Προσφεύγει στον Εισαγγελέα για τις κλοπές χαλκού

Ο ΦΑΡΣΑΛΙΝΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΡΟΣΟΣ, ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

ΦΑΡΣΑΛΑ (Γραφείο «Ε»)
Σε αναφορά-καταγγελία στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας και στον Εισαγγελέα υπηρεσίας, προέβη χθες ο Φαρσαλινός αγρότης κ. Γιώργος Δρόσος, μετά τις επαναλαμβανόμενες κλοπές χαλκού από τα αγροτικά αρδευτικά συγκροτήματα στην ευρύτερη περιοχή της επαρχίας Φαρσάλων, κατά παντός υπευθύνου, εμπλεκομένου και ενεχομένου παντοιοτρόπως στις κατωτέρω αναφερόμενες παράνομες και άδικες πράξεις.

Αναλυτικά τα όσα αναφέρει η καταγγελία - αναφορά: «Με όλο τον σεβασμό προς την ελληνική δικαιοσύνη, θα ήθελα να αναφέρω και να καταγγείλω στην υπηρεσία σας τις συνεχείς και επαναλαμβανόμενες κλοπές χαλκού από τα αγροτικά αρδευτικά συγκροτήματα στην ευρύτερη περιοχή της επαρχίας Φαρσάλων, αλλά και σε όλη την επικράτεια.
Θα προσπαθήσω να προσεγγίσω αυτό το τεράστιο και άλυτο μέχρι στιγμής πρόβλημα παραθέτοντας τις σκέψεις μου με όσο πιο λογική σειρά μπορώ.
Ξεκινώντας θα ήθελα να δηλώσω την απόλυτη εμπιστοσύνη μου στην ελληνική δικαιοσύνη και είμαι σίγουρος ότι αν δρομολογηθούν οι έρευνες, όπως ξέρει και μπορεί και πάντα κάνει, θα υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κανένας άνθρωπος στον πλανήτη, όποιας προέλευσης και αν είναι δεν κλέβει χωρίς λόγο. Οι λόγοι, λοιπόν, που οδηγούν σε κλοπή κάποιον είναι δύο. Πρώτον να χρησιμοποιήσει ο ίδιος τα κλοπιμαία και δεύτερον να τα πουλήσει και να πάρει κάποια χρήματα (εμπορία). Στην προκειμένη περίπτωση η κλοπή του χαλκού γίνεται για να πουληθεί, μιας και ο χαλκός ούτε τρώγεται, ούτε πίνεται. Συνεπώς όταν κάποιο κλοπιμαίο πωλείται, αυτόματα δημιουργείται και συντελείται η πράξη της κλεπταποδοχής όταν ο αποδέκτης γνωρίζει την προέλευση. Φυσικά αυτή η πράξη γίνεται στην Ελλάδα, μιας και δεν περνάει από το μυαλό κανενός ότι οι κλέφτες τον εξάγουν. Το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιοι είναι αυτοί οι κλέφτες, ποιοι οι κλεπταποδόχοι και αν είναι αυτοί οι τελικοί παραλήπτες ή οι ενδιάμεσοι, καθώς και ο βαθμός και το είδος τής μεταξύ τους συνέργειας. Δεν προσπαθώ να καταλογίσω ευθύνες, αλλά να αναπτύξω τη λογική εξέλιξη των πραγμάτων. Υπάρχουν μαγαζιά υπαίθρια, οι λεγόμενες μάντρες που αγοράζουν παλιά σίδερα και μεταξύ αυτών και χαλκό και άλλα μέταλλα. Η δουλειά αυτών των μαγαζιών είναι να συγκεντρώνουν τα μέταλλα και να τα μεταπουλούν στα χυτήρια, όπου γίνεται και η τελική τους μεταποίηση. Όσον αφορά τον χαλκό η χρήση του είναι συγκεκριμένη και τα εργοστάσια που τον χρησιμοποιούν για την κατασκευή καλωδίων είναι συγκεκριμένα. Ο χαλκός που προέρχεται από κλοπή καλωδίων παρουσιάζει μια μεταβολή στο χρώμα του, μιας και για να διαχωριστεί από το πλαστικό καίγεται από τους κλέφτες. Άλλωστε οι δύο τσιγγάνοι που συνελήφθησαν στα Φάρσαλα πριν λίγες μέρες ήταν στη διαδικασία της καύσης των καλωδίων. Άρα, αυτοί εκτός από την κλοπή, γνωρίζουν και την περαιτέρω διάθεσή του, γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα. Τα ερωτήματα που εύλογα προκύπτουν είναι αγοράζουν νόμιμα οι μάντρες τον όποιο χαλκό πάει στην πόρτα τους; Ζητάνε από τους όποιους πωλητές την πιστοποίηση της προέλευσής του και νόμιμα παραστατικά της αγοραπωλησίας; Επιτρέψτε μου βάσιμα και λογικά να αμφιβάλλω. Μήπως υπάρχει κάποιο κύκλωμα που διακινεί κάποια ψεύτικα χαρτιά κτίσης χαλκού; Γνωρίζουν τα εργοστάσια την προέλευση του χαλκού; Ή όλα γίνονται εν κρυπτώ και παραβύστω («μαύρα»); Οπότε κάποιοι θησαυρίζουν παράνομα, επί βλάβη και του άμεσου θύματος (συνήθως αγρότη, ιδιοκτήτη του χαλκού), αλλά και του Ελληνικού Δημοσίου, λόγω της συντελουμένης οργανωμένης φοροδιαφυγής. Τα παραπάνω κατά την ταπεινή μου άποψη μπορούν να απαντηθούν εύκολα αν ερωτηθούν οι κλέφτες που συλλαμβάνονται από την Ελληνική Αστυνομία, πού πουλάνε τα κλοπιμαία. Αν αυτό συμβεί όλα μετά δρομολογούνται. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα υποδείξει τον τρόπο, όμως ότι αυτό που συμβαίνει χρόνια τώρα και προκαλεί τεράστιες οικονομικές ζημιές και στον πρωτογενή τομέα και στη ΔΕΗ μπορώ να το πω. Αυτό που επίσης μπορώ μετά βεβαιότητας να παραθέσω είναι το φοβερό ψυχολογικό σοκ που παθαίνει ένας άνθρωπος όταν έρχεται αντιμέτωπος με την καταστροφή της περιουσίας του από την άμεση απώλεια, αλλά και τη συνακόλουθη, ακόμα μεγαλύτερη δηλ. στην παραγωγή του. Αξιότιμε κε Εισαγγελέα, δεν είναι δυνατόν σε μια συντεταγμένη και ευνομούμενη κοινωνία να συνεχίζουν να υπάρχουν τέτοια φαινόμενα και να παραμένουν ουσιαστικά ατιμώρητα. Εκτός εάν θέλουμε να είμαστε ένα κατ’ ευφημισμόν κράτος δικαίου… Ένας και μόνον ένας τρόπος υπάρχει για να τελειώνουμε με αυτό. Η πάταξη της κλοπής και της κλεπταποδοχής. Αν κάτι δεν μπορεί να πουληθεί, μάλλον δεν συντρέχει λόγος να κλαπεί. Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω το Αστυνομικό Τμήμα Φαρσάλων για τη σύλληψη των δραστών και πιστεύοντας ότι οσονούπω το μαχαίρι θα μπει στο κόκκαλο η ελληνική δικαιοσύνη θα κάνει τη δουλειά της όπως πάντα. Θέτω τον εαυτό μου στη διάθεσή σας και παρακαλώ για τις δικές σας ενέργειες».