Τοποθέτηση του Δημήτρη Γελαλή για την Ευρωπαϊκή Περιφερειακή Πολιτική που δεν έγινε ποτέ
Αποχώρηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ από την εκδήλωση-φιέστα
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας Δημήτρης Γελαλής αποχώρησε από την ενημερωτική εκδήλωση με τον επίτροπο Johannes Hahn σε ένδειξη διαμαρτυρίας γιατί δεν του δόθηκε η δυνατότητα παρέμβασης. Όσον αφορά τις κατευθύνσεις για την Ευρωπαϊκή Περιφερειακή Πολιτική, αναφέρει μεταξύ άλλων: «Οι στόχοι της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, με υψηλά επίπεδα απασχόλησης, παραγωγικότητας και κοινωνικής συνοχής, είναι αόριστοι και ανεπαρκείς. Ειδικά για μια κοινωνία αντιμέτωπη με το φάσμα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, οφείλουμε να δίνουμε προτεραιότητα στην κοινωνική διάσταση, στην απασχόληση, και κυρίως στο αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι, χωρίς δημόσιες επενδύσεις, είναι αστείο να μιλάμε για ανάπτυξη.
Ενώ όλοι μιλάνε για ανάπτυξη, κανείς δεν κάνει απολογισμό του τι έφταιξε και δεν απέδωσαν τα προηγούμενα τέσσερα κοινοτικά «πακέτα». Κανείς δεν αμφισβητεί το κυρίαρχο αναπτυξιακό πρότυπο. Κανείς δεν συζητά για τις αιτίες που προκάλεσαν το σημερινό όχι μόνο δημοσιονομικό, αλλά και αναπτυξιακό τέλμα.
Για να ξεφύγουμε από τα σημερινά τρομακτικά αδιέξοδα και να υπάρξει ανάπτυξη στην Περιφέρεια, σταθερή αναπτυξιακή βάση, απαιτείται μια ριζοσπαστική εναλλακτική πρόταση περιφερειακού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση της ανεργίας, της φτώχειας και για μια ανάπτυξη με τη δυναμική της κοινωνικής διακυβέρνησης έναντι της οικονομικής.
Βασικά εργαλεία-μηχανισμοί για να προχωρήσει αυτή η εναλλακτική πρόταση είναι:
-Ισχυρός δημόσιος τομέας σε επίπεδο κράτους και αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού.
- Δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών και Τράπεζες Ειδικού Σκοπού.
-Αποτροπή των ιδιωτικοποιήσεων των στρατηγικών δημόσιων επιχειρήσεων (ΔΕΗ, ΝΕΡΟ, κ.α.) και ανάκτηση από το δημόσιο όλων αυτών των στρατηγικών δημόσιων επιχειρήσεων.
-Δομές κοινωνικής ένταξης σε περιφερειακό επίπεδο ως αναγνώριση του τεράστιου προβλήματος του κοινωνικού αποκλεισμού, της ανεργίας και της φτώχειας.
Αναγκαία συνθήκη για αυτή την αλλαγή του παραγωγικού συστήματος αποτελεί η ανάπτυξη και η διαμόρφωση ολοκληρωμένων παραγωγικών συμπλεγμάτων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, όπως:
-Στην αγροτοδιατροφική κατεύθυνση θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα. Η Περιφέρεια Θεσσαλίας θα μπορούσε να αναδειχθεί ως κατ’ εξοχήν περιοχή παραγωγής ποιοτικών αγροτικών προϊόντων της ελληνικής διατροφής. Η Περιφέρεια μπορεί να στηρίξει τα τοπικά αγροτικά προϊόντα, που με μειωμένο το κόστος παραγωγής θα ενισχύουν το εισόδημα των αγροτών.
-Στην τουριστική ανάπτυξη σε σχέση με τον αγροτοτουρισμό. Η τουριστική ανάπτυξη είναι μονόπλευρη και στρεβλή. Περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους γίνονται στόχος μεγαλοεπενδυτών. Πολλές εκτάσεις-φιλέτα έχουν περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ για να παραχωρηθούν σε ιδιώτες.
-Στην ενεργειακή κατεύθυνση της χώρας μας, η οποία οδηγείται στην ιδιωτικοποίηση, στην ανάπτυξη της βιομηχανίας, έρευνας και τεχνολογίας σε συνάρτηση με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και στον κατασκευαστικό τομέα δεν θα αναφερθούμε γιατί είναι ζητήματα που υποβάθμισε η κυβερνητική πολιτική όπως δείχνουν και οι αντίστοιχοι δείκτες».
