οι μοναχοί της Ιεράς Μονής Εισοδίων της Θεοτόκου και Αγίου Παντελεήμονος Αγιάς αποχαιρέτησαν χθες τον μακαριστό καθηγούμενό τους, αρχιμανδρίτη π. Αιμιλιανό Καζαντζίδη, ο οποίος εκοιμήθη μία μέρα πριν σε ηλικία 60 ετών μετά από γενναία μάχη που αγόγγυστα, με υπομονή και υποδειγματική ανδρεία έδωσε, αντιμετωπίζοντας βαριά ασθένεια που τον ταλαιπώρησε σκληρά τα τελευταία χρόνια.
Πλάι τους, συμπαραστάτες στον πόνο, με εμφανή τη θλίψη στα πρόσωπά τους, ο μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος, ο μητροπολίτης Γουμένισσας, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου κ. Δημήτριος, ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω Λιτοχώρου π. Μάξιμος, ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Μητροπόλεως Εδέσσης π. Φιλόθεος, ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Άνω Ξενιάς Βόλου π. Νεκτάριος, σύσσωμος ο κλήρος της Αρχιερατικής Περιφέρειας Αγιάς, ιερείς των Μητροπόλεων Δημητριάδος, Λαρίσης και Θεσσαλονίκης, μοναχές της Ιεράς Μονής Αγίου Γρηγορίου Παλαμά Κουφαλίων, όπως βέβαια και πλήθος κατοίκων του Δήμου Αγιάς που πολύ τον αγάπησαν και τους αγάπησε από την πρώτη στιγμή του ερχομού του στον τόπο τους, το 2005, όταν και άφησε μαζί με τον συνασκητή του αρχιμανδρίτη π. Νικόδημο τη Μητρόπολη Γουμένισσας, επιλέγοντας να συνεχίσουν τον μοναστικό τους βίο στο εγκαταλελειμμένο τότε μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα.
Σ’ ένα μοναστήρι που κυριολεκτικά αναγέννησαν οι δυο τους, αναδεικνύοντάς το ως χώρο πνευματικής έλξεως για όλη τη Θεσσαλική περιφέρεια, φάρο του πολιτεύματος του μοναχισμού και της Ορθόδοξης παράδοσης. Σ’ αυτό το μοναστήρι, δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους, ετάφη ο π. Αιμιλιανός, κι ενώ προηγήθηκε στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό της Αγιάς, αυτόν των Αγίων Αντωνίων, ιερατικό συλλείτουργο ενώπιον του σκηνώματος του μακαριστού καθηγουμένου και η εξόδιος ακολουθία.
Επικήδειοι εκφωνήθηκαν από τους δύο αρχιερείς, τον πρωτοσύγκελο της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος αρχιμανδρίτη Δαμασκηνό Κιαμέτη και από τον μοναχό π. Πρόδρομο εκ μέρους της μοναστικής αδελφότητας του Αγίου Παντελεήμονος.
Όλοι τους προσπάθησαν να σκιαγραφήσουν τη χαρισματική προσωπικότητά του τονίζοντας πως συνέβαλε τα μέγιστα στην πνευματική αναγέννηση της Αγιάς.
Τον χαρακτήρισαν πατρικό, αληθινό, διδακτικό, αγωνιστικό, ειλικρινή, άνθρωπο με σπάνια ευγένεια και υγιή εκκλησιολογική συνείδηση, απλό και προσηνή στον καθένα και στην καθεμία, που ως τύπος και υπογραμμός λειτουργικής ζωής και διακονίας υπηρέτησε ακούραστα το χριστεπώνυμο πλήρωμα με το κήρυγμα του θείου λόγου, την κατήχηση, το μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως, το έργο της φιλανθρωπίας, την ανακαίνιση και τον εξωραϊσμό οίκων του Θεού, με τον πνευματικό στηριγμό και τη Χριστώ παιδαγωγία της νεότητας. Άνθρωπο επίσης διακριτικό, σεμνό, εργατικό, πολυγραφότατο, με αυστηρή προσήλωση στην Ορθόδοξη παράδοση, με βαθύτατη εσωτερική ελευθερία και αποκρυσταλλωμένες απόψεις σε πολλά θέματα που άπτονταν της διακονίας του, άνθρωπο που με τη δυναμική του προσωπικότητα και την πολύπλευρη πνευματικότητά του πυροδότησε την κτιριακή και πνευματική αύξηση της μονής εμπνέοντας σε θεοφιλείς ψυχές τον πόθο της αφιερώσεως, ώστε σήμερα η Αγιά να καμαρώνει την ιστορική αυτή μονή πολλαπλώς αυξανόμενη και ακμάζουσα.
