από Καρδίτσα, Βόλο και Λάρισα, μεταξύ των οποίων ένας πρώην τραπεζικός διευθυντής και δύο επενδυτές που παραπέμφθηκαν με κατηγορίες, μεταξύ των οποίων η απάτη κατ’ επάγγελμα σε βάρος τράπεζας και η ηθική αυτουργία σε απάτη. Η υπόθεση κατέληξε στα δικαστήρια με αφορμή πόρισμα εσωτερικού ελέγχου της τράπεζας σε βάρος του πρώην διευθυντή που θήτευσε σε διάφορα υποκαταστήματα, όπου έλαβαν χώρα χρηματοδοτήσεις και δανειοδοτήσεις για τις οποίες παραπέμφθηκε και ειδικότερα για δύο χρηματοδοτήσεις επαγγελματιών που ήθελαν να επενδύσουν, ο μεν πρώτος στα Φάρσαλα, ο δε δεύτερος στο Καρπενήσι, αλλά και για δανεισμό φίλων - πελατών εν αγνοία τους.
Από τον Νοέμβριο του 2004 που συντάχθηκε το πόρισμα του τραπεζικού επιθεωρητή, η υπόθεση δικάστηκε πρωτόδικα το 2014 με το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων να επιβάλει κάθειρξη 13 ετών στον πρώην τραπεζικό διευθυντή για απάτη κατ’ επάγγελμα σε βάρος της τράπεζας και κάθειρξη 10 ετών για ηθική αυτουργία σε απάτη στον επιχειρηματία που εκδήλωσε ενδιαφέρον για επένδυση σε περιοχή των Φαρσάλων. Όπως καταδίκασε με φυλάκιση 5 ετών για ηθική αυτουργία σε απάτη τον δεύτερο επιχειρηματία που εκδήλωσε ενδιαφέρον για επένδυση σε περιοχή του Καρπενησίου, με φυλάκιση 5 ετών για απάτη κατά συναυτουργία σε δύο ακόμη συγκατηγορούμενους και τέλος, φυλάκιση 3 ετών σε έναν ακόμη συγκατηγορούμενο (σ.σ. από τους έξι συνολικά) για το αδίκημα της απλής συνέργειας σε απάτη, όλοι τους εμπλεκόμενοι στην υπόθεση της επένδυσης του Καρπενησίου.
Οι κατηγορούμενοι άσκησαν έφεση επί της πρωτόδικης απόφασης, όπως έφεση άσκησε και εισαγγελέας για την απαλλαγή κατηγορουμένου από μια κατηγορία, με αποτέλεσμα η υπόθεση να εκδικαστεί χθες σε δεύτερο βαθμό, 17 χρόνια από τη διατύπωση των κατηγοριών το 2004 και μετά από πολλές αναβολές - με αφορμή και την πανδημία του κορονοϊού – από τις 20 Σεπτεμβρίου που εισήχθη πρώτη φορά στο Πενταμελές Εφετείο. Επί της ουσίας ωστόσο, το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας αθώωσε το σύνολο των κατηγορουμένων που δέχθηκαν με ανακούφιση την απόφαση, αφού νωρίτερα ο εισαγγελέας της έδρας είχε προτείνει την ενοχή, μεταξύ άλλων, των δύο πρώτων κατηγορουμένων για την επένδυση στα Φάρσαλα. «Είμαι το εξιλαστήριο θύμα» δήλωσε ο πρώην τραπεζικός διευθυντής κληθείς από τον πρόεδρο αλλά και από εφέτη να εξηγήσει πως τον «άδειασε» η τράπεζα στην οποία εργαζόταν, χωρίς ωστόσο να δίνει πειστικές εξηγήσεις για άλλα δάνεια που εκδόθηκαν στο όνομα τρίτων, εν αγνοία τους. Με τους συνηγόρους υπεράσπισης να στηλιτεύουν «πρακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού» που ακολουθούσε το τραπεζικό σύστημα της χώρας «την εποχή των παχέων αγελάδων» προκειμένου να αποκτηθούν νέοι πελάτες και «τα στελέχη να εισπράττουν bonus».
«ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΟ ΘΥΜΑ»
Για την πρώτη επένδυση ο πρώην διευθυντής παραπέμφθηκε κατηγορούμενος ότι χρηματοδότησε «παράνομα» τον επιχειρηματία «χωρίς σχετική έγκριση, καταστρατηγώντας όλο τον κανονισμό χρηματοδότησης της τράπεζας» όπως κατέθεσε πρωτόδικα ο τραπεζικός επιθεωρητής. Χθες ο πρώην τραπεζικός διευθυντής απολογούμενος αρνήθηκε τις κατηγορίες, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι «από την υπηρεσιακή διεύθυνση λαμβάναμε εντολές» και αναφερόμενος στην πρακτική των τραπεζών σημείωσε πως «έπρεπε πάση θυσία να γίνει η επένδυση να μη φύγει ο πελάτης, η τράπεζα θα είχε μεγάλο κέρδος».
«Μα σας “άδειασαν” στο τέλος» παρατήρησε ο πρόεδρος με αφορμή την απόφαση της τράπεζας να τον παραπέμψει στη δικαιοσύνη. «Πώς εξηγείτε τη μεταστροφή της τράπεζας;» επέμενε ο εφέτης. «Είμαι το εξιλαστήριο θύμα» απάντησε ο πρώην τραπεζικός, χωρίς ωστόσο να δίνει πειστικές εξηγήσεις για τα δάνεια που έλαβαν γνωστοί του, εν αγνοία τους.
«Γιατί δώσατε χρήματα χωρίς έγκριση;» ρωτήθηκε από τον εισαγγελέα, για να απαντήσει πως «αποτελούσε συνήθη πρακτική η προχρηματοδότηση». Ο πρώτος επενδυτής απολογούμενος τόνισε πως «έκανα ό,τι μου υπέδειξε η τράπεζα αλλά εγώ καταστράφηκα. Δεν με άφησαν να ολοκληρώσω την επένδυση, έκλεισαν τους λογαριασμούς και με έβαλαν στη μαύρη λίστα» πρόσθεσε, επαναλαμβάνοντας ότι είχε τηρήσει όλη την προβλεπόμενη διαδικασία προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η επένδυσή του. Για να τονίσει αρκετές φορές πως δεν μπόρεσε να εξηγήσει τη μετέπειτα απόφαση της τράπεζας.
Την ίδια απορία για τη στάση της τράπεζας εξέφρασε απολογούμενος και ο δεύτερος επενδυτής που θέλησε να επενδύσει στο Καρπενήσι. Λέγοντας χαρακτηριστικά πως «καταρρεύσαμε» όταν η τράπεζα «μου έκλεισε τους λογαριασμούς και μου τράβηξαν τα χρήματα» με αφορμή δανεισμό για την αγορά οικοπέδων στην περιοχή προκειμένου να ακολουθήσει η επένδυση.
Ο εισαγγελέας της έδρας πρότεινε την ενοχή – για κάποιες από τις κατηγορίες - κατηγορουμένων για τις δύο επενδύσεις, σημειώνοντας τις αμφιβολίες του για την ενοχή του πρώην τραπεζικού διευθυντή για την επένδυση στο Καρπενήσι, σχολιάζοντας νωρίτερα πως και στις δύο περιπτώσεις οι απολογίες μοιάζουν στο ότι «η τράπεζα ήταν ενήμερη» για τις δανειοδοτήσεις των επενδυτών.
Η πολιτική αγωγή ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία των κατηγορουμένων, ενώ η υπεράσπιση στηλίτευσε πρακτικές τραπεζών «την εποχή των αθέμιτων ανταγωνισμών προκειμένου να δώσουν δάνεια και να κερδίσουν οι τράπεζες» επιβραβεύοντας μάλιστα στελέχη τους «δίνοντας bonus». «Σιωπηρά παρατυπούσαν» τονίστηκε χαρακτηριστικά «για να ολοκληρωθεί η επένδυση και μετά αναζητούσαν ευθύνες και όλοι έβγαζαν την ουρά τους απ’ έξω». Όλα έγιναν «την εποχή των παχέων αγελάδων», «της Ελλάδας που θέλαμε να φτάσουμε και δεν φτάσαμε ποτέ» και του τραπεζικού «ανταγωνισμού δανειοδοτήσεων του οποιουδήποτε» χωρίς επαρκείς αποδείξεις. Με το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας να κηρύσσει τελικά αθώους τους κατηγορούμενους, που δέχθηκαν με ανακούφιση την απόφαση.
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ
