«Η 14η Σεπτεμβρίου 1922, είναι μια μέρα, η οποία θα μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη όλων μας. Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας δολοφονήθηκαν, ενώ πάρα πολλοί εκδιώχθηκαν βιαίως, ζώντας μια τραγωδία ζωής. Ποιος μπορεί να λησμονήσει τις ανθρώπινες «θηριωδίες», τις αρπαγές και τους βανδαλισμούς στα σπίτια, το βίαιο γκρέμισμα των σπιτιών των κατοίκων, την ισοπέδωση των ιερών ναών των Εκκλησιών… Η ανθρώπινη ζωή μηδενίστηκε, η αξιοπρέπεια καταρρακώθηκε, ισοπεδώθηκε, αφανίστηκε.
Μετά από πρόταση μικρασιατικής καταγωγής βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, το έτος 1998 ψηφίστηκε ομόφωνα στη Βουλή και καθιερώθηκε η 14η Σεπτεμβρίου ως «Ημέρα Εθνικής Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος». Η ημέρα αυτή, αποτελεί για όλους μας, θεσμικά και ανθρώπινα, μια ημέρα μνήμης και εθνικής περισυλλογής. Συνιστά συνειδητή υποχρέωση όλων μας, γιατί η Μικρασιατική Καταστροφή στοιχειώνει το συλλογικό «θυμικό» του λαού μας. Η Λάρισα και ευρύτερα ο νομός μας, υποδέχτηκε εκατοντάδες ξεριζωμένους Έλληνες της Μικράς Ασίας.
Οι Άνθρωποι αυτοί, αν και βασανισμένοι και ξεριζωμένοι από την «ιδιαίτερη» πατρίδα τους, με τη νοικοκυροσύνη τους, τη δημιουργικότητα και την τεχνογνωσία τους, συνέβαλαν στην ανοικοδόμηση του τότε ελληνικού κράτους, αποτελώντας φάρους δημιουργικότητας και πολιτισμού.
Και αυτοί ακριβώς δίνουν το πιο δυνατό μήνυμα: μνημονεύουμε «τις αλησμόνητες πατρίδες», αναστοχαζόμαστε, αλλά και προχωράμε προς το μέλλον. Είναι ορατό σε όλους μας, ότι σήμερα βιώνουμε, συνεχώς, προκλήσεις εκ μέρους των γειτόνων μας.
Η Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, αποκτά επίκαιρο χαρακτήρα, γεγονός που μας προτρέπει να επαγρυπνούμε για την πατρίδα μας. Αυτήν την ιστορική μνήμη έχουμε χρέος να τη διαφυλάξουμε και να την αναδεικνύουμε διαρκώς ως τη μόνη ιστορική αλήθεια, διεκδικώντας από τη Διεθνή Κοινότητα την αναγνώριση της Γενοκτονίας και την παραδοχή της εκ μέρους της γείτονoς χώρας. Η πρόταση του Κινήματος Αλλαγής στη Βουλή για την ανάληψη πρωτοβουλιών διεθνοποίησης της Γενοκτονίας και των εγκλημάτων των Τούρκων εις βάρος των λαών της Ημετέρας Ανατολής, είναι στην κατεύθυνση αυτήν.
Η άρνηση της συμφιλίωσης με την ιστορική αλήθεια αποτελεί άρνηση και για τη συμφιλίωση με τις βασικές έννοιες της ειρήνης, της συνεργασίας των λαών, του αλληλοσεβασμού και της δημοκρατίας» .