Γιατί οι ανοιχτές δομές είναι η σωστή στρατηγική

Στο Κουτσόχερο ο τομεάρχης Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Γ. Ψυχογιός

Στη Δομή Φιλοξενίας Προσφύγων στο Κουτσόχερο Λάρισας βρέθηκε το Σάββατο ο τομεάρχης Μεταναστευτικής Πολιτικής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, βουλευτής Κορινθίας, Γιώργος Ψυχογιός, συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. Λάρισας

που την αποτελούσαν ο βουλευτής Λάρισας, Βασίλης Κόκκαλης, η αναπληρώτρια συντονίστρια, Μαρία Λυροπούλου, η υπεύθυνη του τμήματος Αλληλεγγύης και Δικαιωμάτων, Ελένη Σδράλη και το μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής, Ερμίνα Μαγαλιού. Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. συναντήθηκε με τον διοικητή της Δομής, Απόστολο Παπαπαρίση και εργαζόμενους σε αυτή και είχε την ευκαιρία να ξεναγηθεί σε όλες τις εγκαταστάσεις της.
Στη συνέχεια, με δήλωσή του, ο Γιώργος Ψυχογιός τόνισε ότι «η συγκεκριμένη δομή δημιουργήθηκε επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είχε δουλέψει καλά στο παρελθόν και νομίζω ότι στην ίδια λογική συνεχίζει αξιοπρεπώς, με συνθήκες ανθρώπινες, με την ανάγκη βέβαια να βελτιωθούν πολλά πράγματα στο κομμάτι της καθημερινότητας, του ασύλου, αλλά και της ένταξης. Γι’ αυτό είμαστε εδώ, μαζί με τους εργαζόμενους, τον διοικητή και όλους τους εμπλεκόμενους, προκειμένου να βοηθήσουμε και τους πρόσφυγες αλλά και την τοπική κοινωνία και γενικά για την εικόνα της χώρας».
Ο τομεάρχης Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. επισήμανε ότι «οι ανοιχτές δομές, οι οποίες είναι οργανωμένες, έχουν σχέδιο και στις οποίες συνεχίζεται μια πολιτική που αντιμετώπιζε τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους σαν μικρή κοινωνία και κοινότητα, έχουν αποτέλεσμα, απέναντι στις κλειστές δομές τις οποίες μεθοδεύει η Κυβέρνηση και στα νησιά, με τον Υπουργό να πανηγυρίζει σήμερα στη Σάμο, που θα φιλοξενήσει και θα φυλακίσει εκεί χιλιάδες ψυχές στον ρόλο της ασπίδας της Ευρώπης. Εμείς, απέναντι σε αυτό, λέμε ότι η λογική και η αποτελεσματική στρατηγική, η ανθρωπιστική, αλλά και η νόμιμη είναι η λειτουργία μικρών, ανοιχτών δομών, σε αλληλεπίδραση με τις τοπικές κοινωνίες, με δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους, και σε ισορροπία με τις τοπικές κοινωνίες. Με εργαζόμενους οι οποίοι να έχουν δικαιώματα, και τους συμβασιούχους αλλά και μόνιμους που πρέπει να προσλάβουν, και βέβαια χωρίς πολιτικές και στρατηγικές περικοπών δικαιωμάτων, γκρίζες ζώνες, αόρατους ανθρώπους, επαναπροωθήσεις ή κόψιμο της ένταξης, που συνεχίζονται σε όλα τα επίπεδα».