Στις «ουράνιες χορωδίες» ο Ναπολέων Λέκκας

ΠΡΟΣΒΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΚΟΡΟΝΟΪΟ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΗΞΕ Ο ΕΛΑΣΣΟΝΙΤΗΣ «ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΣ» - ΧΟΡΩΔΟΣ

ΕΛΑΣΣΟΝΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Γιάννη Μουκίδη
«Έφυγε» πρόσφατα από τη ζωή, σε ηλικία 86 ετών, μια από τις πλέον χαρακτηριστικές «φιγούρες» της παλαιάς Ελασσόνας, από τους παλαιότερους αυτοκινητιστές επαγγελματίες, ο «τροβαδούρος» και χορωδός Ναπολέων Λέκκας.

Ο γνωστός Ελασσονίτης προσβλήθηκε από τη μάστιγα της εποχής μας, τον κορονοϊό, και μετά από ολιγοήμερη νοσηλεία κατέληξε.
Ιδιαίτερα αγαπητός στην τοπική κοινωνία, με καταγωγή από το Λιβάδι Ελασσόνας, άτομο της καλής παρέας και της μουσικής, με φίλους όλων των ηλικιών, ανοιχτός και επικοινωνιακός, «γλεντζές», «εραστής» του χορωδιακού τραγουδιού, χιουμορίστας …με αστείρευτο χιούμορ, με ευαισθησίες, πνευματώδης. Χαμογελαστός και σοβαρός όταν έπρεπε. Από τους παλαιότερους Ελασσονίτες χορωδούς, μέλος χορωδιακών συνόλων, με τελευταία του παρουσία ως ενεργό μέλος στη χορωδία του Μουσικού Συλλόγου Ελασσόνας. Κοντά στην τοπική Εκκλησία, «διακόνησε» για χρόνια ως ιεροψάλτης στο αναλόγιο Ιερών Ναών και Μονών της περιοχής.  
Η πληθωρική του παρουσία θα λείψει από τους αμέτρητους φίλους του και όχι μόνο.
Πριν αρκετούς μήνες είχε την ατυχία να χάσει την αγαπημένη σύντροφο της ζωής του Τούλα. Αν και συνταξιούχος, παρέμενε «αειθαλής», «ανήσυχος», αεικίνητος και ενεργός έως και πριν λίγες ημέρες.
Αφήνει πίσω τους δύο γιους του εκπαιδευτικούς, τον Λάζαρο και τον Γιώργο με τις οικογένειές τους και επτά εγγόνια.
Στην Εξόδιο Ακολουθία, που τελέσθηκε σε αυστηρά στενό οικογενειακό κύκλο με την παρουσία ελάχιστων συγγενών και φίλων, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ελασσόνας, χοροστάτησε ο σεβασμ. μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων και συλλειτούργησαν ο πρωτοσύγκελος της Ι. Μητρόπολης - αρχιμανδρίτης π. Βησσαρίων Καραλάσκος, ο πρωτοπρεσβύτερος π. Χρήστος Γεροφάκας και ο διάκονος π. Ιάκωβος Γκασντερίδης.
Χαρακτηριστικά τα «λόγια καρδιάς» του μητροπολίτη Ελασσώνος κ. Χαρίτωνος, στο τελευταίο «αντίο»:
«Μεγάλη η συγκίνηση και η θλίψη όλων για τον θάνατο του αδελφού μας, μετά την ολιγοήμερη δοκιμασία της πανδημίας άφησε την τελευταία του πνοή. Αγαπητός αδελφός, μέλος της τοπικής κοινωνίας που έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του προς τα όμορφα και ωραία του τόπου μας. Φίλος της μουσικής και της εκκλησιαστικής παραδόσεως.
Με εκτιμούσε ιδιαίτερα και συχνά όταν συζητούσαμε με περιέγραφε εικόνες και ιστορίες από παλαιούς μητροπολίτες, μιλώντας ξεχωριστά για τον μακαριστό προκάτοχό μου Ιάκωβο, που μαζί του έζησε, διακόνησε, έψαλλε σε ιερές λειτουργικές ευκαιρίες. Συνέχισε την παράδοση αυτή όλα αυτά τα χρόνια και όσες φορές τον εκάλεσα να ψάλλει σε εκκλησίες της Μητροπόλεώς μας πάντα ανταποκρινόταν με μεγάλη προθυμία και χαρά σαν παιδί.
Πριν λίγες ημέρες τον συνάντησα, την πρώτη Κυριακή μετά τους σεισμούς, όταν μεταφέραμε από την Ι. Μονή Παναγίας Ολυμπιώτισσας την Εικόνα για τη Θεία Λειτουργία στο σεισμόπληκτο Μεσοχώρι.
Πήγαινε να εκκλησιαστεί στην Ολυμπιώτισσα και ανταλλάξαμε τις τελευταίες μας επί γης κουβέντες. Σήμερα τον προπέμπουμε στην αιωνιότητα. Ευχόμεθα την αιωνία ανάπαυση και να τραγουδά και εκεί ως μέλος της ουράνιας χορωδίας, να χαίρεται και να ψάλλει με τους αγγέλους…».