Όπως, μεταξύ άλλων, σημειώνεται από το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση «το κράτος του Ισραήλ παίρνει θάρρος από την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, που πρόσφατα άνοιξαν πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ, και τη σιγή των κατά τ’ άλλα ευαίσθητων ηγετών της Δύσης στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το ελληνικό κράτος με τη σειρά του έχει προ πολλού εγκαταλείψει κάθε αλληλεγγύη προς τον λαό της Παλαιστίνης, ενώ οι προνομιακές του σχέσεις σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο με το κράτος του Ισραήλ και η διαμόρφωση επικίνδυνων αξόνων μαζί του, το καθιστούν και αυτό συνένοχο (ανεξάρτητα από τη διαδοχή των κυβερνήσεων) στο έγκλημα που συντελείται».
Από την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Λάρισας, μεταξύ άλλων, σημειώνεται ότι «το ισραηλινό κράτος αποτελεί τον βασικό και σταθερό σύμμαχο και αποδέκτη της «αλληλεγγύης» της λυκοσυμμαχίας ΗΠΑ, Ε.Ε., αυταρχικών Αραβικών καθεστώτων στην προσπάθεια εδραίωσης και επέκτασης των συμφερόντων τους στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Σε αυτό το πλαίσιο, το ελληνικό κράτος και οι ελληνικές κυβερνήσεις, η σημερινή και οι προηγούμενες, συνένοχες στο έγκλημα αναπτύσσουν περαιτέρω σχέσεις συνεργασίας του με το κράτος του Ισραήλ συνάπτοντας συμφωνίες, στρατιωτικές, οικονομικές, ενεργειακές, φτιάχνοντας αντιδραστικούς στρατιωτικούς άξονες».
Τέλος, από την «Κατάληψη Ντουγρού» τονίζεται ότι «η καταπίεση που βιώνουν οι κάτοικοι της Παλαιστίνης, είναι να αντιμετωπίσουν τον ξεριζωμό τους από τις κοινότητάς τους και για πολλούς, η μετανάστευση για μια καλύτερη ζωή γίνεται μονόδρομος, αφού όσοι και όσες μένουνε πίσω, στοχοποιούνται από το καθεστώς εξαιτίας της καταγωγής και της θρησκείας τους».