«Πώς θα παταχθούν οι αθέμιτες πρακτικές στα αγροτικά προϊόντα»

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΟΚΚΑΛΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Δέσμη προτάσεων για την αντιμετώπιση των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών σε ό,τι αφορά τα αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα, κατέθεσε από το βήμα της Βουλής, ο βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Βασίλης Κόκκαλης στο πλαίσιο της συζήτησης του σχετικού νομοσχεδίου.

Ο Λαρισαίος πολιτικός στάθηκε ιδιαίτερα στην ανάγκη εφαρμογής του πλαισίου που θεσμοθετήθηκε επί των ημερών του στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, το οποίο βάζει τέλος στις ανοιχτές τιμές των προϊόντων, με την υποχρεωτικότητα στις συβάσεις. Πρόσθεσε επίσης την ανάγκη εξεύρεσης αποθηκευτικών χώρων που θα δώσουν στους αγρότες περισσότερη διαπραγματευτική ισχύ για τα προϊόντα τους.
Μεταξύ άλλων στην τοποθέτησή του ο κ. Κόκκαλης ανέφερε: «Γνωρίζω δύο αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, οι οποίες καίνε τους αγρότες. Να ξεκαθαρίσω πως είναι άλλο η αθέμιτη εμπορική πρακτική και άλλο η παράνομη πράξη.
Η αθέμιτη εμπορική πρακτική -ακριβώς το λέει η λέξη- έχει την επίφαση νομιμότητας, αλλά χρησιμοποιεί ο οποιοσδήποτε αθέμιτους σκοπούς. Δύο είναι οι αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.
Πρώτον, οι ανοιχτές τιμές.
Κύριε Υπουργέ, έχετε την Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οποία ως κυβέρνηση είχε θεσμοθετήσει τις γραπτές συμβάσεις, και έχετε και την προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, η οποία απήντησε ότι, ναι, πράγματι το φαινόμενο των ανοιχτών τιμών είναι αθέμιτη εμπορική πρακτική. Διότι πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: παραδίδεται το προϊόν και η τιμή αργότερα. Αυτό δεν συμβαίνει; Αυτό συμβαίνει. Δεν πρέπει να το λύσουμε; Πρέπει. Το επιτρέπει η Οδηγία ή δεν το επιτρέπει; Βέβαια το επιτρέπει. Εδώ θα συναντήσουμε αντιδράσεις, κύριε Υπουργέ. Από ποιους; Από τους αγρότες που έχουν μεγάλη οικονομική άνεση και έχουν τη δυνατότητα να πουλήσουν το προϊόν χωρίς να κλείσει η τιμή, διότι αν δεν κλείσει η τιμή δεν έχει ολοκληρωθεί η σύμβαση. Συνεπώς, έχετε την Αξιωματική Αντιπολίτευση που σας το ζητά και το είχε κάνει για το βαμβάκι και έχετε και την προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, η οποία σε απάντηση είπε ότι «ναι, είναι αθέμιτη εμπορική πρακτική».
Δεύτερη εμπορική πρακτική, η οποία δεν κατονομάζεται, είναι τα καρτέλ. Πέρυσι η βρώσιμη ελιά είχε 0,98 ευρώ σε πέντε νομούς. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα προϊόντα. Για ποιον λόγο ο αγρότης, πρώτον, φοβάται να πάει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού; Φοβάται μην θεωρηθεί αθέμιτη εμπορική πρακτική και αυτή η συνεννόηση που υπάρχει -όχι πάντα, όχι παντού- και υπαχθεί στην Επιτροπή του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης όταν η ίδια η Οδηγία, δίνει τη δυνατότητα, το λέει ευθέως. Καταρχήν με την Οδηγία αυτή είναι ευκαιρία να ασκήσετε πολιτική με στρατηγική.
Και εδώ θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Οι κατώτατες εγγυημένες τιμές είναι λάθος σαν έκφραση, διότι δίνει το επιχείρημα στους ακραίους νεοφιλελεύθερους ότι αυτό απαγορεύεται από την ενωσιακή νομοθεσία. Πράγματι αυτό απαγορεύεται, αλλά η ίδια όμως η Ένωση τι λέει στην αιτιολογική έκθεση; Ποιος λέει ότι είναι ο πιο ευάλωτος από όλη την αλυσίδα; Ποιος είναι ο πιο ευάλωτος; Ο αγρότης. Τα κράτη-μέλη μπορούν να θεσπίσουν ακόμα πιο αυστηρές κυρώσεις, όχι απλώς ενσωμάτωση. Η ίδια η Οδηγία το λέει στην παράγραφο 9, ότι τα κράτη-μέλη δεν θα αντιγράψετε απλώς την Οδηγία. Μπορείτε να προχωρήσετε και πιο μπροστά. Μπορείτε να κάνετε πολιτική. Αυτό όμως θέλει στρατηγική και σχέδιο.
Κύριε Υπουργέ, αποθηκευτικοί χώροι για τους αγρότες για να ενισχυθεί η διαπραγματευτική δύναμη των αγροτών. Αυτό χρειάζονται οι αγρότες και οι συνεταιρισμοί. Χρειάζονται αποθηκευτικούς χώρους».