κ. Λίτσα Λιακούλη, σε δήλωσή της αναφέρει: «Ζω με αναπηρία δε σημαίνει ότι επιτρέπω να μειονεκτώ για οποιονδήποτε λόγο απέναντι σε κάθε είδους «κανονικότητες», όπως αυτές ιεραρχούνται από τους άλλους. Ζω με αναπηρία δε σημαίνει ότι δε διεκδικώ τα αυτονόητα δικαιώματά μου από την Πολιτεία, από τους συμπολίτες μου, ακόμη και από τους συγγενείς μου, των οποίων η συμπεριφορά και η στάση μπορεί να εμφορείται από «βολικότητες», που παραβλέπουν την ιδιαιτερότητά μου, χάριν δικής τους ευκολίας. Ζω με αναπηρία σημαίνει ότι αγωνίζομαι να ευαισθητοποιήσω την κοινωνία, προκειμένου να άρει όλα εκείνα τα εμπόδια, που δεν μου επιτρέπουν την ίση πρόσβαση στην εκπαίδευση, στην εργασία, στα μέσα μεταφοράς, στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή, στην ίδια τη Ζωή γενικότερα. Ζω με αναπηρία σημαίνει ότι επιδιώκω να αναγνωρίζομαι ως ίσος/-η απέναντι σε έναν κόσμο, που ούτως ή άλλως είναι «πολύχρωμος» και διέπεται από κάθε είδους διαφορετικότητες, για τις οποίες όλοι θα πρέπει να είμαστε περήφανοι, ακριβώς γιατί δεν είμαστε πανομοιότυπες «μηχανές», φτιαγμένες σε εργοστάσιο. Ζω με αναπηρία σημαίνει ότι είμαι ένας/μία από το 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους παγκοσμίως, που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του πλούσιου μωσαϊκού των συνολικά 7 δισεκατομμυρίων ανθρώπων του πλανήτη. Ζω με αναπηρία σημαίνει ότι, τώρα, καταβάλλω μεγαλύτερο αγώνα για την αφύπνιση μιας κοινωνίας, που ομφαλοσκοπεί ακόμα περισσότερο απέναντι στην ιδιαιτερότητά μου, απορροφημένη από την, όντως πρωτόγνωρη για τα συλλογικά μας βιώματα, πανδημική κρίση του Covid-19. Ζω με αναπηρία σημαίνει ότι βλέπω την «ικανότητα σε κάθε αναπηρία», πρεσβεύω πως όλοι είμαστε ίσοι, πως όλοι είμαστε διαφορετικοί, πως όλοι είμαστε υπερήφανοι ακριβώς εξαιτίας της διαφορετικότητάς μας. Ζω ΧΩΡΙΣ αναπηρία, σημαίνει απλά ότι δεν έτυχε να γεννηθώ ή να καταστώ στην πορεία ανάπηρος, ή ότι δεν είμαι ακόμη ανάπηρος ή τελικά ότι είμαι εν δυνάμει ανάπηρος, αφού σίγουρα γεράζω, άρα περπατώ πιο αργά, βλέπω πιο θολά, κουράζομαι πιο εύκολα και συνεπώς σίγουρα θα χρειαστώ όλα αυτά που σήμερα είναι απαραίτητα για τους ...ήδη ανάπηρους: Προσβασιμότητα, Ισότητα, Αξιοπρέπεια!
Πόσο μοιάζουμε όλοι τελικά! # Κανείς _Μόνος».
