Αύριο Σάββατο 17 Ιουλίου, ανήμερα της εορτής, στις 7 το πρωί θα ψαλεί ο Όρθρος και στη συνέχεια η αρχιερατική πανηγυρική Θεία Λειτουργία, όπου θα συγχοροστατήσουν οι σεβασμ. μητροπολίτες Κοζάνης και Σερβίων κ. Παύλος και Ελασσώνος κ. Χαρίτων, θα συλλειτουργήσουν αρχιμανδρίτες και ιερείς της περιοχής και θα παραστούν οι αρχές του Δήμου Ελασσόνας. Υπενθυμίζεται πως πριν έξι χρόνια (το 2015) στον εορτάζοντα Ιερό Ναό του Σαραντάπορου προσήλθαν εκατοντάδες πιστοί και προσκυνητές για να προσκυνήσουν την Τίμια Κάρα της Μεγαλομάρτυρος Αγίας Μαρίνης, η οποία φυλάσσεται στην Ι. Μονή Αγίου Γεωργίου Ηλίων Αιδηψού και φιλοξενήθηκε για 3 ημέρες στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας Σαραντάπορου.
*Ο Ιερός Ναός Αγίας Μαρίνας Σαραντάπορου έχει τη δική του ιστορία. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα sarantaporo.gr: Η πρώτη εκκλησία της Αγίας Μαρίνας θεμελιώθηκε το 1872 στην πλατεία του χωριού. Το 1943 πυρπολήθηκε από τους Γερμανούς και το 1951-52 κατασκευάστηκε εκ νέου από το 103ο Τάγμα Πεζικού (…είχε κατασκηνώσει στο Σαραντάπορο) με διοικητή τον συνταγματάρχη Νικόλαο Κοροβέση. Ο τότε διοικητής Κοροβέσης σκέφτηκε να χτίσει την εκκλησία την οποία είχαν σκεπάσει προσωρινά με τέντες. Συστάθηκε τότε μια επιτροπή από τον διοικητή Κοροβέση, τον πρόεδρο του χωριού Ιωάννη Γκουτζουρέλα και τον δάσκαλο Ηλία Κωσταρίγκα, οι οποίοι επισκέφτηκαν τον τότε μητροπολίτη Καλλίνικο και του ζήτησαν βοήθεια για να ξαναχτιστεί η καμένη εκκλησία. Η Υπηρεσία Ανοικοδόμησης πρόσφερε όλα τα υλικά και σε 2-3 μήνες η εκκλησία ήταν έτοιμη.
Η εκκλησία αυτή κατεδαφίστηκε στις 7 Ιουνίου 1995, λόγω παλαιότητας και ζημιών που προκλήθηκαν από τον καταστροφικό σεισμό της Αιανής Κοζάνης, για να χτιστεί και πάλι. Σε μικρό χρονικό διάστημα και με την οικονομική συμβολή όλων των Σαρανταποριτών αποπερατώθηκε και έγιναν τα Θυρανοίξια του νέου Ναού στις 23 Αυγούστου 1998, από τον μακαριστό μητροπολίτη Ελασσώνος κυρό Σεβαστιανό. Η νέα εκκλησία της Αγίας Μαρίνας αποτελεί ένα στολίδι που κοσμεί την πλατεία του Σαραντάπορου, ενώ ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι το τέμπλο και ο εσωτερικός διάκοσμος του Ναού.
Του Γιάννη Μουκίδη