δούκα (διοικητή) με τον τίτλο του Κόμητος (συνταγματάρχη) στο τάγμα των Ανικιώρων της αυτοκρατορικής φρουράς «πολλάκις πρότερον μεγαλοπρεπώς διαπρέψας του των σχολών μετά ταύτα πρώτου τάγματος κόμης κατ’ εκλογήν προεβλήθη».
Το 303 μ.Χ. όταν άρχισαν οι λυσσαλέοι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Άγιος Γεώργιος δεν δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη, προκαλώντας το αδυσώπητο μένος του Διοκλητιανού, ο οποίος τον υπέβαλε σε σειρά φρικτών βασανιστηρίων.
Ο Άγιος μαρτύρησε προσευχόμενος, «απετμήθη την κεφαλήν», την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. Κατά δε τον υπολογισμό του ιστορικού Ευσεβίου και σύμφωνα με το μακεδονικό ημερολόγιο αντιστοιχούσε στην Παρασκευή της Διακαινησίμου, του Πάσχα.