απέναντι....
Να θυμηθούμε την άνιση μάχη στο Αιγαίο με τις προσφυγικές ροές, που καθοδηγούνταν μαεστρικά από τους γείτονες; Θυμόμαστε όλοι τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και των φίλιων ΜΚΟ του...
Τότε που μας έλεγαν για τα περίφημα push back και διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους, χύνοντας δάκρυα για τους πρόσφυγες-μετανάστες-λαθρομετανάστες εισβολείς.
Μουζάλες, Τασίες, κ.λπ., θα μας μείνουν αξέχαστοι!
Να θυμηθούμε τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στα γεγονότα του Έβρου;
Να θυμηθούμε δηλώσεις στελεχών του;
Κυρίτσηδες, Μηταφίδηδες, κ.λπ.;
Τότε που ο ελληνικός στρατός με την αστυνομία, συνεπικουρούμενοι από τους ηρωικούς μας ακρίτες προσπαθούσαν να κρατήσουν τις ορδές των εισβολέων έξω από τη χώρα, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ καταδίκαζαν τους χειρισμούς της ελληνικής Κυβέρνησης κι έψαχναν αφορμή να υιοθετήσουν και να αναπαράξουν τα fake news που κατασκεύαζε η Τουρκία.
Κι επειδή μάλλον αισθάνονται την ανάγκη να αποδεικνύουν συνεχώς στον ελληνικό λαό ότι επενδύουν στην κοινωνική αναταραχή προκειμένου να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη, ερχόμαστε στη στάση τους την ώρα που η χώρα κι ο πλανήτης ολόκληρος δίνει τη μάχη ενάντια στην πανδημία.
Προφανώς θεωρούν ότι σε μια δυστοπική κοινωνία θα επιβιώσουν και θα κυβερνήσουν, αδιαφορώντας για το μέγεθος της καταστροφής!
Δεν εξηγείται αλλιώς η στάση και οι μεθοδεύσεις τους όλο αυτό το διάστημα, με αποκορύφωμα τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης και τις υποκινούμενες συγκεντρώσεις στις πλατείες της Αττικής και όλης της χώρας, εν μέσω αυστηρού lockdown!
Επεξεργάστηκαν, μεθόδευσαν και υποκίνησαν σχέδια αποσταθεροποίησης, με απίστευτο πολιτικό οπορτουνισμό με στόχο την επιδείνωση της εικόνας της χώρας και αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Κι ερχόμαστε στο πρόσφατο γεγονός με τον μικρό μαθητή στο πάρκο του Αγίου Αντωνίου στην πόλη μας, όπου η τακτική της στοχοποίησης της αστυνομίας βρήκε προσφορο έδαφος για ακόμα μια φορά και πριν αλέκτωρ λαλήσαι και πριν ολοκληρωθεί η έρευνα για το περιστατικό, ετοιμάζονται για νέα καλέσματα κατά της αστυνομικής βίας.
Έστω και τώρα, λοιπόν, μετά από όλα αυτά, τώρα που η χώρα συνεχίζει να δίνει σκληρή μάχη με τον αόρατο εχθρό, ας κάνουν την αυτοκριτική τους κι ας αποφασίσουν να βάλουν πλάτη.
Μπορεί να μην τους αρέσουν οι σημαίες και τα εθνικά σύμβολα, μπορεί να παθαίνουν αλλεργία με τις χριστιανικές συνήθειες, μπορεί να είναι κατά των παραδοσιακών αρχών και αξιών του Έθνους όπως αυτές συμπυκνώνονται στο τρίπτυχο πατρίδα, θρησκεία και οικογένεια, αλλά όμως αναπνέουμε τον ίδιο αέρα, πατάμε τα ίδια χώματα, τα παιδιά μας μεγαλώνουν μαζί και είμαστε υποχρεωμένοι να κρατήσουμε τη χώρα όρθια όλοι μαζί!
Ας το ξανασκεφτούν λοιπόν...
Γιατί όπως έλεγε κι ο Ζορζ Κλεμανσό, είναι πιο εύκολο να κάνεις πόλεμο πάρα ειρήνη...Με εκτίμηση,
Τασιόπουλος Γιώργος,
μέλος του Θεματικού Τομέα Προστασίας
του Πολίτη της ΝΔ