Δίπλα στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή τους, έχουν ένα ποτήρι κρασί, ντόπιου παραγωγού, τα τυριά και τα αλλαντικά που ζήτησε ο καθηγητής να αγοράσουν, καθώς και ένα ταπεράκι με φαγητό για τις ανάγκες του μαθήματος, το οποίο μαγείρεψαν και τους το πρόσφεραν μαθήτριες του τμήματος, που έχουν ολοκληρώσει σπουδές μαγειρικής.
Όλοι είναι έτοιμοι για να ξεκινήσει το μάθημα γευσιγνωσίας οίνου και να ξυπνήσουν οι αισθήσεις της γεύσης, της όσφρησης και της όρασης… για να κατακτήσουν τη γνώση του καλού κρασιού.
Μέχρι και πριν λίγο καιρό κανείς δεν θα φανταζόταν ότι μία εκπαιδευτική διαδικασία που απαιτεί την ενεργοποίηση των βασικών αισθήσεων του ανθρώπου και τη φυσική παρουσία θα μπορούσε να γίνει διαδικτυακά.
Αλλά η απειλή να σταματήσουν τα μαθήματα λόγω των περιοριστικών μέτρων για τον κορονοϊό, έκανε τους μαθητές να αναζητήσουν λύσεις που θα βοηθούσαν στη συνέχιση των μαθημάτων, ακόμη κι αν αυτό απαιτούσε να ενεργοποιηθεί μια ομάδα προς την κατεύθυνση να υπάρχουν στο σπίτι κάθε μαθητή τα απαραίτητα υλικά για την εκπαίδευση.
Ετσι κάποιοι ανέλαβαν να μαγειρεύουν, κάποιοι να κάνουν τη διανομή των κρασιών και όλοι να συναντιούνται σε εξωτερικό χώρο για να τα ανταλλάσουν, πριν το μάθημα.
Η αναγκαστική μετάβασή τους στην τηλεκπαίδευση, βρήκε το τμήμα όχι μόνο προετοιμασμένο να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, αλλά και να αδράξει την ευκαιρία να αντιστρέψει το αφιλόξενο διαδικτυακό περιβάλλον, σε ένα ζεστό σχεδόν οικογενειακό κλίμα.
«Η συνέχιση των μαθημάτων κατ’ αυτόν τον τρόπο ήταν ιδέα των μαθητών του τμήματος» μας λέει ο καθηγητής τους, χημικός-οινολόγος κ. Νίκος Σδραβόπουλος και πρόεδρος του Συλλόγου του Ομίλου «Φίλων της Αμπέλου και του Οίνου ν. Λάρισας - Ο Διόνυσος», που οργανώνει εδώ και χρόνια τα μαθήματα στη Λάρισα.
Σημειώνει ότι λόγω του ιδιαίτερου αντικειμένου εκπαίδευσης, οι μαθητές χωρίστηκαν σε τέσσερα διαδικτυακά τμήματα των τριών ατόμων, ώστε να υπάρχει καλύτερη επικοινωνία κατά τη διάρκεια του μαθήματος με τον καθηγητή και ο ανάλογος χρόνος για να αναλύουν καλύτερα τη διδακτέα ύλη.
Ένα μεγάλο ποσοστό μαθητών είναι χημικοί, βιολόγοι και γεωπόνοι, ένα ποσοστό είναι φοιτητές που ολοκληρώνουν τις σπουδές τους σε συναφή αντικείμενα, ενώ υπάρχουν και μαθητές που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο, όπως γιατροί, που παρακολουθούν τα μαθήματα γευσιγνωσίας για να μυηθούν στα μυστικά του καλού κρασιού.
«Την εκπαίδευση γευσιγνωσίας του κρασιού, στηρίζουν χρόνια τώρα πολλοί ντόπιοι παραγωγοί, που προσφέρουν τα κρασιά τους για τα μαθήματα…» αναφέρει ο κ. Σδραβόπουλος, συμπληρώνοντας ότι «οι ίδιοι μπορούν να παρακολουθούν τα μαθήματα με σκοπό να ενημερωθούν για τις κριτικές που παίρνουν τα κρασιά τους.
Αυτό τους βοηθά να βελτιώσουν και τη δική τους παραγωγή».