μπορούμε να είμαστε απολύτως ουσιαστικοί, χωρίς απαραίτητα να είμαστε δυσάρεστα θορυβώδεις. Να είμαστε δυναμικοί και διεκδικητικοί, χωρίς να χάνουμε την ευπρέπειά μας και να μη λησμονούμε ότι, πάνω από όλα, φέρουμε την ιδιότητα του Δικηγόρου. Να μην επενδύουμε σε διχαστικές ρητορικές και πρακτικές, αλλά να επιδιώκουμε τη σύνθεση» τονίζει ο υποψήφιος για την προεδρία του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας, Τρύφων Τσάτσαρος. Ο κ. Τσάτσαρος υπηρέτησε στο Δ.Σ. του ΔΣΛ για τρεις διαδοχικές θητείες από το 2008 έως το 2017 σε διάφορες θέσεις (μέλος, γεν. γραμματέας και Α’ αντιπρόεδρος), ενώ στις δύο τελευταίες εκλογές, αναδείχθηκε πρώτος σε σταυρούς. Επίσης από τη σύσταση, το 2013 του Ινστιτούτου Κατάρτισης Διαμεσολαβητών Λάρισας έως το 2019, υπήρξε μέλος του Δ.Σ. επιφορτισμένος με το πρόγραμμα κατάρτισης του ΙΝΚΑΔΙΛ, που αποτέλεσε το πρώτο Ινστιτούτο στην περιφέρεια. Μιλώντας σήμερα στην «Ε», ο κ. Τσάτσαρος παρουσιάζει τις προτεραιότητές του, αναφέρεται στο «στοίχημα» των εκλογών του Νοεμβρίου και τέλος, σχολιάζει τις παρενέργειες της πανδημίας στον δικηγορικό κλάδο, ενώ για την καθυστέρηση απόδοσης δικαιοσύνης σημειώσει την εκτίμησή του, ότι λόγω της πανδημίας στα ποινικά δικαστήρια θα αργήσει να εξομαλυνθεί η κατάσταση.
Αναλυτικά η συζήτησή μας με τον κ. Τσάτσαρο έχεις ως εξής:
• Κύριε Τσάτσαρε, δηλώσατε την πρόθεσή σας να κατέλθετε στις εκλογές του ΔΣΛ ως υποψήφιος πρόεδρος. Κατ’ αρχάς, σας απασχολεί μήπως αυτή η τετραετής «αποχή», διέκοψε ή έστω επηρέασε με κάποιον τρόπο την επικοινωνία ή την επαφή σας με τους συναδέλφους σας;
- Στα 25 χρόνια που ασκώ ενεργή δικηγορία, ουδέποτε η ποιότητα και η αμεσότητα των σχέσεών μου με τους συναδέλφους μου καθορίστηκαν από τη συμμετοχή μου ή μη στα κοινά του Συλλόγου και την εκ μέρους μου κατοχή ή μη αξιώματος στο Δ.Σ. Γνωρίζω προσωπικά το σύνολο των συναδέλφων μου, μιλάω, ανταλλάσσω απόψεις, συνεργάζομαι ή αντιδικώ με τους περισσότερους, η δε αλληλεπίδρασή μας, γίνονταν πάντοτε με την ίδια ζέση, τον ίδιο ειλικρινή τρόπο και τον ίδιο αμοιβαίο σεβασμό. Η αλληλεπίδραση αυτή δεν ξεκίνησε ούτε διακόπηκε ξαφνικά, εξαιτίας της συμμετοχής μου ή μη σε κάποια εκλογική διαδικασία. Κατ’ αυτήν την έννοια, σας λέω εν τιμή ότι νιώθω πάντοτε το ίδιο κοντά στους συναδέλφους μου και τις σχέσεις μας, καθώς και την επικοινωνία μας, πάντοτε εξίσου ουσιαστικές.
Πιστεύω δε, ότι ακριβώς το ίδιο νιώθουν και οι συνάδελφοί μου.
• Ποιο θεωρείτε πως είναι το «στοίχημα» των εκλογών του Νοεμβρίου στον ΔΣΛ;
- Θα μου επιτρέψετε να διευρύνω την εικόνα και να μιλήσω για «στοίχημα» που αφορά όχι μόνο το ΔΣΛ, αλλά τους δικηγορικούς συλλόγους όλης της χώρας. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, το δικηγορικό σώμα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα ουκ ολίγες φορές. Υποχρεώθηκε πολλές φορές να αναμετρηθεί με κρίσεις, προκλήσεις, αστοχίες, σκοπιμότητες ή ολιγωρίες. Ομολογουμένως, το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που θα θέλαμε. Οι εν πολλοίς ατυχείς αυτές αναμετρήσεις, πέραν των προφανών οικονομικής φύσεως παρενεργειών, οδήγησαν μοιραία και σε απαξίωση την έννοια του συνδικαλιστή δικηγόρου. Όχι απαραίτητα στα μάτια της κοινωνίας -που ποτέ ίσως δεν θέλησε να αναγνωρίσει επακριβώς τη φθίνουσα πορεία του κλάδου-, σίγουρα όμως στα μάτια των συναδέλφων μας. Μια σύντομη πλοήγηση σε σχετικές συζητήσεις που συχνά «ανάβουν» στις διαδικτυακές δικηγορικές ομάδες, αποδεικνύει του λόγου μου το αληθές. Κατόπιν τούτου, σας απαντώ ότι το μεγάλο στοίχημα για μένα είναι αυτό: Κατ’ αρχάς, άξιοι και ικανοί συνάδελφοι -και σας βεβαιώνω ότι στο ΔΣΛ υπάρχουν πάρα πολλοί- πρέπει να πειστούν ότι δεν είναι μάταιος κόπος να αναμειχθούν ενεργά στις επικείμενες εκλογές, ώστε οι συνάδελφοί μου να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν τις καλύτερες δυνατές επιλογές υποψηφιοτήτων. Δευτερευόντως, μέσα από τις επιλογές αυτές, να εκλεγούν εκείνοι, που όταν έρθει η δική τους σειρά να κληθούν να αναμετρηθούν από θέσεις ευθύνης με τα προβλήματα του κλάδου, να αποδειχθούν λιγότερο θορυβώδεις και περισσότερο ουσιαστικοί από προηγούμενους και σίγουρα πιο αποτελεσματικοί.
Μόνον έτσι θα αρχίσει επιτέλους να αναστρέφεται αυτό το δυσμενές για τη δικηγορία κλίμα και οι συνδικαλιστές θα αξιωθούμε να δικαιώσουμε την εμπιστοσύνη που διαρκώς ζητούμε από τους συναδέλφους μας.
• Τι θα αλλάξετε σε περίπτωση εκλογής σας στη διοίκηση του ΔΣΛ, τι θεωρείτε προτεραιότητα;
- Στην πρόσφατη δήλωση της υποψηφιότητάς μου μέσω της «Ε», είχα την ευκαιρία να τονίσω ότι ολοένα αυξανόμενα ποικιλόμορφα προβλήματα, απειλούν τον πυρήνα της επαγγελματικής, θεσμικής, κοινωνικής, αλλά και φυσικής υπόστασης του Λαρισαίου Δικηγόρου. Τόνισα επίσης ότι ο Πρόεδρος του ΔΣΛ, για να προσεγγίσει τη λύση των προβλημάτων αυτών, καλείται να επιδείξει -μεταξύ άλλων- ψυχραιμία και μετριοπάθεια, ώστε να συνθέσει δημιουργικά, βάζοντας τέλος στις συγκρουσιακές αντιλήψεις και τις ανούσιες αντιπαραθέσεις που ενέσκηψαν τα τελευταία χρόνια στους κόλπους του Συλλόγου. Αποφεύγοντας συνειδητά να γίνω δηκτικότερος, θα πω ότι όσοι συνδικαλιζόμαστε, μπορούμε να είμαστε απολύτως ουσιαστικοί, χωρίς απαραίτητα να είμαστε δυσάρεστα θορυβώδεις. Να είμαστε δυναμικοί και διεκδικητικοί, χωρίς να χάνουμε την ευπρέπειά μας και να μη λησμονούμε ότι, πάνω από όλα, φέρουμε την ιδιότητα του Δικηγόρου. Να μην επενδύουμε σε διχαστικές ρητορικές και πρακτικές, αλλά να επιδιώκουμε τη σύνθεση. Και φυσικά, να βγούμε επιτέλους από τον μικρόκοσμό μας και να δούμε τη «μεγάλη εικόνα». Είναι προφανές ότι το στίγμα στο οποίο κινείται το Διοικητικό Συμβούλιο, δίδεται από τον Πρόεδρό του. Αυτή λοιπόν ακριβώς είναι η προτεραιότητά μου! Υλοποιώντας αυτό ακριβώς το μοντέλο συνδικαλιστικής αντίληψης, να καταστήσω το ΔΣΛ, από την πρώτη κιόλας στιγμή, πιο άμεσο και αποτελεσματικό στην επίλυση των ποικιλόμορφων και σοβαρών προβλημάτων των μελών του και με εξέχοντα ρόλο τόσο στα κεντρικά όργανα εκπροσώπησης του κλάδου (Ολομέλεια και Συντονιστική των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων), όσο και στην τοπική κοινωνία. Και φυσικά, θελκτικότερο για τα μέλη του, που, για τους παραπάνω λόγους, νιώθουν όλο και πιο απομακρυσμένα από αυτόν. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε συνεχώς για τις υποχρεώσεις των Δικηγόρων έναντι του Συλλόγου μας, αλλά να λησμονούμε το αντίστροφο. Απολύτως ενδεικτικώς και μόνο, θα αναφερθώ στην ανάγκη ανάληψης άμεσης πρωτοβουλίας για την ανάκτηση της κεκτημένης κάποτε ταχύτητας του ΔΣΛ όσον αφορά τη διεξαγωγή συνεχών ποιοτικών επιστημονικών εκδηλώσεων (οι οποίες κάλλιστα μπορούν να διεξαχθούν ψηφιακά), αλλά και στην εμπέδωση σε κάθε συνάδελφο της βεβαιότητας, ότι ο ΔΣΛ, ασμένως και με τρόπο ουσιαστικό, θα προστρέξει αρωγός σε κάθε δίκαιο αίτημά του. Σας απαντώ κατ’αυτόν τον τρόπο, διότι με ρωτήσατε τι θα άλλαζα. Διότι προφανώς, πέραν των αλλαγών, είναι σαφές ότι με αίσθημα ευθύνης, θα συνέχιζα και θα εξέλισσα έτι περαιτέρω ό,τι θετικό επιτεύχθηκε από τις προηγούμενες διοικήσεις, με επίκεντρο τις ψηφιακές υπηρεσίες προς τα μέλη μας και την ψηφιακή τεχνολογία.
• Τα δικαστήρια έκλεισαν για καιρό λόγω πανδημίας, με επιπτώσεις στον κλάδο σας, επιβαρύνοντας το ήδη διογκούμενο πρόβλημα της μη ταχείας απονομής δικαιοσύνης. Πιστεύετε πως θα ισορροπήσει η κατάσταση;
- Θίγετε ένα μείζον θέμα, διότι κατ’αρχάς πολύ αμφιβάλλω εάν η αίσθηση του κόσμου είναι ότι τα δικαστήρια όντως είχαν κλείσει για καιρό. Υπήρξε ένα εκτεταμένο διάστημα καθολικής αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων, όπως υπήρξε και ένα ακόμα πιο εκτεταμένο, μέσα στο οποίο διεξάγονταν συγκεκριμένες μόνο διαδικασίες, με κριτήριο την αξιολόγηση του αναμενόμενου συγχρωτισμού. Οι παρενέργειες αυτής της κατάστασης υπήρξαν επαχθείς για τους δικηγόρους, διότι, ως γνωστόν, ο ζωτικός χώρος επαγγελματικής δράσης μας είναι τα Δικαστήρια και τα ακροατήριά τους, η δε μη λειτουργία τους ή η υπολειτουργία τους, είχαν προφανή καίριο οικονομικό αντίκτυπο. Επιπλέον, ιδιαίτερα προβλήματα προκάλεσε η συστηματική εμμονή στην έκδοση κάθε Σαββατοκύριακο της ΚΥΑ που ρύθμιζε τον τρόπο λειτουργίας των Δικαστηρίων από την επόμενη κιόλας ημέρα και για μια εβδομάδα. Το γεγονός αυτό, ελλόχευε τον διαρκή κίνδυνο του αιφνιδιασμού του Δικηγόρου αναφορικά με την προσήκουσα προετοιμασία των υποθέσεών του, προκαλώντας του εκνευρισμό, καθώς τον εγκλώβιζε σε μια διαρκή άσκοπη ετοιμότητα, απαξιώνοντας τον ρόλο του. Όσον αφορά το θέμα της σώρευσης των υποθέσεων που ματαιώθηκαν ή αποσύρθηκαν αυτό το διάστημα, στην οποία προφανώς αναφέρεστε κάνοντας λόγο για ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης, θα σας πω το εξής: Σε επίπεδο αστικών υποθέσεων, πρώτου τουλάχιστον βαθμού, θεωρώ ότι η κατάσταση θα έρθει σχετικά γρήγορα σε ισορροπία. Τούτο οφείλεται αφενός στο ότι οι υποθέσεις αυτές είχαν ήδη μειωθεί σημαντικά σε αριθμό τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αλλά και στο γεγονός ότι ικανός αριθμός αστικών διαδικασιών, διεξήχθησαν εντός της επίμαχης περιόδου.
Στις ποινικές όμως υποθέσεις, οι οποίες δεν διεξάγονταν κατά βάση επί μακρόν, θεωρώ ότι θα απαιτηθεί σημαντικό διάστημα για την εξομάλυνση της κατάστασης. Φυσικά αυτά ισχύουν για τα Δικαστήρια της Λάρισας για τα οποία έχω σαφή εικόνα, θεωρώ δε ότι στην Αθήνα, η ισορροπία θα αργήσει πάρα πολύ.
Σε κάθε δε περίπτωση, το μείζον πρόβλημα της καθυστέρησης απονομής δικαιοσύνης, είναι σαφές ότι δεν οφείλεται αποκλειστικά στις παρενέργειες της πανδημίας, αλλά αποτελεί μια διαχρονική παθογένεια, την οποία, εκλεγόμενος με την εμπιστοσύνη των συναδέλφων μου στη θέση του Προέδρου του ΔΣΛ, αυτονοήτως θα αναδείξω με κάθε τρόπο, στοχεύοντας στη βέλτιστη λύση».
