Η δικαιολογία ότι οι αυξήσεις αυτές οφείλονται σε αντίστοιχες αυξήσεις των πρώτων υλών διεθνώς, αλλά και της τιμής των ναύλων, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μας πείσει για αυτήν τη μαζική ανατίμηση όλων σχεδόν των προϊόντων, τη στιγμή που ευρείες κοινωνικές κατηγορίες βρίσκονται στα όρια της φτώχειας και δεδομένου ότι το φθινόπωρο πρόκειται να απελευθερωθούν οι απολύσεις.
Η αγορά δεν μπορεί να είναι ξέφραγο αμπέλι και υπεράνω ελέγχων και περιορισμών. Υπόκειται σε εσωτερικούς, κοινοτικούς και διεθνείς κανόνες.
Το εύλογο ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, είναι εάν υπάρχει η βούληση για να εφαρμοστούν έλεγχοι και κανόνες. Η Κυβέρνηση μπορεί ή να συνεχίσει να παρακολουθεί με σταυρωμένα τα χέρια την αγορά να κερδοσκοπεί ανεξέλεγκτα, μετατοπίζοντας, όπως ξέρει πολύ καλά να κάνει, για άλλη μια φορά την ευθύνη στους πολίτες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού που βρίσκονται ήδη στα όρια της φτώχειας ή να λάβει μέτρα, προκειμένου να μπει ένα όριο στις υπέρογκες αυξήσεις στις τιμές βασικών αγαθών.
Ας αποδειχθεί, έστω και για μία φορά, ότι δεν είναι άριστοι μόνο στο να καταστέλλουν δικαιώματα και να ιδιωτικοποιούν τα πάντα».