Στη χώρα μας δεν πραγματοποιείται καμία παραγωγή ελληνικής ζάχαρης παρά μόνο η συσκευασία της εισαγόμενης, καθώς το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων προχώρησε στην ενοικίαση των εργοστασίων στο Πλατύ και στις Σέρρες της ΕΒΖ σε επιχειρηματία, που επί δύο χρόνια τα χρησιμοποιεί ως αποθηκευτικούς χώρους.
Στο συμφωνηθέν σχέδιο εξυγίανσης του 2019 τα αρμόδια υπουργεία Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συμπεριλαμβάνονταν ως στόχος ότι το 2022 το εργοστάσιο στο Πλατύ θα είχε παραγωγή Ελληνικής ζάχαρης από ελληνικά τεύτλα. Σε συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα με κυβερνητικά στελέχη διαπιστώθηκε πράγματι η ανάγκη λήψης μέτρων για τη στήριξη και ενίσχυση των παραγωγών ώστε να υπάρξει προοπτική και μέλλον στην τευτλοκαλλιέργεια στη χώρα μας με ταυτόχρονη δέσμευση για την εξεύρεση λύσεων μέχρι και τον Φεβρουάριο, καθώς λήγει η εκμίσθωση των δύο μονάδων αλλά ξεκινάει και η περίοδος της σποράς. Δυστυχώς όμως έως και σήμερα αν και βρισκόμαστε σχεδόν στα μέσα Φεβρουαρίου υπάρχουν μόνο δηλώσεις και παραμένουν οι διαπιστώσεις παράλληλα με την ανυπαρξία οποιαδήποτε πρότασης λύσεων και νέου σχεδιασμού.
Παρόλα αυτά στον φάκελο του στρατηγικού σχεδίου της ΚΑΠ 2023-2027, που κατατέθηκε στην ΕΕ περιλαμβάνει συνδεδεμένη ενίσχυση για τα ζαχαρότευτλα ύψους 50,5 ευρώ ανά στρέμμα για τους παραγωγούς με τον στόχο της ενίσχυσης για κάθε έτος της περιόδου 2023-2027 να ανέρχεται στα 13.630 στρέμματα. Ο προϋπολογισμός της ενίσχυσης για κάθε έτος της περιόδου 2023-2027 είναι 688.315 ευρώ, ενώ ο συνολικός προϋπολογισμός της ενίσχυσης στην καλλιέργεια για ολόκληρη την περίοδο είναι 3.441.575 ευρώ.
Στις προϋποθέσεις δε των δικαιούχων της συνδεδεμένης ενίσχυσης ζαχαροτεύτλων, συμπεριλαμβάνεται η παράδοση του προϊόντος σε μεταποιητική μονάδα το αργότερο μέχρι την 31η Ιανουαρίου του έτους που ακολουθεί το τρέχον έτος υποβολής της ενιαίας αίτησης ενίσχυσης, με παραδοθείσα κατ’ έτος ποσότητα προϊόντος, τουλάχιστον 30 τόνους ανά εκτάριο.
Ακόμα όμως και αυτός ο σχεδιασμός δεν είναι ικανός να καταστήσει βιώσιμη τη λειτουργία των εργοστάσιων για παραγωγή ελληνικής ζάχαρης, καθώς περιλαμβάνει την εκτίμηση για καλλιέργεια πολύ λιγότερων στρεμμάτων από τα ελάχιστα απαιτούμενα για τη βιώσιμη λειτουργία τους αφού μόνο για το εργοστάσιο στο Πλατύ απαιτούνται 60.000 στρέμματα για να είναι βιώσιμο και 80 με 100.000 στρέμματα για να είναι κερδοφόρο.
Το γεγονός αυτό καθιστά εξαρχής αδύνατη και ανέφικτη τη λειτουργία των εργοστασίων για παραγωγή ελληνικής ζάχαρης και αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση ΔΕΝ προτίθεται να τα λειτουργήσει παρόλο που παγκοσμίως η τιμή της ζάχαρης έχει αυξηθεί κατά 30% και η χώρα μας έχει τη δυνατότητα να έχει δική της παραγωγή και μάλιστα υψηλής ποιότητας.
Ερωτώνται οι αρμόδιοι κ.κ. Υπουργοί:
-Ποιο είναι το καθεστώς δικαιοδοσίας της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και ποιος ο σχεδιασμός για το μέλλον της;
-Ποια είναι η αποτύπωση της σημερινής λειτουργικής κατάστασης των εργοστασίων της δεδομένου του πλήρους και επαρκούς εξοπλισμού που κατείχαν;
-Σε ποιες ενέργειες προτίθενται να προβούν ώστε να καταστεί δυνατή η επαναλειτουργία των εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης σύμφωνα με το σχέδιο εξυγίανσης;
-Ποια μέτρα προτίθενται να λάβουν άμεσα για την ενίσχυση και στήριξη των τευτλοπαραγωγών ώστε να καταστεί βιώσιμη όχι μόνο η τευτλοκαλλιέργεια, αλλά και η δυνατότητα παραγωγής ελληνικής ζάχαρης;».