"Πράσινο" για την αποκατάσταση των ζημιών στην Παναγία του Αμπελώνα

Ολοκληρώθηκαν οι μελέτες, εξασφαλίστηκε η πίστωση, αναμένεται η δημοπράτηση του έργου - Πάσχα στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου στο Αισθητικό Άλσος για τους Αμπελωνίτες -Η ιστορία του μεγαλοπρεπή ναού

Στολίδι για τον Αμπελώνα ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Σε καλό δρόμο φαίνεται ότι βρίσκεται το θέμα της αποκατάστασης των ζημιών από τον περσινό σεισμό στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Αμπελώνα, αφού οι μελέτες της Ιεράς Μητρόπολης Λαρίσης και Τυρνάβου ύψους 17.000 ευρώ ολοκληρώθηκαν, έχουν υποβληθεί και

εγκριθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) και αναμένεται η δημοπράτηση του έργου, η έγκριση των πρακτικών της δημοπρασίας και η εγκατάσταση του εργολάβου που θα κατασκευάσει το έργο.
Μάλιστα η απαιτούμενη πίστωση έχει εξασφαλιστεί από το πρόγραμμα αποκατάστασης των σεισμόπληκτων και σύμφωνα με πληροφορίες ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου θα είναι από τους πρώτους ναούς που θα ανοίξει και πάλι τις πόρτες του στους πιστούς.
Για την ιστορία να σημειωθεί ότι ο ισχυρός σεισμός του περσινού Μαρτίου προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές σε τοιχογραφίες, ρωγμές στον τρούλο και πτώση σοβάδων. Έναν χρόνο και πλέον μετά τον καταστροφικό σεισμό που πλήγωσε το στολίδι της κωμόπολης, οι κάτοικοι περιμένουν να δουν ξανά τον ναό σε λειτουργία και εκφράζουν την αγωνία τους με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ιδιαίτερα αυτή την περίοδο του Πάσχα που εκατοντάδες επισκέπτες παρακολουθούσαν τις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας που πλέον τελούνται στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου στο Αισθητικό Άλσος της Γιορτής Κρασιού.
Η «ΕτΔ» επικοινώνησε και με τον Αρχιερατικό Επίτροπο του Ι. Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αμπελώνα π. Νεκτάριο Φωκίδη ο οποίος επιβεβαίωσε την εξέλιξη και εξέφρασε μάλιστα την εκτίμηση ότι πολύ σύντομα θα ξεκινήσουν οι εργασίες και ο ναός θα μπορεί και πάλι να λειτουργήσει μέχρι τον Δεκαπενταύγουστο.
Όσον αφορά τις μελέτες που συντάχθηκαν με ανάθεση και δαπάνη της Ι. Μ. Λαρίσης και Τυρνάβου η πρώτη αφορά τη λεπτομερή μελέτη και τον έλεγχο των κάθε φύσεως ζημιών και τη στατική επάρκεια του κτιρίου από τους αρμόδιους μηχανικούς και η δεύτερη για το σωστό τρόπο αποκατάστασης των φθορών που προκλήθηκαν, ώστε να μη διαταραχθεί η όλη εικόνα και εμφάνιση του κτιρίου, που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο, από τους αρμόδιους μηχανικούς της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Λάρισας.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
Στο κέντρο του Αμπελώνα υψώνεται ο μεγαλοπρεπής Μητροπολιτικός Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που είναι πολιούχος και προστάτης των κατοίκων της πόλεως. Σύμφωνα με εντοιχισμένη κτητορική επιγραφή, ο Ναός θεμελιώθηκε το έτος 1885 και εγκαινιάστηκε το 1906.
Χρειάστηκαν 21 ολόκληρα χρόνια για να κτιστεί από διαλεχτή και σμιλευμένη πέτρα και σκληρό συμπαγές τούβλο, σε σταυροειδή – βυζαντινό ρυθμό με τρούλο.
Την προσοχή ενός επισκέπτη προσελκύουν οι μεγάλες τετραγωνισμένες πέτρες που υπάρχουν περιμετρικά στα βάθη του Ναού, μέχρι το ύψος του δαπέδου, καθώς και τα ορθογώνια και καλά σφυρηλατημένα αγκωνάρια σε όλες τις γωνιές του.
Εντύπωση επίσης προκαλούν τα μεγάλα και μικρά παράθυρα, κτισμένα με τούβλο και σφηνοειδείς πέτρες, καθώς και οι κολόνες και τα κιονόκρανα της κεντρικής εισόδου και τα πελεκημένα τοποθετημένα μάρμαρα δεξιά και αριστερά, πάνω από τις εισόδους του Ναού.
Στη νότια πλευρά υπάρχει ηλιακό ρολόι και άξιος προσοχής και μελέτης είναι ο μεγάλος και επιβλητικός τρούλος που στηρίζεται σε τέσσερεις κολόνες καθώς και η σκεπή του, που αποτελείται από ημικυκλικές πλάκες τσίγκου, τοποθετημένες όπως τα λέπια του ψαριού, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται στεγανότητα χωρίς μεγάλο βάρος και όγκο. Ο Ναός κτίστηκε πάνω σε σχέδια που κατήρτισε ο Αμπελωνίτης πολιτικός μηχανικός Μπεκιάρης Βασίλειος. Εργολάβοι – αρχιμάστοροι ήταν οι αδερφοί Μπίζιου, ενώ το τέμπλο επιμελήθηκε ο κ. Παπαδημητρίου, πολιτικός μηχανικός, ο οποίος μαζί με τους παραπάνω καταγόταν από χωριά της Δυτικής Μακεδονίας (Επταχώρι και Πεντάλοφος). Στο κτίσιμο του Ναού εργάστηκαν πολλοί Αμπελωνίτες ως κτίστες και βοηθοί. Τα έξοδα για την ανέγερση της Εκκλησίας συγκεντρώθηκαν από εράνους, από μικρές και μεγάλες προσφορές των κατοίκων της κωμοπόλεως, αλλά και άλλων γύρω περιοχών.
Ν. ΠΟΛΥΓΕΝΗ