Του Κ. Γκιάστα
Φωτ. Β. Ντάμπλης
«Παιδιά. Οι γκέι, σύμφωνα με τον συγγραφέα Ντάνιελ Χάρις, όταν παρακολουθούν τις αγαπημένες τους ντίβες στη σκηνή είναι το ίδιο με τους ετεροφυλόφιλους που παρακολουθούν την αγαπημένη τους ομάδα στο ποδόσφαιρο». Ένας νεαρός την ώρα που κόβει εισιτήριο στον προθάλαμο εξηγεί στην παρέα του με άκρατο ενθουσιασμό, τι θα δούνε.
Πάντως χρονικά έπεσε «μέσα», καθώς ο αγώνας της ΑΕΛ μέσα στον Βόλο με τον Ολυμπιακό έχει μόλις τελειώσει και οι τελευταίοι Λαρισαίοι ποδοσφαιρόφιλοι φτάνουν στο μαγαζί. Μια άλλη παρέα πιο πίσω μιλάει για τη χαμένη ευκαιρία του Νεμπεγλέρα. Όλα ανακατεμένα πριν το σόου. Ντίβες και ποδόσφαιρο. Καλό για αρχή...
Η αμηχανία κάποιων ανακυκλώνεται με το νευρικό γέλιο. Τα σεξουαλικά υπονοούμενα και αστεία ασταμάτητα. Όλα σε ένα. H Λάρισα ίσως για πρώτη φορά στην πολιτιστική (;) ιστορία της, υποδέχεται ένα τέτοιου είδους σόου. «Drag Queens» λοιπόν και στην αίθουσα δεν πέφτει καρφίτσα. Η περιέργεια γίνεται ένα με τη σεξουαλικότητα και τα ταμπού προσπαθούν να... σπάσουν.
Ιδρώτας, κολλητά παντελόνια, τιραντέ μπλουζάκια, βιαστικές τζούρες και ανήσυχες ματιές.
«Ναι αλλά τι είναι το Drag Show; Ας μου εξηγήσει κάποιος», προσπαθεί να μάθει ένας τύπος με συντηρητικό πουκάμισο κάπου εκεί γύρω και το ερώτημα μας οδήγησε σ’ ένα γρήγορο «googlάρισμα» από ένα δανεικό wireless. Σύμφωνα με τη Μαριλού που είναι η ιδιοκτήτρια του κέντρου «Κούκλες» στην Αθήνα, το οποίο φιλοξενεί 22 συνεχόμενα χρόνια τέτοια σόου: «Είναι τέχνη και μάλιστα μια δύσκολη τέχνη από την εποχή του Μεσοπολέμου στο Βερολίνο. Ξεκίνησε από το γνωστό καμπαρέ όπου γυρίστηκε και η ταινία «Cabaret», με τη Liza Minelli. Το drag show θεωρείται μια από τις δυσκολότερες μορφές τέχνης διότι πάνω στη σκηνή προσπαθείς να πλησιάσεις και να προσεγγίσεις έναν χαρακτήρα που μπορεί να είναι από έναν απλό μέχρι έναν πολύ δύσκολο ρόλο».
...
«Καλωσορίσατε στη Λάρισα κορίτσια» ένας κύριος χαμογελάει την ώρα που οι πρώτες «Drag Queens» ανεβαίνουν στην πίστα καθώς αργοπόρησαν λιγάκι. Καθώς περιμένει να την βοηθήσει στα απότομα σκαλοπάτια της σκηνής, αυτή του δίνει το χέρι με απόλυτη χάρη με ύφος πραγματικής ντίβας: «Αγάπη μου σε μια πόλη με τόση σεξουλικότητα και ιστορικά σκάνδαλα τη νιώθουμε δική μας», του απαντάει με μπάσα φωνή και σκορπάει το γέλιο στους γύρω της.
Το σόου ξεκινάει και ο Φλωρινιώτης μπερδεύεται με τη Νανά Μούσχουρη. Το σουρεάλ φλερτάρει με το κιτς και η παρωδία περιμένει στη γωνία. Μα να, που στο σύνολο αρέσει. Η τέχνη ποτέ δεν ήταν αντικειμενική. Ο κόσμος είναι ο μεγαλύτερος κριτής και το χειροκρότημα πέφτει ασταμάτητο.
«Είσαι ωραίοοος» φωνάζει σε μια Drag Queen κάποιος κάτω από τη σκηνή και από πάνω κερδίζει το φιλάκι της πρωταγωνίστριας. «Να μωρό μου πάρε και ένα στέμμα» και τον χρίζει... πριγκίπισσα.
...
Να και η Σελίν Ντιόν. Ποιότητα το δίχως άλλο. Αλλά σαν βγαίνει η Στανίση με δύο σακούλες Τζάμπο στα χέρια γίνεται το απόλυτο ξεσάλωμα. «Αναστατώνομαι» φωνάζει και σείεται το μαγαζί.
Πιο πίσω τα φλας αναβοσβήνουν. Οι selfies (αυτοφωτογραφίες) δίνουν και παίρνουν. Μια τρανσέξουαλ γυρνάει από παρέα σε παρέα. Φτάνει και στην παρέα μας. Συστήνεται και μιλάει για τη διαφορετικότητα. «Αυτό που βλέπετε είναι η απελευθέρωση από τα ταμπού. Άλλωστε τι είναι ο τρανσέξουαλ. Πρόκειται για περιπτώσεις όπου ένα άτομο κάνει επέμβαση αλλαγής φύλου λόγω σεξουαλικής ταυτότητας, εφόσον πρόκειται για μία γυναίκα που γεννήθηκε μέσα σε ένα ανδρικό σώμα ή για έναν άνδρα που γεννήθηκε μέσα σε ένα γυναικείο σώμα. Άρα η επέμβαση φέρνει τις πραγματικές ισορροπίες» αφήνοντάς μας άφωνους με τον εμπεριστατωμένο λόγο του.
...
Βγαίνει και η Κοντσίτα. Η νικήτρια του διαγωνισμού της Eurovision. Η τραγουδίστρια με τα μούσια και η ερμηνεία μοναδική. Γελάμε με την καρδιά μας.
«Γελάτε, γελάτε» μας ταράζει μια αυστηρή φωνή στην παρέα. «Η Κοντσίτα Βουρστ θα τραγουδήσει στις αρχές Οκτωβρίου μπροστά στο κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, σε μια συναυλία που σκοπό έχει την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης κατά των διακρίσεων». Και δεν έχει άδικο, έτσι είναι. Άλλωστε η Ούρλικε Λούνατσεκ, αντιπρόεδρος των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, η οποία έλαβε την πρωτοβουλία για τη διοργάνωση της συναυλίας είπε πως «το θαυμάσιο μήνυμα για τη διαφάνεια και την καταπολέμηση των διακρίσεων που οι λαοί της Ευρώπης έδωσαν ψηφίζοντας την Κοντσίτα Γουρστ στη Γιουροβίζιον, θα πρέπει να μεταφραστεί στη σφυρηλάτηση της κοινωνίας και σε ένα νομικό πλαίσιο που θα επιτρέπει σε όλους να ζήσουν με αγάπη και χωρίς φόβο».
...
Το σόου τελειώνει και οι απόψεις έξω από το μαγαζί διίστανται. Στρίβοντας από ένα στενό σοκάκι το βλέμμα πέφτει σε ένα σύμβολο της Χρυσής Αυγής και σκέφτομαι τις απόψεις τους για όλα αυτά.
Συνειρμικά θυμάμαι τον Ηλία Πετρόπουλο που δημοσίευσε το «Λεξικό των καλιαρντών» (σ.σ. γλώσσα των ομοφυλόφιλων) το 1971 και φυλακίστηκε από τη Χούντα γι’ αυτό.
Δύσκολες μέρες για τη διαφορετικότατα τότε. Σήμερα;
