Αλλαγής και βουλευτής ν. Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη.
Το θέμα ήταν οι πρωτοφανείς δύσκολες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί για τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους των Φυλακών Λάρισας, εξαιτίας της σοβαρής υποστελέχωσης σε προσωπικό, αλλά και του υπερπληθυσμού των κρατουμένων, προβλήματα τα οποία διαπίστωσε η Γραμματέας της Κ.Ο., κατά την πρόσφατη επιτόπια επίσκεψή της.
Όπως τονίστηκε από τη Λαρισαία βουλευτή, οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε τραγική κατάσταση, εργάζονται ακατάπαυστα, χωρίς ρεπό, χωρίς άδεια, και η σωματική και ψυχική τους υγεία είναι σε οριακό σημείο, δημιουργώντας περαιτέρω κοινωνικά προβλήματα και στις οικογένειές τους. Οι εργαζόμενοι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, μάλιστα, πρόκειται να προσφύγουν στην ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ζητώντας προστασία, γεγονός που η επερωτώσα χαρακτήρισε «βόμβα στα θεμέλια του σωφρονιστικού συστήματος»!
Στο πλαίσιο της συζήτησης, ο αρμόδιος Υφυπουργός τέθηκε προ των ευθυνών του, όμως παρά την παραδοχή της σοβαρής έλλειψης προσωπικού και της υπερπληρότητας του κτιρίου σε κρατουμένους, αρκέστηκε σε μισόλογα, ασάφειες και γενικόλογες υποσχέσεις, «κρυπτόμενος πίσω από το παλαιοκομματικό επιχείρημα «των χρόνιων παθογενειών», όπως τόνισε η κ. Λιακούλη.
Στη δήλωση του Υφυπουργού ότι η Κυβέρνηση καταβάλλει εντατικές προσπάθειες εξεύρεσης λύσεων, μέσα από την υλοποίηση ενός συνεκτικού στρατηγικού σχεδιασμού, η Γραμματέας της Κ.Ο. σχολίασε επικριτικά ότι η μόνη συγκεκριμένη πρόταση είναι η πρόσληψη 5 νέων υπαλλήλων, στο Κατάστημα Κράτησης της Λάρισας!
Στη συνέχεια, η Ευαγγελία Λιακούλη επέμεινε σε κάθε περίπτωση πως «η κυβερνητική πολιτική εξαντλείται στη μεταφορά των Καταστημάτων Κράτησης, από το πεδίο της Δικαιοσύνης, που είναι ο φυσικός τους χώρος, στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, γεγονός που δημιουργεί πλείστα όσα προβλήματα στο κύτταρο του θεσμού του σωφρονισμού. Η Κυβέρνηση αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν έχει μελετήσει σε βάθος ούτε έχει αναλύσει με σύγχρονους όρους τα προβλήματα του σωφρονιστικού συστήματος, αλλά, αντίθετα χτυπά, πλέον, το μαλακό υπογάστριο του υφιστάμενου, ελλιπούς συστήματος. Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι, ξεπερνώντας καθημερινά τα όρια της σωματικής και ψυχικής τους αντοχής, βρίσκονται με τα χέρια κατεβασμένα και τα μάτια στον Θεό! Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Απαιτείται σχέδιο, απαιτείται όραμα, απαιτείται ανθρωπιά… δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα από αυτά» κατέληξε η κ. Λιακούλη.