βάζοντας τέλος στη δικαστική περιπέτεια Λαρισαίου οφθαλμιάτρου, μετά την αναγνώριση της μειωμένης αξίας δύο ακινήτων στον Βόλο, με αποτέλεσμα το αδίκημα να μετατραπεί σε πλημμέλημα και τελικά να παραγραφεί.
Μεταξύ των κατηγορουμένων και ένας 49χρονος Αλβανός υπήκοος και κάτοικος Βόλου, ο οποίος πλαστογραφώντας διαθήκη άκληρης χήρας στρατιωτικού, κατέθεσε μήνυση σε βάρος της οικογένειας Λαρισαίου οφθαλμιάτρου, σέρνοντάς τον έτσι στα δικαστήρια (σ.σ. κατηγορούμενο για απάτη και πλαστογραφία), επιτυγχάνοντας μάλιστα πρωτόδικα την καταδίκη τους, δηλώνοντας πως η αξία των δύο ακινήτων που περιλαμβανόταν στη διαθήκη ανερχόταν στις 200.000 ευρώ.
Μόνο που χθες, Βολιώτης εργολάβος οικοδομών κατέθεσε στο Δικαστήριο πως η εμπορική αξία των επίμαχων ακινήτων είναι χαμηλή και σήμερα έχει απομειωθεί περισσότερο, ενώ και ο ίδιος ο 49χρονος Βολιώτης δήλωσε πως «πρόκειται για ένα παλιό διαμέρισμα χαμηλής αξίας». Η εισαγγελέας της έδρας σημείωσε πως κατά την ακροαματική διαδικασία αποδείχθηκε ότι η αξία των ακινήτων «δεν υπερβαίνει τις 120.000 ευρώ» προτείνοντας έτσι την παύση της δίωξης, με τον πρόεδρο του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας να ανακοινώνει την απόφαση για οριστική παύση της δίωξης.
ΑΚΛΗΡΗ ΧΗΡΑ
Η 78χρονη άκληρη χήρα στρατιωτικού απεβίωσε το 1997 σε ηλικία 78 ετών στη Νέα Ιωνία Βόλου και με την ιδιόγραφη διαθήκη της κληροδοτεί μία διώροφη οικία στη Νέα Ιωνία Βόλου και ένα διαμέρισμα για το οποίο τονίσθηκε μάλιστα χθες ότι βρίσκεται «σε παράνομο όροφο» και πως είναι ασύμφορη οικονομικά η διαδικασία νομιμοποίησης, εκμετάλλευσής του, κ.λπ. Με τη διαθήκη αυτή, τα επίμαχα ακίνητα κληρονομούνται στον Λαρισαίο οφθαλμίατρο. Όταν το σπίτι της θανούσης αποσφραγίζεται από την αστυνομία, πίσω από το καντηλάκι στο εικόνισμα του σπιτιού βρίσκεται μία άλλη διαθήκη, σύμφωνα με την οποία, η ίδια περιουσία, κληρονομείται στον 49χρονο Αλβανό υπήκοο, ο οποίος φρόντιζε την 78χρονη μέχρι τον θάνατό της. Πέντε χρόνια μετά, το 2003 και στο Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου δημοσιεύεται η δεύτερη διαθήκη που καθιστά κληρονόμο τον 49χρονο, ο οποίος μηνύει την οικογένεια του οφθαλμιάτρου για απάτη και πλαστογραφία δηλώνοντας πως η αξία της κληρονομιάς ανέρχεται σε 200.000 ευρώ. Το 2017 το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας δέχεται πως και οι δύο διαθήκες είναι πλαστές και έτσι καταδικάζει και τον οφθαλμίατρο, αλλά και τον 49χρονο (σ.σ. τέσσερις συνολικά κατηγορουμένους) σε ποινές φυλάκισης 6 ετών, κατηγορούμενους για πλαστογραφία και απάτη.
ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ
Η γραφολογική εξέταση ωστόσο αποδεικνύει πως είναι πλαστογραφημένη η δεύτερη διαθήκη που βρέθηκε στο καντηλάκι και κληρονομούσε τα ακίνητα στον 49χρονο και από τον Εισαγγελέα Βόλου ασκείται αυτεπάγγελτη δίωξη. Τον περασμένο Φεβρουάριο, το Τριμελές Εφετείο Λάρισας επιβεβαιώνει πως είναι πλαστή η διαθήκη που εμφάνισε ο 49χρονος Αλβανός υπήκοος και τα ακίνητα μεταβιβάζονται στον οφθαλμίατρο ως νόμιμο κληρονόμο. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στην απόφαση «το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας με την 370/2017 απόφασή του, δέχθηκε ότι και οι δύο ιδιόγραφες διαθήκες ήταν πλαστές, καθόσον δεν είχαν γραφεί και υπογραφεί από τη διαθέτιδα και κήρυξε ενόχους», τον 49χρονο και τον οφθαλμίατρο. Κατά την κρίση του Τριμελούς Εφετείου, «η από 29-9-1996 ιδιόγραφη διαθήκη δεν ήταν έγκυρη, καθόσον αποδείχθηκε ότι αυτή δεν είχε γραφεί και υπογραφεί από τη διαθέτιδα. Η τελευταία αν και επιδείκνυε ενδιαφέρον για το πρόσωπο του» 49χρονου «ανάλογο με το ενδιαφέρον που επιδεικνύει μια μητέρα προς το παιδί της, εντούτοις αποδείχθηκε ότι ουδόλως είχε μεριμνήσει για τη μετά θάνατο διάθεση της κινητής και, ακίνητης περιουσίας της με τη σύνταξη και υπογραφή της από 29-09 - 1996 διαθήκης, καθόσον δεν υπήρχε εμφανής προς τούτο λόγος.
Περαιτέρω, το λιτό και λακωνικό περιεχόμενο της διαθήκης και η επιλογή της τελευταίας σελίδας μια επιστολής που είχε λάβει κατά το έτος 1994 η φερόμενη - ως διαθέτιδα είναι στοιχεία που ομοίως δεν ανταποκρίνονταν στην ιδιοσυγκρασία της με βάση τα άνω αναφερόμενα στοιχεία του χαρακτήρα της, στην περίπτωση κατά την οποία πράγματι επιθυμούσε τη σύνταξη μιας διαθήκης με κληρονόμο τον» 49χρονο.
«Τα παραπάνω ενισχύονται και από το γεγονός ότι την ημέρα του θανάτου της ερευνήθηκε η οικία της και δεν ανευρέθηκε διαθήκη. Η δε ανακάλυψή της, κατά την προσωρινή αποσφράγιση της οικίας, που συνέβη μετά από επιδίωξη του» 49χρονου «πέντε έτη και πλέον από τον θάνατό της, με το πρόσχημα πρώτιστα ότι κατοικούσε στην άνω οικία και επιθυμούσε να λάβει τα προσωπικά του αντικείμενα, ενισχύουν την κρίση του δικαστηρίου ότι η εν λόγω διαθήκη ουδέποτε γράφτηκε και υπογράφηκε από τη θανούσα. Εξάλλου, ο ενάγων, ενόψει των οικονομικών του υποχρεώσεων, που δημιουργήθηκαν από την επαγγελματική του αβαρία, είχε κάθε λόγο να επιθυμεί να καταστεί κληρονόμος της θανούσας. Επομένως από τα αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκε ότι ο ενάγων - εφεσίβλητος, δεν ήταν τετιμημένος κληρονόμος με προγενέστερη έγκυρη διαθήκη. Κατά συνέπεια δεν είχε άμεσο έννομο συμφέρον για την έγερση της υπό κρίση αναγνωριστικής αγωγής, αναφορικά με την αναγνώριση της ακυρότητας της από 31-12-1996 διαθήκης. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκρινε αντίθετα έσφαλε - ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων δεκτού γενομένου ως ουσιαστικά βάσιμου του πέμπτου λόγου της εφέσεως» του οφθαλμιάτρου, με το Τριμελές Εφετείο Λάρισας να απορρίπτει την αγωγή του 49χρονου. Χθες λοιπόν ενώπιον πλέον του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας, εργολάβος οικοδομών κληθείς από την υπεράσπιση του 49χρονου κατέθεσε τα περί μείωσης της εμπορικής αξίας των επίμαχων ακινήτων, με τον 49χρονο να καταθέτει επίσης, μεταξύ άλλων, πως πρόκειται για ακίνητα «χαμηλής αξίας». Έτσι το Δικαστήριο έπαυσε τη δίωξη κατά των κατηγορουμένων βάζοντας τέλος στη δικαστική περιπέτεια του οφθαλμιάτρου.
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ
