Η καταγωγή του από την Κρανιά Καρδίτσης και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Φαναρίου. Κατετάγη στην Ελληνική Χωροφυλακή και συμμετείχε ως δόκιμος χωρ/λαξ (και ως μαχητής) στη Μάχη της Κρήτης. Επέζησε των διασωθέντων δοκίμων και λοιπών ανδρών της Χωροφυλακής και -περιπετειωδώς- έφθασε στην ηπειρωτική Ελλάδα και εν τέλει στην πατρίδα του (Κρανιά Καρδίτσης). Μετά την απελευθέρωση και την ανασύσταση της Χωροφυλακής, εισήχθη στη Σχολή Αξιωματικών. Η εργατικότητά του, η εντιμότητά του, η σοβαρότητά του και η εμπιστοσύνη της Πολιτείας τον ανέδειξαν ηγήτορα της «Ελληνικής Χωροφυλακής» για πολλά έτη, αμέσως μετά τη μεταπολίτευση. Τον διέκρινε η αγάπη του προς τους κατωτέρους (και χαμηλόβαθμους οπλίτες, κατά την υπηρεσιακή ορολογία). Δίκαιος στις αποφάσεις του, που συνδύαζε την αγάπη με την επιείκεια, την εφαρμογή των νόμων και των κανονισμών με την πειθαρχία. Η υπηρεσιακή του ανέλιξη, του μακροβιοτέρου των αρχηγών της πάλαι ποτέ Ελληνικής Χωροφυλακής, ξεκίνησε από τον βαθμό του χωροφύλακος μέχρι τον βαθμό του αντιστρατήγου. Πνεύμα οργανωτικό, επέφερε αλλαγές στο οργανόγραμμα του Αρχηγείου και των περιφερειακών υπηρεσιών. Εκσυγχρόνισε τις παραγωγικές Σχολές και αναβάθμισε τη εκπαίδευση των δοκ. χωροφυλάκων. Επέβαλε την αξιοκρατία και την διαφάνεια στις εισαγωγικές εξετάσεις των βαθμοφόρων και αναβάθμισε τις Σχολές Ενωμοταρχών και Αξιωματικών, στις οποίες δίδασκαν και καθηγητές Πανεπιστημίου, πλην των αξιωματικών. Κατέλειπε φήμη δικαίου και σοβαρού αξιωματικού, αποδεκτού από το σύνολο του προσωπικού του Σώματος (αξιωματικών και χαμηλόβαθμων).
Η Καρδίτσα είναι υπερήφανη για τον τ. αρχηγό Νικόλαο Κουτσιανά και βεβαίως όσοι εξ ημών συνέπεσε να τον έχουμε φυσικό προϊστάμενο και αρχηγό του Σώματος. Ομιλούσε πάντοτε για την ιδιαίτερή του πατρίδα και τα νεανικά του χρόνια στο χωριό του και το Φανάρι, στο οποίο καθημερινά πηγαινοερχότανε για να ολοκληρώσει τις εγκύκλιες Γυμνασιακές σπουδές του.