Ο κορονοϊός άλλαξε τη διασκέδαση

Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΕΒΑΛΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΕ - ΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΤΟΥ «ΜΥΛΟΥ 1927» ΑΠΟΤΥΠΩΝΟΥΝ ΣΤΗΝ «Ε» ΤΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΙΚΟΝΑ…

Του Θανάση Αραμπατζή
Είναι αλάνια. Διαλεχτά παιδιά μέσα στην πιάτσα. Και δεν τους τρομάζουν οι φουρτούνες τη δική τους ράτσα. Ίσως λίγο μόνο ο κορονοϊός γι’ αυτό και προσέχουν και τηρούν απαρέγκλιτα τις νόρμες του Υπουργείου Υγείας. Ο λόγος για τους τραγουδιστές και τους

μουσικούς του Μύλου 1927, τη μουσική σκηνή που χρόνια τώρα διασκεδάζει τους Λαρισαίους. Στον προαύλειο χώρο του Μύλου του Παππά, η μουσική σκηνή στεγάζεται σε έναν πανέμορφο προβιομηχανικό χώρο, ενώ οι μέρες λειτουργίας του είναι κάθε Παρασκευή και Σάββατο, και είναι μόνο για εμβολιασμένους. Η «Ε» βρέθηκε στον χώρο λίγο πριν την έναρξη του προγράμματος και ζήτησε από τα παιδιά του Μύλου 1927 να μιλήσουν για το πρόγραμμα, τη διασκέδαση στη Λάρισα, τους νέους κανόνες που θέτει ο κορονοϊός, τα νυχτοκάματα, αλλά και να χαρίσουν ένα τραγούδι στους Λαρισαίους. Δύο οι επιλογές τους: «Είμαστε αλάνια…» και «Δεν ξέρω πόσο σας αγαπάμε».
Οι τραγουδιστές και οι μουσικοί που απαρτίζουν το μουσικό σχήμα του Μύλου είναι οι: Αχιλλέας Κωτσόπουλος, Νίκος Σκούφας, Σοφία Μονέζη, Νίκος Νταλάκας, Σίσσυ Πολυδώρου, Γιάννης Κατσανούλης, Μιχάλης Ρέτος, Χρήστος Γελαδάρης, Δημήτρης Γκόγκουρας, Γιώργος Στεφανής, Νίκος Μηλιός.
Πώς είναι η διασκέδαση εν μέσω πανδημίας θα ρωτήσουμε, για να απαντήσει ο Νίκος Σκουφάς λέγοντας ότι: «Είναι πολύ δύσκολη. Πλέον δεν υπάρχει η δυνατότητα να δουλέψεις πάνω από δύο ή τρεις μέρες γιατί ο κόσμος είναι κλεισμένος και ψάχνει την ευκαιρία του, ίσως κάποιο Σάββατο βράδυ. Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο που τα περισσότερα μαγαζιά/κέντρα διασκέδασης δεν δουλεύουν πάνω από μία ή δύο ημέρες». Ο Αχιλλέας Κωτσόπουλος από την πλευρά του θα συμπληρώσει σημειώνοντας ότι: «Νομίζω ότι πέρα από τον κορονοϊό και το έντονο αποτύπωμά του, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και την οικονομική κρίση που έχει πλήξει τα νοικοκυριά και έχει αλλάξει τη διασκέδαση. Εμείς από την πλευρά μας είμαστε μια πολύ μεγάλη ομάδα, ο καθένας με το δικό του είδος ρεπερτορίου για να μπορέσουμε να διασκεδάσουμε με τον καλύτερο τρόπο τους Λαρισαίους. Ο Μύλος 1927 είναι σταθερό σημείο διασκέδασης για τους Λαρισαίους. Μια ιστορία που ξεκίνησε από το 1989, για έκτο χρόνο «τρέχουμε» τη σκηνή ο Αλκης Σακογιάννης κι εγώ και προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο...». Γιατί να έρθουν στον Μύλο θα ρωτήσουμε τη Σοφία Μονέζη, «Μα γιατί είμαστε εμείς» θα πει αφοπλιστικά για να ξεσπάσουν όλοι στα γέλια, συμπληρώνοντας ακόμα ότι: «Όσοι έρθουν θα ακούσουν διαχρονικά τραγούδια, καλές φωνές και καλό κλίμα. Περνάμε καλά και αυτό βγαίνει προς τα έξω (σ.σ. γέλια)». Ο Νίκος Νταλάκας θα πει με τη σειρά του: «Υπέροχος χώρος, ζεστός, με πάρα πολύ ωραίο ήχο και πολύ ωραίο κλίμα. Να αναφέρουμε ότι στον χώρο τηρείται απαρέγκλιτα το πρωτόκολλο του ΕΟΔΥ για την προστασία από τον Covid-19». Ένα τραγούδι που θα αφιέρωνε στους Λαρισαίους ζητήσαμε να μας πει η Λιτοχωρίτισσα Σίσσυ Πολυδώρου «Δεν ξέρω πόσο σας αγαπώ». Ήθελα χρόνια να έρθω να δουλέψω στη Λάρισα, φέτος τα κατάφερα και πραγματικά η συνεργασία με τα παιδιά και η παρουσία του κόσμου, με κάνουν να πω πως οι προσδοκίες μου βγήκαν αληθινές» θα σημειώσει, για να φωνάξουν τα άλλα μέλη του σχήματος: «Και το «Είμαστε αλάνια» αφιερώνουμε, και τους καλούμε να έρθουν να μας ακούσουν!». Τέλος, ζητήσαμε από τον μαέστρο Γιώργο Στεφανή δυο λόγια για το πρόγραμμα, «Προσπαθούμε να καλύψουμε όλα τα γούστα» θα πει, ενώ θα συνεχίσει λέγοντας: «Να έρχονται στον Μύλο και ανεξαρτήτως των μουσικών προτιμήσεων του καθενός να τους αρέσει αυτό που ακούν. Υπάρχουν οι κατάλληλες φωνές και οι κατάλληλοι καλλιτέχνες για να υποστηρίξουν με τον καλύτερο τρόπο το πρόγραμμα».