Του Κ. Γκιάστα
Φωτ. Β. Ντάμπλης
Έεειιιι όπα, όπα, όπα...
Ο γνωστός ήρωας. Ο αγαπημένος Καραγιόζης. Η φιγούρα του μεγάλωσε γενιές και γενιές. Και έπειτα ήρθε το ίντερνετ, το βάιμπερ, το youtube και τα online games. Ποιος Καραγκιόζης τώρα;
Κι όμως, ένα παιδί πάει κόντρα στο ρεύμα της εποχής του. Λατρεύει τον Μπαρμπα - Γιώργο, κάθεται με τις ώρες για να αφομοιώσει τον Χατζηαβάτη, προσπαθεί να μπει στο πετσί του Καραγκιόζη. Μετά το σχολείο γράφει διαλόγους και σενάρια. Κατασκευάζει φιγούρες και σκηνικά. Ο 9χρονος Κωνσταντίνος Καραπόκης αποτελεί τη μετενσάρκωση του Ευγένιου Σπαθάρη. Ένας γνήσιος καραγκιοζοπαίκτης «γεννήθηκε» στην Τερψιθέα και αυτό είναι το ξεκίνημά του.
Το ραντεβού μας δόθηκε στο σπίτι του. Τα σκηνικά ήταν έτοιμα και η παράσταση ξεκίνησε με το που μπήκαμε. Μας... πήρε τα μυαλά με τη φαντασία του αφού έπαιξε και ειδικές παραγγελίες προσαρμοσμένες στη σύγχρονη εποχή και πάνω στα προβλήματα της κρίσης έπειτα από δική μας απαίτηση. Δίπλα μας η μητέρα του Βασιλική. Τον κοιτάει συγκινημένη. Την ρωτάμε πώς ξεκίνησε όλο αυτό: «Η αγάπη του γι’ αυτόν ξεκίνησε όταν ήταν 5 χρόνων σε κάποιες διακοπές στο Πευκί. Ο λατρευτός του θείος, Θανάσης, όντας εκπαιδευτικός θεώρησε ότι θα του άρεσε. Και έτσι κάθε βράδυ έβλεπε και μία διαφορετική παράσταση. Ηταν τυχερός γιατί ο καραγκιοζοπαίχτης που έπαιζε ήταν ο σπουδαίος Θανάσης Σπυρόπουλος. Αργότερα θα είχε την ευτυχία να γνωρίσει και τον ίδιο και τον γιο του Κωνσταντίνο. Δύο τόσο σπουδαίοι και τόσο απλοί άνθρωποι με αγάπη θα τον έβαζαν αργότερα και βοηθό στις παραστάσεις τους».
Αυτό ήταν λοιπόν... Από τότε άρχισε να ζωγραφίζει πρόσωπα σε χαρτί, μετά σε χαρτόνι, βρήκε λεπτό πλαστικό και τώρα χρησιμοποιεί χοντρό πλαστικό. Κόβει τα κομμάτια και αφού τα σχεδιάσει με ανεξίτηλους μαρκαδόρους, τα ενώνει με διπλόκαρφα αφού δημιουργήσει τις άκρες ένωσης. Στην αρχή για λαβή έβαζε καλαμάκια και τα κολλούσε με σελοτέιπ. Τώρα ο πατέρα του, του φτιάχνει λαβές μεταλλικές βιδωμένες στο ξύλο. Όσον αφορά στη σκηνή στα πρώτα χρόνια έπαιζε πίσω από ένα άσπρο σεντόνι πιασμένο με μανταλάκια, αργότερα μια σκηνή από κατάστημα. Όμως πάλι επενέβη ο πατέρας του Αλέξανδρος και του έφτιαξε μια «επαγγελματική» όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος, σκηνή.
«Τι να τον κάνω. Αφού του αρέσει θα πρέπει να τον στηρίξουμε και να τον βοηθήσουμε. Εμείς θα του δώσουμε ό,τι εφόδια μπορούμε» τονίζει με καμάρι και τον παίρνει στην αγκαλιά του. «Ο Σπυρόπουλος μας είπε πως έχει μέλλον γιατί είναι λαρυγγόφωνος και αυτό είναι σημαντικό».
Η παράσταση ολοκληρώθηκε με χειροκρότημα από όλους και τότε ο μικρός Κωνσταντίνος βρήκε και λίγο χρόνο για μας να μας πει: «Στο Δημοτικό Σχολείο Τερψιθέας που πηγαίνω έχει την κ. Αννα Γαϊτάνη, η οποία με στηρίζει, μ’ αγαπάει και μ’ ενθαρρύνει. Μου δίνει τη δυνατότητα μέσα σε κάθε σχολική χρονιά να δίνω δύο - τρεις παραστάσεις με πρωταγωνιστή τον Καραγκιόζη» ενώ όσον αφορά στους συμμαθητές του και την οικογένειά του είπε: «Οι συμμαθητές μου θεωρώ πως το σέβονται και αυτό με κάνει να νιώθω υπέροχα. Τους κάνω να γελούν και να προβληματίζονται. Είναι ωραίο συναίσθημα. Η οικογένειά μου είναι δίπλα μου και θεωρώ πως νιώθει υπερήφανη».
Μόλις μάθαμε πως δεν χρησιμοποιεί ίντερνετ πάντως εκπλαγήκαμε. «Έχω δει όλες τις παραστάσεις που έρχονται από διάφορους καραγκιοζοπαίχτες στη Λάρισα και στα γύρω χωριά. Εχω διαβάσει και έχω δει όλα τα DVD που αφορούν τον Ευγένιο Σπαθάρη, Σπυρόπουλο, Τάσο Γεωργίου, Αθω Δανέλη, Αθανασίου κ.λπ.» λέει και συνεχίζει: «Θα ήθελα να προχωρήσω σε ανώτερο επίπεδο όμως δεν υπάρχει κάποια σχολή ή εργαστήριο για να εξασκηθώ. Μόνος μου προσπαθώ και πειραματίζομαι. Μεγάλη χαρά μου έδωσε κάτι που είπε ο κ. Κωνσταντίνος Σπυρόπουλος στην πρόσφατη παράσταση που έδωσε. Είπε ότι τον Σεπτέμβρη θα γίνει Μουσείο Θεάτρου Σκιών. Θα γίνουν επίσης σεμινάρια από τον ίδιο και τον πατέρα του, και μετά θα δίνονται παραστάσεις».
Ο προπάππους του λέει έπαιζε Θέατρο Σκιών στη Δεσκάτη Γρεβενών. Από κει και έπειτα κανένα άλλο ιστορικό συνδετικό στοιχείο. Είναι αυτό που λένε να το έχεις στο αίμα σου. Ε, ο μικρός Κωνσταντίνος το ‘χει...
