για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας, που αφορά την κύρωση σύμβασης δωρεάς του Ιδρύματος Νιάρχος με το Ελληνικό Δημόσιο, στον τομέα της υγείας, κατήγγειλε, μεταξύ άλλων, «την πολιτική εμπορευματοποίησης και της επιχειρηματικής λειτουργίας της, που εφαρμόζεται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις και έφτασε τη δημόσια υγεία στην άθλια κατάσταση που όλοι βιώσαμε την περίοδο της πανδημίας».
Ανέφερε ότι «το ΚΚΕ ψηφίζει κατά του νομοσχεδίου επί της αρχής, εκτός ορισμένων άρθρων που διευκολύνουν τους εργαζόμενους, που δεν αλλάζουν πάντως την ουσία του νομοσχεδίου που ενισχύει την εμπορευματοποίηση της υγείας» και κατήγγειλε «τις ευθύνες όλων των κομμάτων για την πανσπερμία των εργασιακών σχέσεων που επικρατεί στον τομέα της υγείας, στοιχείο που εντάσσεται στην παραπάνω στρατηγική ώστε το κράτος να απαλλάσσεται από το κόστος και τις υποχρεώσεις του για ένα δημόσιο σύστημα υγείας και να ενισχύεται ο ιδιωτικός τομέας.
Με το νομοσχέδιο επεκτείνονται οι προσωρινές και ορισμένου χρόνου σχέσεις εργασίας, ενώ διαιωνίζεται η μετακίνηση των εργαζομένων από μονάδα σε μονάδα. Πουθενά στο σχέδιο νόμου δεν γίνεται λόγος για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού ή τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων εργαζομένων, παρότι είναι αναγκαίοι για τη λειτουργία του συστήματος υγείας αφού τα κενά ξεπερνούν τα 30.000, ακόμη και την περίοδο πριν την πανδημία». Έφερε συγκεκριμένα παραδείγματα για τις αρνητικές συνέπειες από τη μετακίνηση του προσωπικού, «όπως στο Θριάσιο Νοσοκομείο από όπου μετακινούνται υγειονομικοί για να πάνε στα εμβολιαστικά κέντρα, αποδυναμώνοντας την καθημερινή λειτουργία του νοσοκομείου. Αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα άρθρα που προβλέπουν την παράταση των ελαστικών μορφών εργασίας γεγονός που αποτελεί προπομπό για παράταση του εργάσιμου βίου με άλλοθι την πανδημία, αντί να γίνουν νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού». Αναφέρθηκε ακόμα στην εμπορευματοποίηση τομέων, όπως η φύλαξη, η καθαριότητα, ανοίγοντας τον δρόμο στους εργολάβους προμηνύοντας την είσοδό τους σε μία σειρά τομείς. Κατήγγειλε ακόμα ότι «η Κυβέρνηση αξιοποιεί την πανδημία ενισχύοντας προκλητικά τους επιχειρηματικούς ομίλους και με την αποπληρωμή των χρεών τους, αλλά και με τις αυξημένες τιμές στις υπηρεσίες που πουλάνε στο κράτος αντί για την επίταξη τους χωρίς αποζημίωση. Είναι πρόκληση το «δωράκι» που κάνει προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, η σημερινή Κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, με το clow back όπως και την αποπληρωμή των ποσών που χρωστάνε στο κράτος σε δέκα χρόνια, σε 120 δόσεις και μάλιστα άτοκες».
